Arayala, een droombeeld

Dromen. Soms droom ik de meest bizarre verhalen. Bijvoorbeeld: Van een rijke oom ontvang ik een brief. Een brief waarin hij mij verzoekt om, namens hem, een bod te gaan doen op een of ander antiek Afrikaans afgodsbeeld, dat ter veiling wordt aangeboden.

Op stel en sprong rep ik mij naar de veiling toe, en jawel; het lukt mij om het houten object op de kop te tikken. Vervolgens ga ik met dat ding op pad, maar onderweg heb ik alsmaar het gevoel dat ik door iets, of iemand wordt gevolgd. Mijn oom staat mij al vol ongeduld op te wachten, voor zijn landhuis. Opgelucht overhandig ik hem direct zijn nieuwste aanwinst. Als een kind zo blij, plaatst hij het beeld in de grote ontvangsthal en omdat het al laat is, mag ik blijven slapen.

’s Nachts word ik wakker van een gerucht. Op blote voeten sluip ik naar beneden. In de hal is mijn geheimzinnige achtervolger aan het sjouwen met de aankoop van die dag. Oom zelf is ook gealarmeerd en komt ongerust de hal binnengeschuifeld. De inbreker schiet hem gelijk met een blaaspijp een giftige pijl in de nek. Oom zakt in elkaar, de dief vlucht weg, en ik, ik zet op blote voeten de achtervolging in.

Buitengekomen struikelt de zwartwerker en komt dusdanig ten val, dat hij zijn nek breekt. Voordat hij, badend in sereen maanlicht, de pijp aan Maarten geeft, fluistert hij mij het volgende in mijn oor: “Breng het beeld van Arayala terug naar mijn stam. Daar hoort het thuis. Onze medicijnman kan jou oom nog redden. Maar doe het snel, want over zeven dagen kan hij het schudden, die oom van jou. Pffft.”

Zonder dralen vlieg ik met KLM naar Afrika, om mijn inmiddels volledig in coma geraakte bloedverwant te redden. In een of ander donker land aangekomen, reis ik verder naar een stadje, dat grenst aan het territorium van de Arayala-stam. Een gids wil mij wel verder begeleiden, maar vlak voordat we het echte oerwoudgebied binnengaan, laat hij mij aan mijn lot over. Binnen de kortste keren word ik gevangen genomen door een stelletje inboorlingen, de een nog kleurrijker uitgedost dan de ander. Ze brengen mij naar hun nederzetting en leiden mij voor aan de medicijnman. Ik presenteer hem het beeld, maar als tegenprestatie weigert hij pertinent om mijn oom te redden. Nee, het lijkt hem zelfs beter om mij als een soort van zoenoffer te gebruiken. Sodeju, nota bene op het feestje dat zal worden gehouden ter ere van het door mijzelf teruggebrachte Arayala beeld! De kwakzalver laat mij effectief opsluiten in een naar koeienmest stinkende hut. Maar gelukkig, de gids die mij eerder in de steek heeft gelaten komt alsnog zijn verplichtingen na en redt mij uit mijn hachelijke situatie. Samen zoeken we toch nog maar eens de medicijnman op, en nu, met het mes op de keel, overhandigt hij mij het geneesmiddel dat mijn oom kan redden.

We maken ons zo rap mogelijk uit de voeten, met een hele troep van de meest woeste primitievelingen die je je maar kunt voorstellen in ons kielzog. Totaal uitgeput bereiken we een diep, diep ravijn waarover een lianenbrug hangt, waarvan het einde volledig opgaat in nevel en mist. Op het nippertje passeren de gids en ik de wankele brug, en laten deze vervolgens in het ravijn zakken. Héél langzaam zien we het geval in de diepte verdwijnen en kunnen we met een gerust hart verder trekken.

Bij de luchthaven aangekomen is het inmiddels wel vijf voor twaalf geworden voor mijn oom, maar owee, het vliegtuig blijkt net te zijn vertrokken. De moed zakt mij in de schoenen, als er uit het niets een particulier vliegtuigje verschijnt. De piloot brengt mij met gezwinde spoed naar de hoofdstad en van daaruit ben ik in een wip weer thuis. Juist op tijd om mijn oom te redden??? Wie zal het zeggen; de wekker loopt af.

Wakker. Waar haal ik het vandaan, denk ik dan. Waarom droom ik een dergelijk verhaal? Om te beginnen heb ik al helemaal geen rijke oom, laat staan een met een landhuis. Wel bespeur ik er iets van de avonturen van Kuifje in terug, een van de striphelden uit mijn jeugd. En hier en daar een vleugje Indiana Jones, een toefje King Kong, en een snufje Shaka Zulu & friends! Zou het een signaal zijn, deze droom. Zo van; jongen, doe eens iets met die verhalen van jou, die splinters uit jouw onderbewustzijn. Voor je het weet ben je ze kwijt, verdwijnen die droombeelden in de diepte van het ravijn, en vind je ze nóóit meer terug!