Woensdag 9 april 2014, Champions League-avond. Het is de dag waarop Atletico Madrid het in het eigen Vincente Calderon opneemt tegen opponent Barcelona. De heenwedstrijd in camp-nou is geëindigd in 1-1 en coach Simeone heeft het strijdplan klaar. Als een razende beginnen en op een 3-0 voorsprong komen houdt hij zijn manschappen voor. Ik stel me zo voor dat hij in de kleedkamer op dezelfde manier tekeer gaat als langs het veld, Maar er dan nog groen bij aanloopt. Als een soort Hulk.

Atletico begint volgens afspraak, als een tornado, orkaan, cycloon, noem het zoals je wilt. Het is een tsunami aan druk. Volle pressie naar voren. Barcelona wordt overrompeld, ze weten niet wat ze overkomt. Het eerste schot op de paal is nauwelijks een feit of de 1-0 staat op het scorebord. Vincente Calderon ontploft. En nu doorgaan! Zeggen de mannen van Atletico tegen elkaar. Want, afspraak is afspraak, 3-0 voorsprong en dan met zijn allen verdedigen. Zo gezegd zo gedaan, de tsunami blijft komen. Binnen tien minuten staan daar nogmaals de paal en de lat in de weg. Pech, maar niet volgens afspraak. Zal het plan van Simeone dan toch in duigen vallen? 1-0 is een magere marge en met een uitgeput elftal is niet makkelijk om op de 0 te spelen.

8 Februari 2014, de dag van de olympische 5 kilometer. De dag waarop het eerste Nederlandse podium in Sotsji een feit werd. In rit 7 was daar die man, die Rus, dat kanon. Denis Yuskov gaat voortvarend van start, rijdt op een wereldrecord schema. De eerste 1500 meter gaan soepel, 3000 meter ook nog, maar de laatste 2 kilometer zijn een lijdensweg. Instorten omvat niet hetgene wat Denis doormaakt, het is erger dan dat. Door zijn furieuze start zet hij toch een scherpe tijd neer: 6:19,51.

Yuskov, bleek later, zou het niet redden. Het oppermachtige TeamNL werd 1, 2, en 3 en stootte Yuskov van het podium. Barcelona was niet zo oppermachtig als het TeamNL en was niet in staat de rood-witte muur te slechten. Atletico lag, net als Yuskov, met de tong op de schoenen, ze waren beide rijp voor de slachtbank. Ik ben er van overtuigt, Simeone heeft gekeken naar die bewuste 5 kilometer. Hij zag de tactiek van Yuskov, en promoveerde die naar de tsunami-tactiek. Het bleek te werken.

Categorieën: AlgemeenSport

3 reacties

troubadour · 11 april 2014 op 09:18

Bestaan er sportbladen waarin de strategie van de trainer op een hoger niveau wordt doorwrocht? Dan zou dit verhaal daar een prominente plaats in verdienen!

Meralixe · 11 april 2014 op 17:11

Welkom op column x

Zelfs uw gebruikersnaam verwijst naar de sport. Dat doet het niet zo goed op deze site. 🙂

arta · 14 april 2014 op 14:50

Echt heel goed geschreven!
Ook sportverhalen zijn van harte welkom op ColumnX, hoor!
Het leest alsof je naar de radio zit te luisteren met een heel fanatieke nieuwsverslaggever!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder