“Je ziet er zo knap uit,” hoor ik hem zeggen.Ik sta in de keuken van een huis dat ik niet ken. De man voor me heb ik welgeteld achttien minuten in real life gezien. De afgelopen dagen hebben we eindeloos berichten naar elkaar gestuurd. Zijn “goeiemorgen poes”-berichtjes zijn bijna net Lees meer…
2017 zou ons jaar worden. Ons gezin zou een mensje rijker zijn. Het draaide al vroeg anders uit. Ons gezin telde in de eerste maand van het nieuwe jaar een mensje meer en een mensje minder. Mijn vader stierf. Er zijn geen mooie woorden om zoiets te zeggen. Integendeel. Ze Lees meer…
“Komaan, mevrouw, u bent er bijna!” Mijn lief aait over mijn gezicht en vraagt of ik wat wil drinken. “Je lippen zijn volledig uitgedroogd, je moét drinken.” Ik wil niet drinken. Ik wil geen pijn. Ik wil vooral niet bevallen. Ik wil een geweer. Niet zomaar eentje. Eentje van een Lees meer…
(soms wel eens) Lieve prins, Vijf jaar samen. Twee dochters bijna. De één een actief tweejarig hartendiefje, de andere nog een onbeschreven blad. De kroon op ons liefdeswerk, zo zou het toch zijn in een sprookje en zo zag ik onze liefde ook, ooit. De tijd ging veel te snel. Lees meer…
Zestig jaar. De twintigste verjaardag zonder jou. Dat verdient een speciaal stukje. Een stukje of zes Primula’s. Een stukje versgebakken kaastaart uit jouw favoriete kookboek van de boerenbond. Een stukje met de auto rijden, als geëmancipeerde vrouw toen. Een stukje Jacques Brel voor de twee Mariekes. Eentje dood, eentje levend. Revienne Lees meer…
