Ik ben een linkse lul, een blinde klootzak, en een islamvriendje die eens goed in zijn hol genomen moet worden door mijn moslim vriendjes. En ik heb een loden plaat voor mijn lelijke harses.

Abject! Een woord dat Bram M. heeft geherintroduceerd in de hedendaagse spreektaal. Een woord dat nog nooit zo toepasselijk was als nu, voor de hedendaagse tendens in de communicatie op de “sociale” media. De uitingen die mensen naar elkaar toe werpen verdienen eigenlijk nog veel sterkere termen, maar ik ben opgevoed met beleefdheid en respect voor mijn medemens dus ik beperk met tot “abject”. Opvoeding, niet alleen door mijn ouders, maar door de samenleving. Had ik dergelijke uitlatingen gedaan over iemand in mijn vroege jaren, dan had ik minimaal een blauw oog opgelopen, en een bloedneus zou ook tot de mogelijkheden behoren.

Eigenlijk mag je niet boos worden op de mensen die abjecte taal gebruiken. Want die mensen hebben een ernstige ziekte. Het syndroom van F.T. Het sociale leven van jonge mensen speelt zich af op Facebook en Twitter, en niet meer op straat of in een jeugdsoos. Verscholen achter een Nederlandse vlag als profielfoto kun je je mengen in elke vriendenkring of groep. Als iemand bezwaar maakt tegen je abjecte taalgebruik of mening dan scheld je gewoon met de meest absurde woorden iemand de huid vol, of je verwijderd en blokkeert die persoon. In het oude patroon van persoonlijke communicatie, een patroon dat bijna volledig verdwenen is, was dat onmogelijk. Schelden zou je een blauw oog opleveren, en hoe blokkeer je iemand in een groep vrienden zodat hij of zij je niet meer ziet? De enige oplossing was toen: “communicatie”. Daardoor leerde je elkaars mening respecteren, al was je het er misschien niet mee eens. Je leerde verantwoording voor je eigen woorden, desnoods met harde hand.

Op Twitter is de maximale reactie mogelijkheid 140 karakters groot. Maar een goede tweet bestaat maximaal uit 120 karakters. Overdaad schaadt. Dus als je al communicatie aangaat met iemand, dan is het handig zoveel mogelijk woorden te gebruiken van 1 of 2 lettergrepen.

Stephen Hawkin heeft een tijd geleden gereageerd op het fenomeen “Donald Trump”. De aanhang van meneer Trump bestaat voor een groot deel uit mensen die F.T.S. hebben. De woorden van Stephen Hawking bestonden echter uit veel woorden van meer dan 1 lettergreep. De Trumpisten begrepen niet wat er gezegd was, waarop Stephen Hawking het in F.T.S. taal uitlegde: “Trump slechte man, hele slechte man”.

Geert Wilders beschikt met zijn PVV ook over een groot F.T.S. bestand. Nederland loopt gevaar door al die moslims die hier rondlopen, het zijn allemaal terroristen. Er zijn ongeveer 1 miljoen moslims in Nederland, dus we mogen onze handjes dicht knijpen dat nog niet elk dorp, elke stad, volledig platgebrand is. Dan kun je in verstandige taal gaan uitleggen dat die bewering niet kan kloppen, maar dan wordt je geblokkeerd. Moeilijke woorden zijn bij een verstandige uitleg onontkoombaar. Of je kan in F.T.S. lingo reageren: “Niet waar, moslims goed!”. Het gevolg van zo’n uitspraak is te abject voor woorden.

De enige manier om verdere verspreiding van het F.T.S. tegen te gaan, is het uitzetten van het internet. Wereldwijd. Terug naar de persoonlijke sociale omgang, terug naar verantwoord communiceren. Al vraag ik me af of u, die deze column zit te lezen via het internet, mijn oplossing voor het F.T.S. probleem niet abject vind? Of moet is zeggen: “Ik slecht!”?


Bhakje

Ik ben 52 jaar, levensbewandelaar, al jaren afgekeurd, en woon in Hongarije. Ik ben soms cynisch, soms sarcastisch, soms ook wel lief. Wat ik vandaag in mijn column goed vind, vind ik morgen in mijn column misschien niet goed, waar ik gisteren voor was, ben ik vandaag nog niet zo zeker over. Ik schrijf om tot nadenken te stemmen, om een lach uit te lokken of om een discussie te starten. Maar vooral schrijf ik voor mezelf, en niet voor anderen. Ik heb geen goedkeuring of afkeuring nodig, maar waardeer feedback enorm omdat ik daar wat mee kan. Boven alles ben ik Bhakti, al noemen mijn vrienden mij: Bhakje. In het dagelijkse leven zijn mijn vrouw en ik bezig met het opzetten van een zelfvoorzienende boerderij (Hutopia) in Hongarije. Wie eens rond kijken wil mag onze website bezoeken.

27 reacties

Fugazi · 9 augustus 2016 op 17:13

Hmmm… Wat moet ik zeggen….? Alleen met dit te bedenken ben ik al karakters kwijt. Maar ik vind het echt heel bijzonder dat je er zo vreselijk

(helaas was ik door mijn karakters heen)

Fugazi · 9 augustus 2016 op 17:21

Maar even serieus…. Leuke collumn! Ik denk alleen dat mensen die het taalgebruik van een man die wel heel erg vol van zichzelf was/is gaat overnemen en woorden als “abject” over de lippen laat rollen de kloof tussen brainers en no-brainers alleen vergroot. Met jouw intellect is het namelijk mogelijk je aan te passen, en dus ook je taalgebruik. Verder is “abject”, net als “infaam” volgens mij “boekentaal” en dat moet het ook vooral blijven. Sommige dingen zég je gewoon niet Bhakti! En klopt jouw leeftijd wel? Je “leest” zoveel ouder…. (ik kon het niet laten…)

    Bhakti · 9 augustus 2016 op 17:36

    Het mooie aan boekentaal, laat ik het schrijftaal noemen, is dat dat in columns ook zijn waarde kan hebben.

    Mijn taal is mijn taal, gevormd wellicht door de immense rijen boeken die ik in mijn leven verslonden heb? Maar vooral bij het schrijven van columns probeer ik zoveel mogelijk teweeg te brengen, en zet daarbij alle wapens in, zoals ook het woord abject. Ik merk de reactie die het bij mensen teweeg brengt, en was/is derhalve 1 van de strategische wapens in deze column om de sfeer, het aroma dat ik over wil brengen zo compleet mogelijk te maken.

    En ja, mijn leeftijd klopt. Ouder kan ik het niet maken, wel leuker.

NicoleS · 9 augustus 2016 op 19:31

Heel mooie column. Helaas maar al te waar.?

Arta · 9 augustus 2016 op 22:13

Bijzonder stuk!

Ik houd ervan dat een taal vol gebruikt wordt. Waarom woorden mijden? Wel vind ik ‘ abject’ te vaak terugkomen.
Jouw boodschap onderstreep ik deels. Deze steeds snellere maatschappij zorgt voor steeds meer uitvallers, mensen die het tempo moe zijn. Er wordt geen rekening met hen gehouden want we moeten dóór, dóór.
Persoonlijk denk ik niet dat de schuld bij de Social Media ligt, al besef ik terdege dat een online identiteit op bepaalde mensen hetzelfde effect heeft als het nuttigen van vijf liter wodka (met een kwade dronk)

    Bhakti · 10 augustus 2016 op 06:46

    Het woord “abject” is inderdaad overdadig gebruikt in deze column, maar toch is dat bewust gedaan. Ik weet dat het eigenlijk not-done is om een woord zo veel te gebruiken, al denk ik ook dat het hier een doel dient.

    Uiteraard ligt de schuld niet alleen bij de social media, maar toch is het mijns inziens niet zo dat de social media buiten de schuld staat. Het is de anonieme broedplaats voor de duistere kant die anders wijselijk verborgen zou blijven.

    Dank voor de input Arta, ik neem het mee in volgende columns.

Mien · 9 augustus 2016 op 23:37

Als ik mensen FTS hoor spreken moet ik altijd aan Klukkluk denken.
Niet de minste en zeer wijs. Heel begrijpelijk ook.
Het figuurtje Abject heb ik nog niet gevonden. Is toch een Pokémonnetje?
Iedere (beeld)taal is onwijs. Soit. Je bent tegen of er voor. Zo simpel is het.
Dezelfde taal spreken is erg jaren negentig. In de negentiende eeuw.

Bhakti · 10 augustus 2016 op 06:59

Dat taal onwijs is kan ik niet onderstrepen. Dezelfde taal spreken kan ook zonder het met elkaar eens te zijn, en dat is tijdloos.

Om Klukkluk te citeren op dit punt: “Floepens, mis”.

Bedankt voor de reactie Mien.

    Mien · 10 augustus 2016 op 07:34

    Dat ligt eraan in welke betekenis je onwijs plaatst. Letterlijk of figuurlijk. Taal kan inderdaad ook waarschuwend zijn. Zeker in een tijd van denkhoofden waarin we nu leven.
    Mijn favoriete Klukkluks:
    Klap toe de mond, het leven is van de opschrikbarende!

      Bhakti · 10 augustus 2016 op 07:48

      In een andere betekenis? Zo had ik het nog niet bekeken, maar wel waar. Dat ik dat niet zag, dat zijn van de gekke.

Nummer22 · 10 augustus 2016 op 08:34

Beste “linkse lul’ Bhakti, Ik heb gelachen toen “” ik ben een linkse lul zag verschijnen op mijn netvlies. Het deed me direct denken aan de woorden van JFK “Ich bin ein Berliner”, gelukkig dat hij toen niet eerst naar Frankfurt was gegaan of Hamburg. Dat hadden mooie historische en hysterische woorden kunne worden.

Maar goed, Waarom uw politieke voorkeur zo benadrukken?

De professor van het O.I.L.( 1955) de zeer gewaardeerde heer prof.dr. mr. ir R. Leijdecker (1955) gaat nu een onderzoek instellen naar de taal, het taalgebruik en de 360 graden feedback als een woorden selfie waarvan geen foto op de digitale snelweg geplaatst kan worden, want als je het lef hebt op deze weg te gaan en uit wat je denkt dat god is om te delen, te “liken”, te twitteren nou nou dan kunnen de “rapen gaar zijn”als je bestookt, aangevallen wordt, voor alles en nog wat wordt uitgemaakt (m.u.v. “linkse lul”want dat heb jezelf al geschreven)

Ik zag vanochtend vroeg 0m 5.54 op het perroon te D. waar ik genoot van de stilte een jongeman voorbij lopen die – geheel afgesloten van de wereld – op zijn smartphone met facebook aan de gang was…. Ik hoopte dat hij van het perron zou donderen om zichzelf dan af te vragen”waar ben ik nu mee bezig”.

Kortom, ik lees u linkse praat met plezier, lees tussen de regels en zeg”ga door”

Ook namens de professor een hartelijk groet, maar dit geheel terzijde. Lees zijn volgende column over Blauwe …

    Bhakti · 10 augustus 2016 op 09:44

    Beste 22,

    Even voor de duidelijkheid, ik benadruk nergens mijn politieke voorkeur, alleen mijn politieke afkeer. Dat heeft wel tot gevolg dat ik in de tegenovergestelde hoek gedrukt word, die aan de linkerkant. Mijn politieke voorkeur houd ik echter voor mezelf.

    De rapen zijn wat dat aangaat dan inderdaad gaar, ik kan een telefoonboek vullen met de benamingen die mij al naar mijn (lelijke) kop zijn geslingerd.

    Smartphone zombies, een mooie topic voor een volgende column.

    Dank voor de reactie, groet aan de professor.

Dees · 10 augustus 2016 op 09:41

Ah linkse lullen die gewoon links lullen en toch wel trots zijn op hun linkse lullenschap. Goed, verhuisd naar het buitenland, maar gelukkig, ze bestaan nog.

Leuke column!
Aimabel zou ik bijna zeggen 😉

    Bhakti · 10 augustus 2016 op 09:46

    Dank u Dees voor de fijne reactie. Al zie ik mezelf niet als linkse lul 😉 Toch zijn mijn PSP/PPR roots wel terug te vinden in mijn huidige schrijfsels, daar ben ik me van bewust.

van Gellekom · 10 augustus 2016 op 11:11

Bijzonder!

Esther Suzanna · 10 augustus 2016 op 12:22

Je hebt het over het F.T. Syndroom. Waarom is het opeens FTS en waar staat de S. dan voor?

StreekSteek · 10 augustus 2016 op 13:08

Schreeuwerige taal met dezelfde taal aan de kaak stellen werkt niet. Ook niet als het satirisch bedoeld zou zijn: daar is hij echter niet vilein (ook een mooi woord) genoeg voor. En de jaren vijftig krijgen we niet terug door het verbieden van sociale media. De enige remedie tegen FTS is mensen aan het denken krijgen. Dat is trouwens ook een voorwaarde voor een goede column.

    Bhakti · 10 augustus 2016 op 13:15

    Mensen aan het denken krijgen? Dan is deze column beslist zeer succesvol moet ik vaststellen. FTS-ers aan het denken brengen? Ik doe haast niet anders, dag aan dag. Helaas willen die mij niet horen.

    Het gaat overigens niet om het terug krijgen van de jaren vijftig, daar komt bij dat er, mijns inziens, geen schreeuwerige taal is gebruikt. Mocht dat wel zo zijn dan zou het toch prachtig zijn als alle schreeuwers dit soort taalgebruik zouden bezigen? Mijn ervaring is echter dat er een wereld van verschil is tussen het schreeuwen van FTS-ers en mijn taalgebruik en wijze van spreken.

    Wellicht de column nog eens lezen? Want deze is noch schreeuwerig, noch satirisch.

    Toch dank voor de reactie.

      StreekSteek · 10 augustus 2016 op 13:32

      Emoties oproepen is wat anders dan nadenken. Zo gauw het eerste het tweede opvolgt, bereik je het doel van je column (denk ik). Gezien je reactie worstel je daar zelf ook mee.

        Bhakti · 10 augustus 2016 op 13:38

        Gelukkig bent u de enige bij wie het alleen emoties oproept, uit de reacties die ik vanuit verschillende kanten heb mogen ontvangen stemt het anderen tot nadenken.

        Wellicht worstelt u met emoties omzetten naar overpeinzing?

        Overigens frappant, dat u grenzen en voorwaarden meent te moeten stellen aan een column? Sinds wanneer zijn de richtlijnen voor een column veranderd?

          StreekSteek · 10 augustus 2016 op 16:05

          Vrijheid van meningsuiting, zowel qua vorm als inhoud, is een mensenrecht. Daar valt een mening over de kwaliteit van een uiting ook onder, alsook het recht een andere mening te hebben. En die mening heb ik gegeven. Wat u ermee doet, is aan u, maar uw beetje heetgebakerde en verongelijkte toon is alleen al prachtig!

          Bhakti · 10 augustus 2016 op 16:29

          😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder