Er was eens en heel lang geleden, zo’n 3 weken voor de jaartelling, in een klein dorpje met de naam Nazareth een jongeman en zijn jonge vrouw die terug moesten naar hun geboorteplaats. Er was weinig tijd om de reis te plannen. Die jongeman was: Jozef de timmerman uit Nazareth.

De bezetter bepaalt!

Jozef, de timmerman en designer, zoals wij anno 2016 een echte timmerman kennen met de naam: Piet Hein Eek uit Eindhoven – De moeder van Jozef was er eentje die aan iedereen vertelde die dat haar Jozef een timmerman is die “wat zijn ogen zien, zijn handen maken”. Moet je toch eens kijken wat een mooie trap mijn zoon heeft getimmerd. Zijn moeder deed niets voor de kost, maar dit terzijde. 

De vader van Jozef was onbekend. Jozef vroeg regelmatig naar zijn vader. Het antwoord was klip en klaar;” dat weet ik niet Jo, echt niet “Jo”, oh wat had Jozef daar elke weer, als het werd uitgesproken, een pokken hekel aan. Elke man uit Nazareth kon dus de vader zijn. Zoveel baarden, zoveel sandaal dragers. Een DNA test?, uitgesloten. En de klaagmuur hadden ze niet Nazareth.

Jozef was een talent! Het gevonden sloophout word gevormd tot schitterende meubels en op bestelling maakte hij ook schommelwiegjes. Laatst bestelde de bezetter 13 houten kruizen en dat leverde zoveel bekendheid op dat er nu al tientallen van die kruizen overal te zien waren in het Palestijnse landschap. Alleen dat de bezetter daar mensen op spijkerde daar schaamde Jozef zich voor. Nog erger vond Jozef als deze kruizen met de mensen ondersteboven werden geplaatst. Maar ja, “handel is handel” en mijn houtkachel moet ook blijven branden, zei Jozef vaak tegen zichzelf.

Maria, dat werd zijn lief na hun eerste ontmoeting in zijn werkplaats.  Jozef keek in haar glinsterende ogen en stamelde “Kan ik je helpen”  Ze bloosde en zei; Ja, ik zoek een tafel, een tuintafel en liet op haar smartphone een foto zien van zijn website. “Deze bedoel ik” Mooi, zei Jozef. Daar staat er nog een. En ik breng het zelf wel naar jouw huis. Kost niets extra, hoor.

Maria en hij gingen als snel met elkaar wandelen, kusten elkaar voorzichtig en af en toe mocht Jozef met zijn hand onder haar wollen rok en voelde hij de warmte van een andere kruis. Tongzoenen daar hielden ze beiden van.  Ze werden stel. Maar ze moesten wel oppassen voor de bezetter. Ratten zijn het, ze fluiten naar alle vrouwen op straat, sloegen er op los als er niet snel werd doorgelopen.

 WhatsApp? In het gehele Romeinse rijk, langs de kusten van de Middelandse zee, de binnenlanden van wat nu de EU heet, begonnen miljoenen mobiele telefoons hun geluid uit te braken alsof er een landelijke storing was bij de enige provider: Romanum Telefonica. Ook op Jozefs mobiel klonk het vertrouwde en zelfgekozen deuntje, maar ook bij alle andere mensen in Nazareth. Een kakafonie van herrie, zeg maar een tering herrie. 

Zeker weer zo’n oproep van de bezetter De laatste melding ging over het parkeren van ezels en karren op verboden plekken. Jozef stootte zich daarna nooit meer voor de 2e keer aan het verbod. Eigenlijk hebben die Romeinen wel gelijk. Al dat ezelschijt aan de open sandalen, daar werd niemand echt vrolijk van. Zo ook het ongeluk waar 3 bejaarden uitgleden en allen hun heup braken. Dat gaf een felle discussie op het centrale plein net voor de poort van de ommuurde binnenstad.  “Ja hoor, dat komt er nu van als je te stom bent als een ezel en deze overal laat schijten. Alhoewel, een ezel is een lief dier, sjouwt de zwaarste lasten op de rug en soms kreeg je een trap waar je weken last van kon hebben.

Enfin, deze oproep was anders. Jozef moest het WhatsApp gebod 2x lezen. “Shalom, U dient zich binnen 48 uur te melden in de plaats waar u ter wereld kwam!”, Saluti, Herodes, uw Keizer! 

Pff, dat is een eind richting noordoost lopen. Gelukkig had hij net een nieuwe navigatiesysteem voor zijn ezel op het hoofdstel laten installeren door Navi2Go, zijn buurman. Binnen 6 uur na de oproep was er geen enkele navigatiesysteem meer te koop. Jozef haastte zich naar huis, naar Maria, die, na later bleek, ook het Whatsapp gebod had ontvangen.

Maria, ik moet naar Bethlehem en jij? “Jozef, ik ook” We gaan met de ezel, zei Jozef resoluut. Je verwacht een kind., dus lopen dat laat ik niet toe.

Maar Jozef heeft een groot geheim. Maria weet niet dat Jozef nooit de verwekker kon zijn. Jozef verdacht de timmerma, uit het andere dorp,  van het vaderschap. Maria kreunde luid als ze klaarkwam. Enige tijd geleden kwam de buurman vragen of er wat aan de hand was.

Maria moest namelijk een tijdje terug wat bestellingen plaatsen, waaronder 3 schommelstoelen.. Ze kwam pas thuis toen het al donker was. Jozef zag dat Maria er  opgewonden uitzagen moeilijk liep. Hij vroeg niets en deed ook niets toen ze onder de dekens lagen “Geen zin , Maria”

Jozef was namelijk onvruchtbaar, want  dat had de dokter hem op jonge leeftijd verteld. Jozef, tijdens het douchen na een wedstrijd worstelen ontdekte dat hij de enige was met 1 bal en het “kleinste piemeltje”. En dat kleine besneden piemeltje werd in de loop der jaren niet groter of dikker. Maar Jozef dacht alleen maar aan piesen als hij zijn piemel in de hand had. Zelfs het trekken hielp niet. Maria die had met de lente van zijn piemel geen enkele moeite. ” Een grassprietje kietelt meer dan een boomstam, Jozef!  Hij wist met zijn timmermansoog de lengte exact te schatten: 10.3 cm in stijve vorm. Bij het meten met de houten centimeter wedr deze lengte bevestigd. Tsja.

Zijn moeder huilde en jammerde tegen zijn pleegvader dat ze geen oma zal worden. Jozef was hun enige zoon. Maar nu Maria zwanger, is kon Jozef  toch zijn pleegvader en moeder “oma” en “opa “laten horen als het kind zou gaan praten.” Oma” Rachel en “Opa” Saul.

Na de oproep. Facebook stond inmiddels vol met “likes”  en “deel dit bericht” oproepen om samen te reizen. Twitter viel uit door het overbelast zijn. Het laatste bericht op # Verlosser was” er gaat wat gebeuren, let op de sterren”. Whatsapp stond vol met video’s, foto’s en teksten uit de ranzige grotten van het menselijk denken. Bah, te smerig om te noemen.

Op Ezel.com werden 12 persoons karren en ezel verzamel plekken aangeboden. Maar ook stonden er bijzondere berichten over  “Ben jij toevallig die Moshe uit…?”. Aanbiedingen van overnachtingsplekken met of zonder water, met of zonder een uitgebreid ontbijt.

Jozef wilde snel een kamer boeken, maar helaas. Maria, we kunnen nergens meer een slaapplek vinden. Geen Airbnb, geen B&B. Alles is compleet volgeboekt. Ach, Jozef we zien wel. Ik neem wat extra dekens en ondergoed mee voor de zekerheid. Als we maar droog kunnen slapen. Komt goed liefste.

Zo vertrokken ze vroeg in de morgen  van een dag dat nu bekend staat op de dag voor 1e kerstdag. De modderige wegen waren overvol, overal wegversperringen en controles. De stoet van karren, ezels en te voet gaande mensen moesten regelmatig stoppen. Soms duurde dat wel een uur. Ja, die tollenaars die deden goede zaken met hun koffie en thee wagens. Maar de prijzen daar kan een timmerman als Jozef heel wat nagels door de smid laten smeden. Stelletje oplichters dat zijn ze!

Eindelijk onderdak! In de verte zag Jozef licht en dat leek wel een vuurtje bij een huisje, maar bij het dichterbij komen kwam ook de geur van de os en ezel hem al tegemoet. “Wat een meur, Maria”. Wat doen we? We gaan daar slapen op het stro want ik voel al wat krampen in mijn buik. Ik voel dat er vannacht de geboorte gaat gebeuren, Jozef! Ons kind!  

Ik maak wel een wieg van de voederbak. Kom, we gaan naar binnen. In de stal was het een gemekker van jewelste, de aanwezige dieren dampten hun vacht droog. De meur was daarbinnen ook al niet te harden. Enkele slobberende schapen kregen een ferme schop “wegwezen, opzouten”  De voederbak werd geleegd en zo goed als mogelijk met wat stro schoon gewreven. Nog wat lappen erin en kijk een…wieg. Buiten was het min 10 graden Celsius en binnen die bijna ondraaglijke stank.

Maria kreeg al snel haar ontsluiting van 10 centimer, nee precies 9.98 centimer corrigeerde Jozef. ” Nu persen, ademhalen en persen”. Als snel klong er gekrijs in de stal en de schaap, de geit, een koe en 3 ezels waren plotsklap stil. Jozef zag geen enkele gelijkenis. Dit kind was zo zwart dat zelfs Maria niet meer kon ontkennen dat ze gemeenschap had met die andere timmerman, toen.

Er stapten 3 bebaarde en goed geklede mannen naar binnen. Ik ken ze niet, dacht Jozef, ze beginnen ook nog te zingen en hebben cadeautjes bij zich.

Hoe weten zij dat hier ons kind is geboren. Jezus, hebben we onze zoon genoemd en Christus als 2e naam J.C. uit B. Een zoon waar ik mee kan spelen en hem het timmeren kan leren. Te beginnen met van dik hout planken laten zagen. Maar wat kan J.C. schreeuwen zeg en altijd maar aan de borst van Maria willen zuigen. Nu al, dat wordt wat met J.C. en voor de tepelkloven daar moet ik dan tepelhoedjes voor maken. Maar wat is hij zwart en nu al een beetje kroeshaar.

Die 3 mannen spraken een taal die Jozef en Maria niet herkenden, maar ze komen uit het oosten en lijken op de wijze mannen uit ons dorp Nazareth.  Onze wijze mannen die de hele dag op hun mobiel kijken en beginnen te roepen “Hosanna” en soms:” Sodeju da’s niet mooi van Johannes met zijn match fixing spelletjes. Dat kost hem ooit zijn kop” De 3 mannen gingen verder met hun gezang,  gingen line dansen en zwaaiden met een pot dat rook liet kringelen en een aangename geur verspreidde.  Balthasar, ja zo heetet een van vertede Jozef, toen ze terug waren in Nazareth. J.C. werd een bijzonderheid. Twee blonde, blauwogige ouders  en zelf diep en diep zwart.

Christina, de enige zus van Jezus, was een stille. Geboren op dezelfde dag als haar broer maar een jaar later en een huis zo lelieblank. Deze bevalling verliep goed en er werd niet zo geschreeuwd en er kwam niemand op bezoek. Later wel, toen kwamen de ouders van Maria. Die van Jozef lieten zich niet meer zien toen ze J.C. voor het eerst kwamen bekijken. “Nou, nou die is wel heel zwart, zeg”.

Christina was zo’n zusje dat iedere jongetje wenst. Een zusje die niet zeurt en om papa en mama roep als haar broertje weer een katoenen pop uit elkaar had getrokken. Christina ging haar eigen gang en niemand had last van haar. Christina werd een “muurbloempje”, ging op zangles en werd alleen bekend door haar CD’s met hiphop & Jezusalem straat muziek. Muziek die niemand begreep maar wel leuk klonk in de smalle steegjes van Nazareth. Christina heeft een vriendin waarmee ze het liefst hele dagen onder de dekens wilt gaan liggen, knuffelen en nog wat andere dingen doen. Niemand mocht dat weten! Christina was anders net zoals haar zwarte neef.

Bethlehem. Een bezette stad met vele steegjes en op de belangrijkste kruispunten de controle posten van de bezetter. “Stop!, Wie bent u en waar gaat u naar toe?” Schiet op met die ezel, die verspert de doorgang.  Bethlehem werd door Jozef, Maria en Jezus snel verlaten. Ze keerden terug naar Nazareth met J.C. en hun nieuwe ID bewijzen.  Onderweg werden ze niet aangehouden, want wie laat een man met vrouw en krijsende baby op een strompelende ezel nu stoppen. Niemand, zelf de bezetter niet! 

En zo gebeurde het dat  J.C. uit Bethlehem nooit leerde voetballen,darten of zelfs maar biljarten 10 over rood en driebanden. Wel droegJ.C. kruizen voor zijn vader en J.C. heimelijk verliefd bleef op Dolores uit Jeruzalem en ze jaren later, samen hun 5 buitenechtelijke kinderen, hun 12 vrienden van een avondmaal genoten. De haan die 3x kraaide draaide J.C. de nek om, brak het brood in tientallen stukken en liep – na 3 flessen wijn, 5 biertjes-gewoon over het water. J.C. werd als ” De Zwarte Verlosser” uiteindelijk de hemel in geprezen.

Over een ander geboorte op hetzelfde moment in Bethlemen maar in een andere stal kwamen de verhalen los. Hij zou ook een Verlosser zijn. Over water lopen dat kon hij ook en met 12 vrienden gewokt te hebben, is ook bekend. Maar ja, die verhalen werden als geloof verhaal geaccepteerd,

Jaren later midden in een nacht werd hard op deur van Jozef, Maria, Christina en J.C. geklopt “ Aufmachen, schnell, wir kommen der Schwarze mitnehmen” Waarom?, vroeg Jozef?” en even tussen ons bezetters:”Hij is niet thuis, hij is naar zijn vader die in de hemelen zijt!” 


Nummer 22

Verwarde, inmiddels (na alle jaren hiervoor) Anno 2022- Juli 3 minder verward, en mede oprichter van het Absurdistisch Verbond met als mede lid en co oprichter Kees Schilder "Paco Painter"en zijn andere alter ego's. (De inmiddels emeritus) Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker (1955) van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker waarnemer, beschouwer en publicist over maatschappelijke ontwikkelingen met een knipoog. Een flinke knipoog! Reiziger over onze aarde (4 x helemaal rond ) kijker en luisteraar naar anderen. Eigenlijk, de Eigenheimer onder de eigenheimers, maar dat alles geheel terzijde.

36 reacties

Meralixe · 4 december 2016 op 20:15

Dieper kan column x niet meer zakken.

    van Gellekom · 5 december 2016 op 10:11

    Zeker wel! Alleen als jij nog iets schrijft

      Meralixe · 5 december 2016 op 10:20

      Waarom voelt ook u zich geroepen om deze drek op de voorpagina alsnog te verdedigen?
      Geef gewoon een eerlijke mening zonder mij in het straatje van het belachelijke te proberen pareren. Misschien kunnen we dan ten miste nog als volwassenen met elkaar omgaan.

        van Gellekom · 5 december 2016 op 11:52

        Dan moet je wel eerst volwassen worden, beste jongen

          Dees · 5 december 2016 op 12:05

          Wie kaatst kan de bal verwachten, maar ik heb geen zin in pingpong op deze site. Dat niet meer reageren op elkaar klinkt mij goed in de oren. Eens gaan jullie het hier zeker niet over worden.

          Dank voor de medewerking.

Mien · 4 december 2016 op 20:51

Een kruising tussen Asterix en Obelix en Dickens of nee, hoe heet die andere schrijver ook alweer. Schudspier. William Schudspier. Ik doe het je niet na. Er komt ook in een keer een heel dik boek bij me op. Kan dat kloppen. Ja dat kan kloppen. Hoort wie klopt daar kinderen. Al die tradities ook. Ik haal ze voort door elkaar.

    Nummer 22 · 5 december 2016 op 06:37

    Tradities…ach, legendes voor de smachters naar simpelheid of een kerstboom van 1 euro bij Ikea en een ranzige oliebol op het plein. “mevrouh, deze met asfaltstukjes of naturel..nu 11 voor 11 euro. De olie? Wat goed dat u die nog herkent uit 2014. Hatsjie, zo dat is gratis. Hoeveel wilt mevrouhtje er hebbuh?…mevrouw, mevrouh??

Meralixe · 4 december 2016 op 21:04

Mien, hang toch niet steeds de onnozelaar uit… Noem dat boek toch gewoon De Bijbel.

    Nummer 22 · 5 december 2016 op 06:33

    ? Het digitale sprookjesboek. Tussen de regels lezen. Als er geklopt wordt dan ligt het echt niet aan de huidskleur.

Mien · 4 december 2016 op 21:08

De bijbel? Ik refereerde aan Hector Malloot’s ‘Alleen op de wereld’, Meralixe. Maar ik kwam er effe niet op.

    Nummer 22 · 5 december 2016 op 06:38

    Ach..alleen in een vluchtelingenkamp.

Snarf · 4 december 2016 op 22:21

Verzin iets originelers, Nummer 22. Schrijf alsof je leven ervan afhangt … maar publiceer wat minder. Je kunt meer dan je denkt.

    Nummer 22 · 5 december 2016 op 06:31

    Snarf…het doel was anders. Ga ik niet uitleggen. Heb het nu zelf geschreven op advies. Missie mislukt. Da’s spijtig. Maar…prettige dagen alvast!

Nummer 22 · 5 december 2016 op 06:44

Let maar op Snarf..het is niet wat er niet is maar juist wat er is.
Lezen..met geduld en in deze donkere dagen denken aan andere zaken dan de alles overheersende verlossende wedergeboorte van “De Schrijver” (m/v) Harrie Christus.

U kunt zich melden voor mijn boekenverzameling.Ik ga deze weggeven. Gratis!Noemt u een schrijver..

van Gellekom · 5 december 2016 op 10:15

Geweldig waarde mede absurdist. Hoe gekker hoe leuker. Soit, ik noem er hier nog een. Pontius Pilatus. De slager van Judea, ken je die?

Meralixe · 5 december 2016 op 10:16

Vijf keer reageren op de eigen column. Huilen met de pet op.
Pilletjes bijtijds nemen kan ook helpen.

    Dees · 5 december 2016 op 10:52

    Meralixe,
    Het is je smaak niet, het irriteert je mateloos, het is helder. Maar het recht om mensen zo onderuit te halen geeft je irritatie je simpelweg niet. Sla de huisregels er maar op na.

    Persoonlijke aanvallen zijn niet toegestaan.

    Dit is je laatste enigszins vriendelijke reminder op dat vlak.

      Meralixe · 5 december 2016 op 11:18

      Twee maten en twee gewichten?
      Is de reactie van van Hellekom onder mijn eerst gegeven reactie dan geen persoonlijke aanval? Mijn inziens wel.

      Inderdaad, dat absurdis gedoe is niet echt mijn ding maar mag ik enige heimwee hebben naar tijden waarbij er verwoede pogingen gedaan werden ‘columns’ op de voorpagina te plaatsen?

        Dees · 5 december 2016 op 12:44

        Eenmalige uitleg.

        – Je opmerking #1: dieper (…)
        >> Geen persoonlijke aanval, wel een wijze van feedback geven die repliek kan verwachten.
        – Reactie van G. op die opmerking
        >> Desbetreffende repliek.

        – Reacties van jullie beiden daarna:
        >> pingpong.

        – Je opmerking over pilletjes:
        >> persoonlijke aanval.

        Ik spreek jou aan op die laatste opmerking. Het gepingpong spreek ik jullie beiden op aan.

        Ik hoop dat het onderscheid je nu duidelijk is. Zo niet, kun je terecht in het café voor een algemene discussie (=niet op de man, bijvoorbeeld over veelplaatsers), of in de redactiemail. We hebben geen zin in verdere interventie, maar gaan daar wel toe over als het nodig is.

          van Gellekom · 5 december 2016 op 13:54

          Even voor de goede orde, en je mag het gerust pingpongen noemen, maar ik laat mij of mijn vrienden niet voor rotte vis uitmaken.Als je interventies wil, doe het vooral.Sterker nog, dat had je allang moeten doen .Dat gezegd hebbende even dit: Laat het mij toespreken alsof ik een of andere achterlijke gladiool ben, voortaan achterwege. Daar hou ik absoluut niet van .

            Dees · 5 december 2016 op 14:44

            Right, ben ik de boeman hier.

            Voor het geval je dat niet ook gezien hebt, ik neem jouw vriend juist in bescherming. Net als overigens ieder ander die persoonlijk wordt aangevallen.

            Jij wilt dat we Meralixe aanpakken, hij dat we jou aanpakken, wij willen dat de site gebruikt wordt waar hij voor is bedoeld. En dat is niet als de uitlaatklep voor mensen die slecht met elkaar door een deur kunnen.

              Arta · 5 december 2016 op 16:05

              Laat mij even benadrukken dat Dees en ik in ‘crisis-situaties’ altijd overleg plegen, alvorens te reageren. Zo ook vandaag.

              Laat mij ook even benadrukken dat wij vorig weekend het hele weekend bovenop CX hebben moeten zitten en nu vandaag weer zo’n beetje de hele dag -terwijl wij beiden aan het werk zijn- en dat wij (Ja, ik spreek ook namens ons beiden) onze handen er vol aan hebben om de site normaal draaiend te houden en dat wij dit soort shit met alle plezier oplossen, maar niet wanneer het tij zich steeds tegen ‘De Redactie’ keert.

              Kan één van jullie het beter? Let me know in het café.

              En… Mijn reactie is een algemene. Niet aan één persoon in het bijzonder gericht.

    Nummer 22 · 6 december 2016 op 07:32

    Heeft mijn lief mij net kunnen behoeden om de pil van Drion weer op te bergen ” ben je nu helemaal gek zeg en dat ben je al, maar dit terzijde. Hup, ga aan ’t werk en laat jouw O.I.L.(1955) maar een onderzoek doen naar van alles en nog wat. En ik, zegt mijn lief” Ik teken de scheidings-papieren”

Mien · 5 december 2016 op 10:34

Ik zie nu pas dat het hier een cootje betreft.
Naar wie gaat de andere eer uit?
Nicole Dickens? ? ? ?
https://www.columnx.nl/cx-cafe/column-x-forum-group1/column-x-café-forum2/charles-dickens-verhaal-thread588/

    NicoleS · 5 december 2016 op 12:27

    Ik vind het een goede co. Kan er wel om lachen.?

    NicoleS · 5 december 2016 op 12:29

    It wasn’t me.?

      Mien · 5 december 2016 op 12:32

      Nummer 23 dan wellicht? Of 21? We wachten rustig af op antwoord.

van Gellekom · 5 december 2016 op 11:50

Beste Meranixe, dit is echt de laatste keer dat ik op jou reageer. Jij mag uiteraard je mening hebben. Dat staat je vrij. Maar kan het wat minder onbehouwen,grof, onnodig kwetsend?

    Spencer · 5 december 2016 op 16:54

    Door bijvoorbeeld Meralixe Meranixe te noemen?

    Nummer 22 · 6 december 2016 op 07:37

    Dank je van Gellekom. Da’s ware AV verbondenheid sinds 2010. De 2 musketiers 1 voor allen, allen voor 1, of..

Spencer · 5 december 2016 op 16:53

‘ Ik voel dat er vannacht de geboorte gaat gebeuren…’ Klasse.

    Nummer 22 · 6 december 2016 op 07:33

    Dank je Spencer..dank je. Een wedergeboorte kan ook helpen voor de piskijkers zonder enige vorm van humor?

Nachtzuster · 5 december 2016 op 18:40

Verschillende lettertypes, slechtlopende zinnen, ontbreken van interpunctie en zelfs woorden niet afgemaakt maken dit voor mij niet echt een lekker leesbare column. Een co-column? Wie is de andere auteur? Een vervolgverhaal?

    Nummer 22 · 6 december 2016 op 07:36

    Nachtzuster..kijk daar heb ik wat aan..daar bkijf ik aan werken tussen het werken door. Neuh, geen vervolg verhaal. Ik had eerst een ander concept bedacht maar.. precies nu dus baggerig aangepast. Mijn oprechte verontschuldiging

Nummer 22 · 6 december 2016 op 07:46

Allen! 1 goedemorgen.

Thanks voor de tips, adviezen en bemoedigende woorden!

Mijn vader leerde mij fietsen, las avonden lang zelf verzonnen verhaaltjes voor. Wist dat ik Biggles las met een zaklantaren onder de dekens las, maar leerde mij ook dat wat ik niet wil dat mij gebeurd, ik ook niet een ander moet laten overkomen. Kritiek, laat maar komen. Argumenten en meningen mogen verschillen maar nooit on het eigen gelijk te halen. Kijk naar de wereld met een knipoog en met een laatste lach over de telefoon op 19 februari 2000 overleed hij plotseling de volgende dag. Tsja.. zijn woorden” Lach je nog morgen. “Tot zaterdag dan is jouw moeder weg en gaan wij verder bomen over het leven” Die zaterdag keek ik naar zijn opgebaard lichaam en zag een glimlach!

    NicoleS · 6 december 2016 op 08:43

    Lieve Ruud, dan was je vader een prachtmens. Xxx

Reacties zijn gesloten.