Liefde
Cinema in mijn geheugen
Het is half twee geweest, op de achtergrond in mijn kamer speelt de radio zachtjes liedjes die passen bij dit tijdstip van de nacht. Ik hoop dat ze met: “the best is yet to come” gelijk hebben. Met een dunne deken over mijn ontblote lijf wacht ik op het intreden van wat vermoeidheid, maar mijn hoofd staat nog niet naar slapen. Ik zie jou helft van de bank, jou kant van de tafel, de onderzetter waar je glas op stond. De stompjes van opgebrande kaarsen. Het huis kraakt in zijn voegen en op de radio na is de nacht akelig stil.