De Stem (17)

Hans
Niemand heeft hem gevraagd hoe het gaat, terwijl hij haast zeker weet dat iedereen op de hoogte is. Hij ziet het in hun ogen als blikken zich kruisen in de gang en de koffiehoek. Leedvermaak. De neiging om ze de waarheid te vertellen heeft hij onderdrukt. Men weet niet dat dit een schijnbedrijf is, een zielige poppenkast.
Alle informatie in de database verkoopt hij. Waardevolle informatie over te koop staande huizen en eigenaars in het nauw. Voor een habbekrats koopt zijn afnemer de huizen op. Dat het om witwassen gaat is niet zijn zaak. Voor de informatie krijgt hij grof geld. Het blijft wonderlijk dat mensen hun hele ellende vertellen als ze gebeld worden door een callcenter.
Ja, ze hebben een koopwoning. Nee, ze beschikten al over een CV installatie of alarmsysteem. Interessant werd het pas als klanten aangaven dat er geen budget was. Dat hun huis te koop stond. Vervolgens kreeg de callcentermedewerker vaak een uitvoerig verslag van de meest vreselijke situaties die werden vastgelegd in het systeem.
Het zou een ramp zijn als hij straks geen toegang meer zou hebben tot die gegevens die hem grote sommen geld opleveren. Hij moet iets ondernemen. Hij gaat deze goudmijn niet opgeven.
Tussen de visitekaartjes vindt hij wat hij zoekt.
Roderik Smulders, data analist/systeembeheerder.
Die jongen is geniaal en heeft hem al eerder goede diensten bewezen. Deze klus is veelomvattender dat alle voorgaande. Hopelijk kan hij dat aan.
Geen kopie maar een schaduwsysteem, zodat hij vanaf zijn eigen computer alle updates in de database kan volgen en alle relevante informatie door kan blijven spelen. Zeker als hij zijn luxeleven wil behouden.
De grote baas had vanmorgen al gebeld. Het nieuws ging als een lopend vuur door de onderwereld. Hij had hem gerustgesteld.
‘Onze deal gaat gewoon door,’ had hij gezegd.
‘Regel het!’ De toon van de magnaat was dwingend geweest, dreigend zelfs.
Hij had gelijk Smulders gebeld en een afspraak gemaakt.
Nu moest hij het nog waarmaken.
Rond lunchtijd was hij vertrokken. Ontslaan konden ze hem toch niet meer.

Terwijl hij zijn auto parkeert bij het wegrestaurant waar hij heeft afgesproken met de ‘hacker’ denkt hij terug aan de avond ervoor.
Lisa had hem opgegeild. Dat ze daarna tegenstribbelde was opwindend geweest.
Barbara had zijn plannen verstoord.
Als er één ding was waar hij gefrustreerd van werd, dan was het wel het dwarsbomen van zijn plannen. Hij maakte af waar hij aan begon.
Lisa is lekker en naïef, een gemakkelijke prooi. Hij gaat vanavond wel even bij haar langs.