Wat is woede toch een vruchtbare emotie voor schrijvers! Het kostte jullie geen enkele moeite om je te verplaatsen in iemand die zich opwond over teen of tander. Wat me wel opviel: bijna niemand durfde de uitdaging aan om te schrijven over iets belangrijks waar hij zich wérkelijk kwaad over maakte. Daardoor hadden de columns een hoog gimmick-gehalte, viel er veel te schateren en werd het eerder een wedstrijd in humor en originaliteit.
Aan de reacties valt wel af te lezen dat de “echte” columns veel meer inhoudelijke respons kregen, en dat is uiteindelijk wat een column beoogt. Voor echte betrokkenheid moet de schrijver met de billen bloot en zich niet verschuilen achter (woord)grappen. Dat lijkt me nog wel een uitdaging voor de komende maanden.
Als je schrijft met de pen van een fictioneel personage, wees je er dan van bewust hoe je die persoon wilt neerzetten, en wat je daarmee blootgeeft over jezelf. Als Trawant schrijft namens een fictief aluhoedje, maakt hij die belachelijk en weten we dus dat Trawant niets moet hebben van aluhoedjes. Als Troubadour schrijft namens een fictieve buurtbewoonster, en haar woorden in de mond legt die niet bij haar passen, schemert door wat Troubadour zélf denkt over zulke mensen.
Qua stijl werd weer extra duidelijk hoe belangrijk het is om zintuiglijke sensaties te verwerken. Dat spreekt meteen aan: die scherpe randjes van het smacblikje, het scheuren van koekjesverpakkingen …
In september vonden jullie dat het wel wat strenger mocht. Ik heb mijn best gedaan ;-).
Complimenten overigens voor de onderlinge reacties, die zijn opbouwend en to-the-point.

Shandalig
Iemand als Lisa van de buurtvereniging zal het woord faciliteren niet kennen, en van “netwerken” zoals dat gebeurt bij Rotary c.s. zal ze nooit gehoord hebben, van die hele clubs waarschijnlijk niet.
Zo zet in deze brief de schrijver zichzelf eigenlijk neer als iemand die een zout-der-aarde-mevrouw belachelijk maakt.
Ik moet denken aan die sketches met die Griek, van Koot en Bie. Daarin zagen we hoe juist de man die neerbuigend behandeld werd, de grootste was.

boze brief naar
Een oprechte brief met een terechte aanklacht. Daardoor werd de brief geen column, omdat hij de nodige scherpte en overdrijving miste. Mag ik hierbij mijn eigen ingezonden stukje over het ouderenwelzijnswerk als voorbeeld aanhalen?

smac
Mooi om te zien hoe zo’n piepklein onderwerp iedereen aanspreekt. We voelen het aan onze vingers, dat sleuteltje en die scherpe randjes. Mooi overdreven, en de reaguurders waren het unaniem met de schrijver eens.

mijn vraag
Deze hinkt wat op te veel gedachten. Belangrijk om in een column maar één duidelijk punt te maken. En het woord “misschien” hoort niet thuis in een stuk dat een stevige mening verkondigt.

redactie s.o.s.
Eerste zin klopt niet: als je er niet op geabonneerd bent, word je ook niet wakker van deze krant. Voegt ook nix toe. Rest van het betoog: heerlijk, echt mooi geschreven ook.
(En stiekem ben ik een beetje verliefd op meneer Soetekauw van Koffiekaatje, maar dat geheel terzijde.)

dombo
Hier had ik graag een plaatje bij gezien van dat bushokje ;-). Moest lachen om alle herkenbare ergernissen. Clooney ontkracht het betoog een beetje, en de laatste zin vind ik niet zo sterk. Verder is het een onderwerp dat iedereen duidelijk raakt!

vrouwenhaters
Lekker kwaaie column. Eerste zin niet zo sterk, en inhoudelijk niet helemaal een eenheid. Laatste zin wel fijn.

gala
Inhoudelijk aansprekend, lekker fel, briljante eindzin. Altijd een goed idee om jezelf als schrijver een beetje te bespotten, dan neem je de reaguurders flink wat wind uit de zeilen. Persoonlijk ben ik wel allergisch voor het woord “we,” ben benieuwd hoe jullie daarover denken. Ik zie iets te vaak in de pers: “wij houden nu eenmaal van …” alsof dat universeel geldt, terwijl ik er helemáál niet van houd.

protekst
Op houdbare wijze kiespijn, ik vind het mooi. Verder misschien iets te veel vorm voor iets te weinig inhoud.

lach maar
De woede druipt ervan af. Maar door de oorzaak ervan niet te benoemen, wordt het wat mij betreft toch een beetje een lege huls. Uitleg achteraf moet nooit nodig zijn bij een column.

voorspelling
In de categorie “gimmick” een van de betere. Hardop geschaterd (behalve bij “irriteer mij aan”).
Ik pleit voor een rubriek damnyouautocorrect!

kostbare tijd
De enige column die een werkelijk belangrijke misstand aan de kaak stelde. Meteen gaan de reacties ook veel meer in op de inhoud dan op het ‘kunstje.’
Ik zou de eerste drie zinnen weglaten. Een column mag met de deur in huis vallen.

niet verzonden brief
Originele invulling van de opdracht, en mooi hoe het verleden weer actueel blijkt. De stijl is wat te afstandelijk, als deze brief tóch niet verzonden wordt, mag hij man en paard wel wat duidelijker benoemen.

onverwachte hoogtepunten
Hier blijkt duidelijk hoe ideaal 300 woorden zijn om tot de kern te komen. In- en uitleiding zijn alleen maar nodeloos struikelgewas voor een duidelijk punt. En wat Twin Peaks betreft, ik ben er net aan begonnen. Spannond!

bemoeizucht
“Ik veroordeel, dus ik ben.” Zet die maar op een tegeltje! Mooi om te zien dat ook hier vooral op de inhoud wordt gereageerd. Zo werken columns: als je schrijft over wat je wérkelijk aan het hart gaat, verwoord je wat velen denken.

in utero
Recht uit het hart, dat werkt toch het beste hè? En mooi geschreven, “gepeperd met ongezouten seksisme” – het was me nog nooit zo opgevallen! Ik kreeg ook zeker een jongetje, gezien de puntbuik. Heerlijke dochter van 23 alweer …

zwarte pieten
Meneer K. Ruidnootje en het jabo. Ik heb er nog de ribbels van in de knieën. Heerlijke en terechte boosheid, een prestatie om van zo’n uitgekauwd onderwerp een originele column te maken. Komt mede door de specifieke details.

penis aqua roza
Leuk hoor, al die synoniemen voor Jongeheer. Beetje Paulus de Boskabouter voor grote mensen.

open brief
Leuk bedacht, om als überergenis een compilatie te maken van de hier gespuide. Maar hij is nog lang niet rijp, en dat is zonde van de mooie derde en vierde alinea.

muziek voor iedereen
Eerste zin zou ik weglaten: het stukje moet zélf bewerkstelligen wat je ermee voorhebt. Verder echt leuk en herkenbaar, fijne laatste zin.

jazeker
Haha, Cor van der Laak is er niets bij. Grappig hoe de columns weer andere columns baren.

echt nieuws
Leuk, maar niet zo boos. Had maar meteen die volgende geschreven.


11 reacties

Mien · 28 oktober 2014 op 08:03

Woede is altijd een inkoppertje. Zelfs voor de bescheiden mensen onder ons. Of misschien wel juist.
Knap hoe je het commentaar op de inzendingen van de schrijfopdracht hier weer vorm geeft. Wederom zeer leerzaam.
Ik ben het niet eens dat werkelijke boosheid om zaken niet getoond is. Hoe beoordeel je dat? Is dat niet een invulling? Ik heb wel degelijk kwaadheid bij serieuze zaken gevoeld bij het lezen van de columns.
300 woorden, echtheid, zintuiglijkheid en blote billen lopen als een rode draad door goede columns. Lessons to be learned … 😉
Ik zie uit naar de nieuwe opdracht. Dank voor je commentaar. :yes:

Spencer · 28 oktober 2014 op 15:06

Misschien zijn er in Nederland alleen maar futiliteiten om je kwaad over te maken.

troubadour · 28 oktober 2014 op 18:40

Het was weer verhelderend en leerzaam Hella. Ik heb alweer twee dingen geleerd; Maak je punt en ga met je billen bloot, als columnist. Yes! Zo is het! Bedankt!
Spencer schrijft ‘misschien’, heb je het gezien?

    Spencer · 29 oktober 2014 op 15:45

    ‘Spencer schrijft ‘misschien’, heb je het gezien?’

    Wat bedoel je daar nu mee?

Dees · 28 oktober 2014 op 19:29

Dank je voor de feedback Hella.

trawant · 29 oktober 2014 op 00:40

Fijn en uitgebalanceerd commentaar weer, Dank!

Meralixe · 29 oktober 2014 op 10:05

Op naar de volgende opdracht? Ik smeek U op mijn blote knietjes, niet over zwarte pieten AUB!!!! 🙂

    Frans · 29 oktober 2014 op 11:15

    Meralixe, vrees niet. Het Zwarte Pietenprobleem is opgelost. Ik heb gehoord dat we Sinterklaas volgend jaar met Driekoningen vieren. Zij gaven het kindje Jezus cadeautjes en doen dat nu aan de huidige kinderen. Dat past mooi in de Sinterklaasgedachte en bovendien zat er een zwarte bij de koningen, die je onmogelijk naar ons verleden als slavenhandelaren kunt herleiden. Een echte win win situatie. Ik vrees dat er kritiek zal komen uit niet christelijke hoek, maar de sint is een bisschop en spreekt dus alleen katholieken aan. Jezus is in ieder geval dan weer van alle christenen.

pally · 29 oktober 2014 op 12:34

Dank Hella, duidelijk en verhelderend waar het bij mij vaak aan schort: de beginzinnen. Dus daar moet aan gewerkt worden. Minder inleiding: gooi de lezer er maar midden in. Ga ik proberen.

Ferrara · 29 oktober 2014 op 14:18

Dank je wel, Hella. Het hardnekkige euvel van de laatste zin … niet de eerste keer dat je me daarop wijst.

g.van stipdonk · 1 november 2014 op 19:37

Als hekkesluiter wil ik graag Hella bedanken voor de leuke opdracht en de reacties hierop. V.w.b. de nieuwe uitdaging; heb je mijn “Long may you run” misschien gelezen?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder