Conformist?

Waarnemen van gedrag,  in de openbare ruimte en in gezelschap, levert een beetje inzicht in het menselijk gedrag. Zo sta ik in een overvolle trein, naast een rij van wachtende reizigers op Schiphol of in een winkel. Naast een rij? Ja, ik heb een lidmaatschapskaart om sneller door de security te gaan.

De wachtende lange rij vertrekkers met trolleys (dat bespaart de  extra kosten van ruimbagage) geeft een verwennerij van de oren!  ‘ wat een lange rij zeg, halen we het vliegtuig nog wel?’ Ja, kijk het gaat al wat sneller. Ik luister af. ‘ nou dan gaan we dit en dat doen. Heb jij de boarding pass?, schiet ’s nou toch ’s op. De rij schuifelt verder. De mobiele apparaten bekeken en de facebook pagina’s voorzien van foto’s en een tekst ‘ vanaf hier nog 45 minuten..kijk wat een lange rij!’ Kom op een selfie nu!

Conformeren aan de regels! De reiziger die even voor wilt gaan wordt door de anderen tot de orde geroepen ‘ hey you should wait there’ om vervolgens om zich heen te kijken of er medestanders zijn van de vermaning. Ja, er word geknikt, boos gekeken en wildvreemden wordt gevraagd om hun mening. ‘sorry, I do not speak Dutch’. Gevolgd door een spraakwaterval van engelse vragen ‘ from where are you sir?’. Lijdzaam als een kudde wordt er keurig in de rij gewacht.

Het laten weten aan anderen dat je met het vliegtuig gaat is een sport. ‘ heerlijk een weekje er tussen uit, schat!’ De ‘schat’ zwijgt en kijkt rond. Het is 06.00 uur in de ochtend en de ‘ schat’ denkt wellicht ‘ hou toch jouw bek mens, ik ben nog aan het wakker worden’.  Vliegen is niet meer alleen voor de happy few, het is zo gewoon geworden maar wel conformeren aan de regels! ‘ mogen wij u even fouilleren, handen boven uw hoofd alstublieft’

In een volle trein ruikt het naar kebab, de geur doet pijn aan mijn reukorganen en ik word misselijk. Aha, een non conformist of het verbod om sterk ruikend voedsel mee te nemen wordt niet gelezen of begrepen. Enfin, niemand reageert met als excuus dat het een stilte coupé is. Tsja.

Conformeren aan wat in de eigen subcultuur gewenst wordt, bijvoorbeeld  in het ziekhuis. ‘Ik ben dokter Truus die van alles denkt te weten maar nog met co-dchappen bezig is’ Ze draagt een stethoscoop om de nek, een zooitje pennen in haar zak en een notitie boekje. ‘ben zo terug, even overleggen met de sjirurg’ De mannelijke ‘ ons soort mensen’ rolt de overhemden onder de lange witte jas op, draagt broques en een khaki kleurige broek, loopt een beetje gebogen en praat wartaal maar wel zo luid dat wachtenden goed kunnen horen en zien dat hier een dokter loopt.

‘ zeg kaerel, wat denk jij van die hypertensie en gatroenterologische bacteriële helicobacter pylori infectie, wordt het een ulcerus antrum of een carcinoom?’ Ik?, man je vergis je ik ben de schoonmaker, mijn tweelingbroer is dokter op de afdeling maag darm lever ziektes. ‘ oh, ik dacht..’

Ben je een non- conformist dan wordt je recalcitrant genoemd met afwijkend gedrag of nog erger een linkse socialist (..).

Regels, regels en daarbij cultuur aangepast gedrag dan ‘heur je d’r bij’ of wordt je tot het ‘old boys netwerk’ toegelaten. Maar wee je gebeente als je uit de school klapt of je toch niet die persoon bent waarvan ‘ men’ dacht dat je het wel zal zijn. Dan…wordt je een baksteen die snel moet zinken. Hypocreet gedrag onder de jongens & meiden houden, toch?

Non conformisme? Wellicht om boven de subculturen te ontstijgen omwille van authenciteit?

‘ ik heb nog een Nokia 3310’ laat de IPhone laatste model gebruiker wellicht verlangen naar het schrijven van een brief, een kaartje en dat met een vulpen en opgezogen inkt uit het potje.

Moet lukken, toch?