De Stem (21)

Thijs loopt voor haar uit door de hal en gaat de studeerkamer binnen. Het eikenhouten bureau neemt bijna de hele ruimte in beslag.
Haar zoon oogt klein in de grote leren bureaustoel, een koning waardige zetel.
‘Lees,’ zegt Thijs kortaf.
Ze buigt zich over hem heen en kijkt naar het scherm.
Het is een email.
‘Hoe kan jij nou in Papa’s mail?’ vraagt ze verbaasd.
‘Hij was niet uitgelogd. Lees nou maar!’

Geachte heer Verschuur,

Zoals met u besproken beëindigen wij onze arbeidsovereenkomst.
Tevens vervallen daardoor alle overeenkomsten die uw functie met zich meebracht.
Hieronder valt het leasecontract van uw dienstauto, gebruik van mobiele telefoons, en andere middelen die u ter beschikking zijn gesteld in het kader van uw functie.
Wij vragen u om zelf contact op te nemen met de leasemaatschappij om een afspraak te maken voor het inleveren van uw voertuig.
Per 1 januari vervallen de overige diensten.
U kunt de u ter beschikking gestelde materialen inleveren bij onze IT-afdeling.
Mogen wij u erop attenderen dat het in gebreke blijven en/of bij beschadiging van materialen en apparatuur, de kosten voor uw rekening zijn.

Tevens zijn wij bij Xeros B.V. een onderzoek gestart, omdat er vermoedens zijn dat er belangrijke informatie voor illegale doeleinden is ingezet.
Omdat dit vermoeden is ontstaan ten tijde van uw arbeidsovereenkomst zal u deel uitmaken van dit onderzoek.
Wij verwachten dan ook dat u na 1 januari bereikbaar blijft voor het verstrekken van informatie aan het onderzoeksteam.

Hoogachtend,

De directie
M.K. Bink

Het lijkt of haar hart even stopt met kloppen. Ze krijgt geen adem en durft niet naar Thijs te kijken, bang dat hij de paniek in haar ogen kan zien.
‘Mam?’ Het lijkt alsof zijn stem van ver weg komt. Zijn warme jongenshand pakt de hare.

Dan is het of alle spanning uit haar lichaam wegvloeit, slap in haar benen zakt ze op de leuning van de zetel.
‘Ik weet niet wat ik moet zeggen …’ is het enige dat ze uit kan brengen.
‘Wat betekent dit?’ piept Thijs.
De klootzak! Ze weet allang dat er iets speelt, maar had het meer in de zakelijke hoek gezocht, en zijn nieuwe verovering.
Dit is erger.
‘Lieverd, dat is een probleem van mij en papa, maak je geen zorgen.’
Hem geruststellen is zinloos. Het is rampzalig.
‘Zeg nog maar even niks tegen Daan, of wie dan ook. Niet voordat we weten wat er precies aan de hand is.’
‘Maar hoe moet het nou verder? Waar gaan we van leven?’
Haar zoon zit als een hoopje ellende achter de laptop. Ze begrijpt ook wel dat er van het project nu niet veel terecht zal komen.
‘Nu even niet Thijs!’ snauwt ze, maar heeft gelijk spijt.
‘We bedenken wel iets, komt goed. Klik die mail weg, wil je? En misschien is het beter als je de computer uitzet, en dichtklapt. Ga maar even muziek luisteren op je kamer of zo …’
Thijs doet wat ze vraagt en sloft gelaten de studeerkamer uit. In het voorbijgaan kijkt hij haar verwijtend aan en loopt via de hal met gebogen schouders de trap op.

Ze sluit zorgvuldig de deur van Hans zijn kamer, loopt naar de keuken, pakt de aangebroken fles witte wijn uit de koelkast en giet een ongebruikt theeglas, dat ze had klaargezet voor de jongens tot de rand vol.
Gedachten tollen rond in haar hoofd. Ze kan niet helder denken.
Na een paar grote slokken gaat ze zitten, staart door de Franse deuren naar de tuin, die in winterse staat schraal oogt.
Een zwerm zwarte vogels, kraaien lijkt wel, maken ogenschijnlijk ruzie in één van de hoge bomen op de grens van de tuin.
Eén vogel maakt zich los van de groep. Met wat een stuk brood lijkt landt hij op het hoofd van de Denker, het pronkstuk van Hans. Vanaf haar kruk in de keuken hoort ze de groep naar de brooddief krijsen.

Scheiden is dus geen optie. God zij dank had hij geen tijd gehad, toen ze het hem wilde vertellen.
Ze heeft gerekend op alimentatie, veel. Het huis, de auto en de helft van de bankrekening.
Wat als hij ook nog betrokken is bij criminele activiteiten?
Jezus, hoe moet ze nu verder?