Ik heb ooit met mijn vrouw het prachtige klooster van Montserrat, nabij Barcelona, bezocht. Daar staat een beeld van de Zwarte Madonna. De Zwarte Madonna van Montserrat is een beeld van de Maagd Maria, met op haar schoot het kindeke Jezus. Het gelaat van zowel de Madonna als het kindje zijn compleet zwart geblakerd. In het Catalaans wordt dit beeld liefkozend ‘La Moreneta’ genoemd.

Volgens de legende werd het eerste Mariabeeld in 880 door een aantal herdersjongens gevonden in een grot, op de berg Montserrat. Toen de bisschop dit hoorde, probeerde hij het beeld naar Manresa, een stad in Catalonië, te verplaatsen. Dit bleek echter onmogelijk omdat het beeld eenvoudigweg te zwaar was. De bisschop interpreteerde dit, slim als hij was, als een wens van de Madonna om te blijven op de plaats waar zij gevonden was. Persoonlijk denk ik dat hij geen zin had om zich een blijvende hernia te sjouwen. De beste man liet er de hermitage van de Heilige Maria bouwen, wat uitgegroeid is tot het huidige klooster.

De Madonna die tegenwoordig wordt vereerd is een Romaans beeld uit de 12e eeuw. Ze verbeeldt de Madonna met het kind op haar schoot. In haar rechterhand houdt ze een bol vast die het universum symboliseert. Het kind heeft zijn rechterhand opgeheven in een gebaar van zegening en houdt in zijn linkerhand een dennenappel vast, teken van vruchtbaarheid en eeuwig leven. Het beeld is, afgezien van het hoofd en de handen, volledig vervaardigd uit goud. De aanbidders beweren dat het zwarte gelaat van de Madonna en het kindje, veroorzaakt is door een brand, een paar eeuwen geleden. Het gelaat en de handen werden zwart en de rest van het beeld bleef onaangetast. Klinkt leuk, maar meer waarschijnlijk komt het door de rook van kaarsen die eeuwenlang aan haar voeten werden gezet ter verering.

Het verhaal wil dat als een vruchtbare vrouw de dennenappel die het kind in zijn hand heeft streelt, de vrouw binnen een jaar zwanger zal raken. Tijdens ons bezoek gingen ook wij in de lange rij staan. Na een uur stonden wij oog in oog met de Zwarte Madonna en haar net zo zwarte kindje. In haar pure onschuld streelde mijn vrouw de dennenappel. En nog eens, En nog eens. Het was bijna erotisch, alsof zij in trance was en de dennenappel moest blijven strelen. Nog geen 10 maanden later werd mijn oudste zoon geboren.

Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl


Jan van Oranje

Onder het kopje 'In naam van Oranje...' publiceert columnist Jan van Oranje al enige tijd zijn goed gelezen columns. De columns zijn te lezen in Viva! Magazine maar ook op: www.janvanoranje.nl, facebook.com/jan.v.oranje, janvanoranje.blogspot.com en op twitter.com/janvoranje. Oh ja, Jan heeft extreem dyslectische vingers, dus vergeef hem zijn kleine schrijffoutjes.

12 reacties

NicoleS · 21 mei 2016 op 07:12

Wat een mooie column, Jan. Gelukkig ging je er niet elk jaar heen met je vrouw. Anders had je nu een elftal ?

Mien · 21 mei 2016 op 23:01

Informatief en lief. ?

Esther Suzanna · 22 mei 2016 op 00:21

Prachtig verhaal.

arta · 22 mei 2016 op 11:39

Ach, wat een mooi einde!
Heel mooi verhaal!

Bruun · 1 juni 2016 op 09:14

Mooi verhaal. Gefeliciteerd met je verkiezing tot Column van de Maand!

Mien · 1 juni 2016 op 09:19

Een verrassende onvoorspelbare uitverkiezing!
Felies Jan!

NicoleS · 1 juni 2016 op 09:41

Gefeliciteerd Jan. Dit is een heel mooie column.

Jan van Oranje · 1 juni 2016 op 13:22

Column van de maand. Ik. De slechtste leerling Nederlands die er ooit geweest is. Met extreem dyslectische vingers. En dan wordt mijn column, column van de maand. Dit vind ik echt heel bijzonder.

arta · 1 juni 2016 op 16:02

Gefeliciteerd Jan!
Na jouw reactie vind ik het nóg 100x leuker voor je!

Dees · 1 juni 2016 op 19:42

Mooi en mooie reactie. Je bent niet de eerste dyslecticus die goed schrijft op cx. Dat heeft uiteindelijk toch weinig met schrijftalent te maken blijkbaar! Hoe dan ook, well done.

Rob van Meer · 18 juni 2016 op 11:06

Gefeliciteerd met deze column van de maand! Bij het lezen valt me op dat het onderwerp soms onnodig ver van de persoonsvorm staat. Zo staat in de eerste zin het woord ‘bezocht’ helemaal achteraan. Ik trap nu een open deur in met de opmerking dat het beginnen van een column met het woordje ‘ik’ eigenlijk vermeden moet worden. Natuurlijk is dit geen geschreven regel, maar die eerste zin zou ik bijvoorbeeld zo schrijven: “Mijn vrouw en ik bezochten ooit het prachtige klooster van Montserrat, nabij Barcelona.” Zo maak je de zin wat actiever, maar dat is een kwestie van smaak. Zo schrijf je ook deze zin: “Het verhaal wil dat als een vruchtbare vrouw de dennenappel die het kind in zijn hand heeft streelt, …” Dit is eerder spreektaal dan (actieve) schrijftaal. ‘Heeft’ staat hier ook weer ver achteraan en daardoor storend naast het andere werkwoord ‘heeft’. Kortom, wat zinsconstructies betreft zou ik het verhaal zeker voor uploaden laten lezen door een eerlijke, kritische lezer. In de laatste zin zou ik ‘mijn’ vervangen door ‘onze’.

Nachtzuster · 19 juni 2016 op 18:41

Jouw eigen reactie vind ik misschien wel mooier dan de column. Van harte gefeliciteerd door spuit elf! 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder