Maatschappij

Tenalady sings the blues

Het probleem zit hem in de stand tijdens het rijden. Niks aan de hand als ik gewoon op mijn autostoel blijf zitten. Als een redelijk geconserveerde zestiger – dat geloof ik zelf tenminste zonder bril – rijd ik meestal onbezorgd van A naar B.
Maar dan begint het gelazer in de glazen als ik bij B, in het beste geval is dat de thuisbasis, ben aangekomen. Ik zwaai nonchalant het portier van mijn vrolijke Japannertje open. Maar dan, met één been buitenboord, voel ik de bui al hangen daar beneden.

Door pally, geleden

Crisis, een zegen!

Langzaam duw ik mijn winkelwagentje langs de smaakvol ingerichte groente-, en fruitafdeling van een megasupermarkt. Aangespoord door mijn verbazing besluit ik ze te tellen. Geloof het of niet maar ik kom tot 28 verschillende soorten. Hollandse, vlees, tros, cherry, kerst, pommodori, roma, minipruim, locarno en nog vele anderen. Tomaten. Ik vervolg mijn weg door het luxueus opgezette winkelcentrum.

Door fijnedagnog, geleden

Hoe de dienstplicht een uitkomst voor probleemjongeren biedt

Ik kom uit een kleine woonplaats waar vaak iedereen elkaar kent. Een kleine stad of dorp waar het ons kent ons gevoel nog steeds merkbaar is op straat of in de winkel. Terwijl er in de grotere steden, waar ik nu woon, dit gebruik iets is van de geschiedenisboeken, wat ik erg jammer vind. Men geeft vaak de schuld aan de opvoeding van de huidige generatie en het grote cultuurverschil in onze zo brede multiculturele samenleving. Dat is deels zeker de oorzaak van de probleemjongeren maar ik denk dat er een oplossing is voor dit maatschappelijk probleem.

Door BuddhaWriter, geleden

Huisartsenpost

“Hebt u een afspraak?”
“Nee mevrouw ik heb geen afspraak, ik heb een ongeluk gehad”.
“ U moet eigenlijk eerst een afspraak maken”, zegt de assistente op de Huisartsenpost zonder naar me op te kijken.
“ Ik heb een ongeluk gehad”, terwijl ik om me heen kijk op zoek naar een stoel die er niet staat. Ik wil zitten.

Door Krasblog, geleden

Beste Ivar

Het spijt me dat je tijdens de feestdagen niet thuis kan zijn, omdat je geen geld hebt om naar je gezin te gaan. Het spijt me ook voor mijn kriebelige handschrift in deze brief, want ik schrijf dit op eerste kerstdag vanuit de trein naar huis. Want zie je, beste Ivar, Nederland zorgt best goed voor studenten. Maar nog niet voor jou.

Door Neuskleuter, geleden