Naar mate je ouder wordt, veranderd je blik. Misschien is het gewoon volwassen worden of komt de wijsheid alsnog met de jaren.
Ik was bijna veertien jaar toen mijn vader na een ziekbed van ruim twee jaar overleed. Mijn moeder bleef achter met een geestelijk gehandicapte zoon, een vreselijke puber dochter en een kleindochter.
Ik lees veel boeken en Harry Potter is zeker één van mijn favorieten.
Als ik tv kijk, kijk ik naar Charmed, Ghostwhisperer of Supernatural.
Als er maar iets van magie in ziet.
Iets onwerkelijks waar je alleen van kunt dromen.
Man, wat zou ik graag een toverkracht willen hebben.
[b][i]Eindelijk verlost! Mannen, we hoeven ons niet meer te schamen. We kunnen er niets aan doen dat we nooit iets kunnen vinden! Vrouwen mogen zich daarover opwinden, maar het mag ons niet meer worden aangerekend.[/b][/i]
Dertig meter voor mij loopt de mooiste vrouw van Groningen. Ze heupwiegt als een Amerikaanse Chevy met soepele schokbrekers, en beweegt voort met waardige stappen, een soort schrijden. Ze heeft een derrière waar je u tegen zegt, en haar lange benen reiken tot in de hemel. Haar blonde haar is opgestoken in een kittig staartje dat speels meebeweegt bij elke stap die ze zet.
Met een lange, nette jas in een voor mij onbekende grijstint staat hij kaarsrecht, maar toch nonchalant, met een arm om zijn vrouw. Haar rode jas zou sterk tegen de zijne moeten afsteken, maar doet het niet. Het lange, krullende haar van de vrouw dat als een mantel over haar jas valt is prachtig, maar het valt in het niet bij de uitstraling van de man die naast haar staat.
