Een architect kan een goede editor zijn. Hij ontwerpt niet altijd nieuwe gebouwen maar past ze ook vaak aan. Haalt dingen weg of voegt juist dingen toe. Op papier dan. Uitvoeren doet ie niet. Daarvoor neemt ie een uitvoerder aan. Een aannemer. De aannemer neemt dan vaak weer een onderaannemer aan. En de onderaannemer neemt dan weer uitvoerders aan. Metselaars, timmerlieden, loodgieters, elektriciens. Iedereen aan het werk. Mooi toch. En allemaal voegen ze iets toe of laten iets weg. Eigenlijk zijn het allemaal editors, architecten binnen eigen werkgebied. Wat de architect doet met zijn potlood en pc doen de anderen met hun eigen tool. Meestal handwerk.
En dan heb ik het alleen nog maar gehad over de buitenhuisarchitect. De gebouwentekenaar. De binnenhuisarchitect is al helemaal een editor. Een editor pur sang. Je hebt ze binnencategorie (IKEA) en buitencategorie (ONBETAALBAAR). Kunstenaars in kleur, vorm, materiaal. Toegepaste kunst in inhoud. Niet met inhoud. Nee, nee, in inhoud. Ze vullen ruimtes met vulmiddel. Voor de inhoud moeten we toch bij de echte kunstenaar zijn. Een architect blijft toch beperkt in middelen. Een kunstenaar daarentegen verzint nieuwe middelen. Speelt met kleur, vorm en materie. Vult fysieke inhoud daar niet mee in, maar creëert nieuwe mentale inhoud. Laat het een architect niet horen. Hij zal me lynchen. Maar dat terzijde.
Kom ik tot de slotsom en datgene wat ik eigenlijk wil zeggen, vertellen. Een editor kan ook een goede architect zijn. En dan heb ik het over muziek. Goede muziek. Letterlijk is dat ook in uitvoer gebracht. Met een mooie combinatie instrumenten en een prachtig keelgeluid. Luister maar eens naar The Architect van de Editors.
Pardon, ik zit er helemaal naast. Ik bedoel natuurlijk The Architect van dEUS. Ach, het is ook eigenlijk een kleine God, de architect. Nietwaar? Net als de editor.
10 reacties
NicoleS · 24 augustus 2016 op 18:17
Mooi gelaagd stuk Mien. Heel netjes weer, zoals altijd.?
Nummer 22 · 24 augustus 2016 op 19:17
Zijn wij allen editor van ons leven en architect door het inhoudelijk vorm geven van ” ik denk,…….”.
Mooi stuk dat ook prettig leest!?
Bruun · 24 augustus 2016 op 23:09
Een taalkundig pareltje, dus met veel plezier gelezen!
StreekSteek · 25 augustus 2016 op 10:10
Risico is wel dat er uiteindelijk maar weinig overblijft van het oorspronkelijke ontwerp. De beste architecten laten zich dat niet overkomen. Daarom zijn ze origineel en bekend. Dan is hij de kunstenaar.
Mien · 25 augustus 2016 op 12:16
Dat gaat voor sommige architecten cq. kunstenaars zeker op maar in grosso modo niet. Ooit kennisgemaakt met een architect die 15 jaar lang (wettelijke grens) zijn ontwerp met hand en tand bewaakte. Stond in zijn recht. Maar vergat even dat zijn gebouw ook gebruikers had. Dan kun je lullen over het vooraf opgestelde ‘plan van eisen’ als brugman, je komt geen stap verder als het gebouw er eenmaal staat. Maar als de goede man niet inlevend, invoelend, meedenkend is dan is het in mijn ogen een slechte editor en zeker geen kunstenaar. Die verzinnen immers altijd creatieve oplossingen.
van Gellekom · 25 augustus 2016 op 12:44
Creativiteit, in elke vorm. Het blijft fascineren. Mooie column
Bhakje · 25 augustus 2016 op 15:32
Creatieve column, mooi geschreven!
Mien · 25 augustus 2016 op 17:04
Dank voor jullie reacties. ?
Fugazi · 25 augustus 2016 op 20:40
Leuke inleiding c.q. bruggetje naar een muziekstuk dat inderdaad best onder de aandacht gebracht mag worden.
Een muzikant is de architect van zijn eigen stuk.
g.van stipdonk · 25 augustus 2016 op 22:57
Ach ja: “there is always the music to keep you going.”