De gouden toiletpot voor Trump

De gouden toiletpot voor trump

Donald Trump, de ons welbekende moderne versie van Dagobert Duck, staat niet bekend om zijn alles innemende bescheidenheid. Alles innemend is hij wel, maar de combinatie met bescheidenheid gaat mank. Misschien was dit jou ontgaan, maar het Salomon Guggenheim Museum in New York in ieder geval niet. Zijn vraag om het ‘Landschap in de sneeuw’ van van Gogh even te mogen lenen, werd met hoon ontvangen. ‘Donald, je kan wat ons betreft de pot op’.

Dat zou een passende reactie zijn geweest, ware het niet dat als tegenvoorstel een alternatief kunstwerk, de gouden toiletpot met een waarde van meer dan 1 miljoen, werd voorgesteld. De kunstenaar sprak van ‘het symbool van buitensporige welvaart’. Een pléfiguur voor Trump en de zaak stinkt, mensen!

Mij bekropen direct twee vragen:

1. Hoe zou ik het vinden om in het vervolg op een gouden pot te mogen poepen?
2. Hoe zou Trump met deze pot omgaan?

De eerste vraag is gemakkelijk beantwoord.

Ik zou onze woning direct maximaal laten beveiligen. Ik zou een valse herdershond achter de voordeur laten slapen. Ik zou onrustig zijn en bang zijn voor een overval. Ik zou de WC-eend weggooien vervangen door zachte groene zeep. Ik zou de sambal weggooien ter voorkoming van vlekken na de dag van consumptie. Ik zou ‘aan de dunne’ zijn van de zorg, mij diep schamen voor dit symbool van buitensporige welvaart; potsierlijk in een behoefte voorziend.  Binnen de kortste keren zou ik wensen dat deze pot onder de dikke kont van Trump terecht zou komen.

Dat brengt mij bij vraag 2.

Ik zie het antwoord voor al mij. Met veel egards wordt de pot het Witte Huis binnen gereden. Het laat Trump volledig koud. Pas ’s avonds, als hij zijn favoriete toiletruimte op de meest onverschillige wijze betreedt, laat hij zijn pantalon met geweld afdalen, duwt zijn klein geslacht wat naar achter en ploft met veel geweld op de gouden specsaver. Een korte glimlach, een hoop lawaai, wild geveegd, even omkijken en grove boer. Dan ziet hij naast het etiketje van de Italiaan Maurizian Cattelan, de maker van de pot, met heel kleine letter gegraveerd: ‘BILL was here’. De agressieve tweet van die nacht werd door de Witte Huisstaf bliksemsnel verwijderd.

De volgende ochtend draagt Trump zijn schoonzoon Jared Kusher op de gouden pot op marketplace te verkopen. ‘Daar krijg je geen drol voor’ zegt Jared. En zo was dat.

Zo kwam het dat Julio Poch werd gecharterd om de pot ‘ergens boven Europa’ uit een vliegtuig te gooien. Jullie voelen het al aankomen: de pot viel precies voor ons huis in het water. En daar ligt hij nog, tussen de drolbaarsen. Ik heb er waterlelies in geplant en daaromheen wat riet. Daar wordt de gouden pot elke dag bezocht door een oude, brutale en buitensporig dikke rat die er wél in wil poepen.