Vandaag ben ik net een beetje blijer dan gisteren. Waarom dan? Het klinkt wellicht wat onaardig, maar zo is het niet bedoeld. Maar de schoolvakantie is voorbij en dochterlief is vanmorgen naar school vertrokken.

Ik riep nog: ‘veel plezier en ik hou van je’, waarop dochterlief me van repliek diende: ‘als je van me zou houden, zou ik nu niet naar school hoeven.’
Rare gedachtegangen kunnen pubers toch hebben.
De laatste weken van de vakantie hing ze een beetje overal en nergens in huis. Pure verveling ten top. Ze lag op bed, of op de bank, dan weer trof ik haar buiten in een luie stoel aan…
Wat niet veranderde was dat ze overal haar laptop meesleepte. Gamen, gamen en nog eens gamen.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben gek op dochterlief, we zijn samen zelfs een aantal weken op vakantie geweest en dat is – gezien ze volgens mij een kloon van mezelf is – af en toe best vermoeiend. Iedere dag, 24/24 werd ik met mezelf geconfronteerd en ik weet dat dochterlief dit eveneens zo ervoer.

Ik had geen negen weken vakantie. Ik ben weliswaar veel thuis, maar gelukkig heb ik ook andere bezigheden buitenshuis.
En iedere keer als ik dan weer terug kwam, was het huis weer overhoop gehaald. Kledingstukken overal op de grond van haar slaapkamer. Ik heb eigenlijk geen idee waarom dochterlief zich wel driemaal per dag moet omkleden als al wat ze doet vervelen is?
Of dochterlief had een eitje gebakken. Afwassen? Ze werd volgens mij al moe bij de gedachte. Om deze negen weken een beetje gezellig te houden, heb ik er maar niet al teveel van gezegd. Diverse malen heb ik zuchtend haar gebruikte afwas zonder morren afgewassen. Nog zo iets: dochterlief is een kei in het uit de kast halen van versnaperingen, maar de restanten opruimen?
Hoezo? Moet dat dan?

Het vriendje van dochterlief heeft haar er zelfs enige malen op gewezen, dat ze best in staat is om haar moeder met het huishouden te helpen. Vriendlief is een Turk en tja… in Turkije staat moeders blijkbaar op een hoger plan dan in Nederland. Stiekem hoop ik dat ze op dit gebied – zodra ze in Turkije gaat wonen – een heropvoedingscursus ondergaat. Toekomstige schoonzoon: je krijgt daar nog een taaie kluif aan!

Dus vandaag ben ik een beetje blijer dan gisteren. Nee, ik heb niet de vlag uitgehangen. Maar thuiskomend van een afspraak ziet mijn huis er nog hetzelfde uit als dat ik het achtergelaten heb. HEERLIJK!! We hebben nu allebei weer een dagritme.

Natuurlijk heeft dochterlief ook laten zien dat ze niet alleen maar lui is. Ze heeft een paar maal afgewassen, een paar maal gekookt, wat boodschapjes gedaan en mijn besteklade schoongemaakt. Zelf heeft ze blijkbaar een hele andere kijk op de afgelopen vakantie. En heb ik laatst niet eens gelezen dat als in de ogen van de volwassenen pubers lanterfanteren en hangen, ze in hun eigen ogen ont-zet-tend druk zijn?

Mijn conclusie is daarom: vakantie hebben is nuttig maar naar school gaan heeft ook zo zijn voordelen. Misschien vooral voor moeders, dat dan weer wel.

Categorieën: AlgemeenDiversen

irma1969

Veelzijdig, ik wil niet in een hokje geplaatst worden. Turkije-gek, ben bezig de taal te leren en geloof me, dat is moeilijk. Gek op schrijven. Dat is begonnen in 2011, toen ik met mijn autobiografie (Ontheemd - Irma Puschnigg) ben begonnen. In 2012 is dit boek uitgekomen. Schrijf gedichten, korte verhalen en columns, heb mijn eigen blog. Grote wens: schrijven van een reisblog.

3 reacties

Libelle · 23 augustus 2013 op 08:01

Ik ben er niet doorheen gekomen! Je vertelt over een kloon van jezelf, die je vervolgens niet snapt. Dat je van Turkije houdt, prima, maar nu sléép je het er bij.

Meralixe · 23 augustus 2013 op 08:31

Is dit autobiografisch? Dan heb ik met U, en met velen in deze Westerse maatschappij te doen. 😥

Mien · 23 augustus 2013 op 09:47

Ah … het puberbrein. Geeft altijd stof tot nadenken. Vooral voor buitenstaanders. Niet opruimen dat stof. Zelf laten doen. Komt goed. Wel over blijven schrijven, want het blijft boeien.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder