Hoe kan je in godsnaam nog genieten van het schrijven als je al je tijd moet spenderen aan sociale media met als enige doel meer lezers naar je site te lokken; meer mensen de kans te geven je ijdelheid te strelen; meer volgers te vinden die je ego een boost geven?

Volgens een bepaalde blogster die mij introduceerde in deze onoverzichtelijke wereld van facebook, twitter, wordpress en andere media waarvan ik amper het bestaan afwist, moet je blijkbaar je kostbare schrijftijd spenderen met zelf mensen te ‘liken’ en bloggers te volgen. Mensen vinden het sympathiek als je hen aardig vindt, zeg maar. Mensen gaan jou dus ‘liken’ als jij hen ook leuk vindt en andersom. Je kan dus vrij snel duizend mensen vinden die je volgen, denk je dan, maar dan ken je mij nog niet…

Nu wil het toeval dat ik zelf niet erg sociaal ben aangelegd; noem het gerust wat misantropisch, asociaal, onaangepast; bij tijden zelfs arrogant, onsympathiek en cynisch; onthou dat ik bewust niet mee wil lopen in de richting die iedereen kiest, dat ik enkel mensen ‘like’ die ik echt leuk vind, om wat ze schrijven in boeken of op hun blog, of desnoods omdat ze me sympathieke figuren lijken; bedenk hierbij eveens dat het aan mij niet echt besteed is mensen au fond leuk te vinden; ik ben uiterst selectief in vriendschappen; erg bedachtzaam en altijd alert in het gezelschap van mensen. Misschien ben ik een negatief ingestelde man; misschien een eenzaat wiens hoofd soms te zwaar weegt; misschien een doomdenker die bewuste keuzes maakt in het leven; misschien een mens die enkel ‘vind ik leuk’ wil tikken als hij het daadwerkelijk meent; misschien een zonderling die obstinaat weigert mee te draaien; misschien een schrijver die enkel voor zichzelf schrijft, om op die wijze de demonen in zijn hoofd tot bedaren te brengen; misschien een te eerlijk man, die zichzelf constant een spiegel voorhoudt; misschien een tragikomische klokkenluider die enkel nog zijn gevoel wil volgen. Noem mij zoal je wil, maar ik pleit ervoor elkaar enkel nog te ‘liken’ als je het echt meent, laat die duizenden volgers maar aan anderen over.

Categorieën: Algemeen

Mark

Vlaams auteur, columnist en dichter. Kenner van het volledige oeuvre van Herman Brusselmans. Schrijft dagelijks.

9 reacties

Spencer · 29 juli 2015 op 12:11

Vind ik leuk.

troubadour · 29 juli 2015 op 12:34

Potverdorie, ik denk er precies zo over! Misschien jou nog maar niet ‘liken’ voorlopig. Want ik hoop wel dat je hier blijft publiceren.

Esther Suzanna · 29 juli 2015 op 14:00

Like…

Waarom schrijf je?

    Esther Suzanna · 29 juli 2015 op 14:02

    Voor publiek bedoel ik…

      MDoornaert · 29 juli 2015 op 18:47

      De essentie van mijn geschrijf is niet dat het in de eerste plaats gelezen wordt, noch dat het wordt uitgeven, noch dat ik ambieer een beroemd schrijver te worden, maar enig menselijke interactie met een publiek is best wel boeiend en leerrijk, misschien wil ik me gewoon proberen meer open stellen voor de wereld, Esther Suzanne. Proberen!

Meralixe · 29 juli 2015 op 18:45

Alvast welkom op column x, DE site waar mensen nog een inspanning doen om iets zinnigs aan de wereld toe te voegen, mensen die hun tijd NIET verprutsen aan de gedachte dat vriendschap kan gewonnen worden door een simpele ‘vind ik leuk’ mensen die het aandurven een eigenzinnige koers te varen in dit tranendal der dwazen.
Toch iets over het schrijf technische; nu en dan gebruik je de komma maar dan ook de puntkomma. Ik begrijp niet zo goed wat je er mee bedoeld. 🙂

    MDoornaert · 29 juli 2015 op 18:49

    ik kreeg een tip om hier te publiceren omdat je hier waardevol advies krijgt. Ik moet nog veel leren en maak nog veel fouten, net daarom ben ik hier, dus waarom ik die interpuncties zo plaats, ik zou het niet weten…

Nachtzuster · 29 juli 2015 op 22:57

Welkom op ColumnX! Nieuwe aanwas is altijd prettig. Leuke column waarin je te kennen geeft over voldoende zelfkennis te beschikken.
Ik heb mij ooit laten vertellen dat je, als je op Facebook geen berichten liked van ‘vrienden’, je op een gegeven moment ook geen berichten meer te zien krijgt van hen op je eigen tijdlijn.
Uit het oog, uit het hart, zoiets moet het zijn. Lekker boeien denk ik dan. Social media is zo overschat. En tevens ook niet meer weg te denken uit deze (vluchtige) wereld.

Frans · 1 augustus 2015 op 00:12

Ik zou het best leuk vinden als duizenden mensen mij zouden mogen en al helemaal uit mijn dak gaan als die ook allemaal mijn verhalen zouden lezen. Wat het met me zou doen als ze er voor zouden betalen om me te mogen lezen, durf ik me niet eens voor te stellen. Als ik wist hoe ik met schrijven een hoop geld kon verdienen, zou ik dat meteen zonder enige terughoudendheid doen. Ik wil daarvoor best allerlei mensen digitaal liken.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder