BlokBuster

Ik ken onze Minister van Buitenlandse Zaken nog uit zijn tijd bij De Bank. Behalve wat magerder, is hij niet veranderd: Stef Blok is een nette integere vent. Dat hij dat is gebleven gedurende een periode waar in de financiële wereld de geldbomen tot in de hemel reikten, is een bewijs van vermogen. Een intelligente, alles afwegende man van beleid, vrij saai en soms wat onhandig ogend. Daarmee red je je vege lijf in een turbulente kraai- en graaiwereld van hanen en hennen met wijd uitslaande vleugels. Echter niet in de politiek. Daar is de VVD basiscompetentie handigheid geboden. Dat werd deze week duidelijk toen Stef een voor iedereen herkenbaar verhaal afstak over de problemen van het samenleven van mensen met verschillende achtergronden, waarmee hij op meerdere grote tenen ging staan. De hele wereld viel over hem heen. Hij had beter wat dichter bij huis kunnen blijven. Dat werkt relativerend. Van onszelf kunnen we rustig zeggen dat het eeuwenoude stammenverband nog altijd doorwerkt in onze beleving van bij wie we ons vertrouwd en eigen voelen. Als ooit papen en fijnen, Friezen aan weerszijden van de Tjonger, Limburgers met hun elkaar alles gunnende geheimtaal of 010 versus 020. We kiezen onze stam op basis van gevoelskleur en wisselen naar voorkeur en believen. ‘Uit gouden korenaren schiep God de Twentenaren, uit het afval en resten de klootzakken uit het westen.’ Gezellig, toch? In elk geval beter dan het beeld schetsen van een peniskoker die op Papoea-Nieuw-Guinea een wereldburger op de barbecue roostert.

21 juli 2018  #BinnenDoorDenker