Mijn lieve Iris,

Het voelt absurd om dit op te schrijven, maar als je dit leest, ben je mijn weduwe. Ik kan me daar echt helemaal niets bij voorstellen. Je weet dat ik nooit een man met veel fantasie ben geweest.
Veel kan ik niet meer voor je doen, alles wat je vanzelfsprekend vond, is weg. En de tv zal de hele avond op dezelfde zender blijven staan. Ik gun het jou dat je niet elke avond naar programma’s als Spoorloos hoeft te kijken. Of, erger nog, naar Op zoek naar Evita. Net als ik, beleef jij daar geen plezier aan, maar kijk je liever naar een goede film als Rocky, of een documentaire over haaien.
Met deze uitgebreide handleiding van de afstandsbediening, lukt het zelfs jou om de tv te bedienen.

Met de cijfertjes kies je de juiste zender. Het werkt eenvoudig, je tikt het nummertje in en wacht dan tot de tv vanzelf naar die zender gaat. Als het nummer uit twee cijfers bestaat, moet je die achter elkaar intikken. Je moet dan wel opschieten, anders moet je weer opnieuw beginnen.
Als de tv harder moet vanwege de herrie van de buren, dan gebruik je het plusknopje (+), dat boven het springschansje staat. En als die weer zachter mag, kun je dat met het minknopje (-) doen.
Vergeet niet om eerst de tv aan te zetten met het knopje rechts op het apparaat, anders doet de afstandsbediening het niet.
Wat je met de rest van de knopjes kan, weet ik niet. Ik heb ze zelf nooit gebruikt, ze lijken me overbodig.

Met alle andere praktische dingen wil buurman Jan je vast helpen als hij hier toch is. Ik heb nooit begrepen waarom hij altijd op de koffie kwam als ik aan het werk was, maar zich nooit liet zien om samen met mij een biertje te drinken.

Lieverd, het zal niet meevallen, maar je went er vast aan om alleen te zijn.
Pietje


Lianne

Ik ben een enthousiast schrijfster van fictie. Voel me nog beginnend, schrijf korte verhalen in allerlei genres, maar altijd met aandacht voor de mens achter het verhaal. liannehartman.wordpress.com

6 reacties

Meralixe · 5 maart 2016 op 07:29

Lianne, je hebt uiteraard je best gedaan maar ik denk dat je een verkeerd concept gekozen hebt. De rauwe werkelijkheid is maar moeilijk te combineren met de humor die je er in steekt.

Warme groet… Meralixe

Yfs · 5 maart 2016 op 09:29

Ik weet er niet zo goed raad mee Lianne.
In eerste instantie vermoed je als lezer dat het om een afscheidsbrief gaat van een echtgenoot die ongeneeslijk ziek is of zelfmoord heeft gepleegd.

De grote waarde die de afstandsbediening klaarblijkelijk heeft
duidt wellicht op een huwelijk waarin nog maar weinig werd gecommuniceerd wat de argwaan naar de rol die buurman Jan speelt weer zou kunnen verklaren. Kortom, het blijft gissen.

Het lezen van de uitleg van de afstandsbediening vraagt veel tenenkrommend geduld.

De naam ‘Pietje’ (ipv Piet) roept (bij mij althans) nog meer vraagtekens op!

Ik hoor graag wat je bij het schrijven in gedachten had.

Lianne · 5 maart 2016 op 11:36

Laat ik beginnen met zeggen dat ik deze uitdaging echt heel erg moeilijk vond. Ik heb er lang over nagedacht hoe ik deze opdracht zou kunnen invullen. Ik ben zelf tevreden over het resultaat binnen de gestelde kaders, maar ik vind niet dat het echt iets bijzonders geworden is.

De echtgenoot bereidt zijn naderende einde voor en probeert het leven voor zijn weduwe nog net iets makkelijker te maken. De man ziet niet wat er om hem heen gebeurt en heeft er geen idee van waar de interesses van zijn vrouw liggen. Daar heeft hij nooit echt aandacht voor gehad.
Wat betreft de naam Pietje: ik probeerde hem nog iets liefs mee te geven middels een koosnaampje. Hij houdt wel van haar.

Mien · 5 maart 2016 op 14:53

Niets over de batterijen. Doe moeten denk ik toch ook weer flink opgeladen worden. En maar hopen dat de TV voldoende troost biedt. De insteek van deze uitdaging vind ik goed gevonden. :yes:

Yfs · 5 maart 2016 op 16:02

Dank voor de toelichting Lianne. Ik had niet in de gaten dat het om een uitdaging ging.

Mosje · 5 maart 2016 op 20:49

Uitdaging of niet, ik vind dit een grappig stukje. Met plezier gelezen

Geef een reactie

Avatar plaatshouder