Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het voetballen. In mijn ogen een volstrekt zinloos spel met geweld en doelloos getrap. Om de haverklap zie je een speler ter aarde storten, om vervolgens met veel dramatiek naar zijn been te grijpen terwijl hij luid kermend om zijn moeder roept. Als je niet tegen een stootje kunt, ga dan biljarten of dammen!

Vroeger op school had ik al de pest aan voetballen. De gymleraar koos twee aanvoerders, die om beurten spelers konden kiezen uit de groep. Ik werd altijd als laatste geselecteerd. Iedereen wist dat ik geen balcontrole had, dus was dat wel logisch. Wat ik wél kon was hardlopen. Maar zodra ik de bal had ging het mis. Mijn enige specialiteit was een ‘hakkie’ en dat wist ook iedereen. Het verrassingseffect was dus nihil. Als ik in volle vaart over de bal heen stapte om vervolgens met een snelle beweging de bal naar achteren te trappen, stond daar doorgaans een speler van de tegenpartij. Van mijn ploegmaten kreeg ik dan de zoveelste verwijtende opmerking te incasseren.

Nee, voetballen is niet mijn sport. Ik word niet goed van hossende mensen, lallende supporters en hysterische massa’s. Vanavond is er op de televisie een goede film uit de jaren 60 van de vorige eeuw. Heb ik in de bioscoop gezien toen ik een jaar of zestien was en ik verheug me op de review. Maar mijn vrouw beslist anders. Vanavond geen film … we gaan kijken naar Duitsland tegen Italië. Aangezien protesteren zinloos is, schenk ik mezelf een glaasje in en kijk met een half oog naar de verrichtingen van de Germanen tegen de Romeinen. Ondertussen probeer ik met de laptop op schoot iets zinvols te doen. Zoals gewoonlijk draait het weer uit op eindeloos pingelen, schreeuwende fans en spelers die elkaar naar het leven staan. Het doet me allemaal niets. Als er gescoord wordt, kijk ik toch even op. Geen hartkloppingen, geen klamme handen, maar heel even een subtiel gevoel van sympathie voor de tegenpartij.

Via Google zoek ik de buitenspelregel op. Na drie keer lezen snap ik er nog steeds niets van. Mijn aandacht verslapt en gedurende de rust laat ik een paar bitterballen in de frituur zakken. Tijdens de tweede helft lopen de emoties verder op. Niet bij mij, maar wel bij mijn vrouw. Ze zit voortdurend aanwijzingen te geven hoe spelers zouden moeten bewegen en geeft ongevraagd analyses van spelsituaties die ik niet begrijp. Ze heeft een zwak voor de keeper van Die Deutsche Manschafft. Ze prijst de man de hemel in en verklaart onomwonden dat ze die knaap wel ziet zitten. Wat is er nou zo bijzonder aan die vent? De bal mag er niet in, dat is duidelijk! Hij doet gewoon zijn werk en wordt daar goed voor betaald. Als ik zeg dat hij misschien wel iets van voetballen weet maar vermoedelijk niks van autorijden, krijg ik een verwijtende blik.

Mijn vrouw is in extase. Ik zak steeds verder weg in een beerput van onbegrip. Na eindeloze penalty’s valt er eindelijk een beslissing. Die Deutsche Fuβball-Nationalmanschaft hat wieder gewonnen, donnerwetter! Ik ben verslagen. De mate van opwinding die mijn vrouw manifesteerde tijdens deze wedstrijd heb ík nooit bij haar kunnen oproepen. Misschien moet ik toch maar leren voetballen, om ook een keer te kunnen scoren.

 


Snarf

Tijdens koken zijn kruiden en specerijen mijn smaakmakers. Bij het schrijven: humor, zelfspot en ironie. Voor beiden geldt dat het soms lukt ... soms niet.

24 reacties

van Gellekom · 4 juli 2016 op 11:17

alsof ik mezelf hoor. Ik snap helemaal wat je bedoelt. Echt een prachtige column. Top!!

Bruun · 4 juli 2016 op 11:33

Een zeer vermakelijke inkijk in huize Snarf op een zaterdagavond in juli 2016. Ik vind zelf de bitterballen meestal ook het hoogtepunt van een voetbalwedstrijd. Met veel plezier en herkenning gelezen.

Meralixe · 4 juli 2016 op 11:52

Voetbal is oorlog!!!
België heeft verloren van Wales. Nu vraag ik me af waarom Eden Hazard op vier wedstrijden GEEN ENKELE KEER de bal richting R. Lucaku heeft doorgespeeld. Ach Snarf, als je dit niet begrijpt dan roep je je vrouw er maar even bij. Voetbal is oorlog!

Inderdaad een mooie inkijk ten huize Snarf…

Yfs · 4 juli 2016 op 13:28

Meteen al bij het ontdekken van het woord “voetballen” wilde ik afhaken. De naam van de auteur veroorzaakte echter voldoende hoop om dapper verder te lezen.
Dat ik totaal niets met voetbal heb blijkt wel uit het feit dat ik bij Die Deutsche Mannschaften aan de oorlog moest denken. Puur leedvermaak deze column. IJzersterke uitsmijter ook!

Uitstekende uitvoering van de primer. 😉

Esther Suzanna · 4 juli 2016 op 14:11

Agos…haha, wat een heerlijk drama! Geweldig stukkie toetstechniek. Toch nog wat lezers in extase gebracht .. 😉

Lianne · 4 juli 2016 op 14:52

Hahaha, genoten van je tekst. Met medeleven probeer ik te bedenken hoe ik je dan wel kan uitleggen wat buitenspel is. 😉

NicoleS · 4 juli 2016 op 14:52

Nou Snarf. Zelfde titel. Maar ander verhaal. Leuke invulling van de primer☺

arta · 5 juli 2016 op 10:48

Mooie invulling van de primer, inderdaad.

Iets compacter was hij, wat mij betreft, nóg beter uit de verf gekomen!

    Snarf · 5 juli 2016 op 13:10

    Je hebt volkomen gelijk. De tweede alinea is volstrekt overbodig en alleen maar ballast. Bedankt voor je feedback.

Snarf · 5 juli 2016 op 13:13

Bedankt allemaal voor jullie enthousiaste terugkoppeling.

Nachtzuster · 6 juli 2016 op 19:14

Een man die na drie keer googlen nog niet weet wat buitenspel is? 😉 Geinige column van een anti-voetbalfan!

Mien · 28 juli 2016 op 07:50

Ach … Aan mijn aandacht ontsnapt deze primer. Heb deze wedstrijd op vakantie in Oostenrijk gezien. Discussie aan de bar wie moest winnen. De bardames fluisterden mij heimelijk toe dat ze voor Italië waren.
Daarmee zetten ze de aanwezige Duitsers even buitenspel. Mooie en actuele primer. Zo scherp op de doellijn! ?

Mien · 1 augustus 2016 op 08:45

Gratuliere Snarf! Es ist ja keine Schwalbe, oder … 😉 🙂

NicoleS · 1 augustus 2016 op 08:56

Gefeliciteerd Snarf! Met de winnende primer.?

Spencer · 1 augustus 2016 op 12:24

Gefeliciteerd.

Lianne · 1 augustus 2016 op 14:45

Gefeliciteerd, Snarf!
Voor mij ben jij de duidelijke winnaar, al ben ik natuurlijk graag genegen de eer met je te delen. 😉

Bruun · 1 augustus 2016 op 17:26

Gefeliciteerd Snarf!

Snarf · 1 augustus 2016 op 21:48

Dank voor alle kruisjes en terugkoppelingen.

Arta · 1 augustus 2016 op 21:55

Van harte, Snarf!

Zeker goed geschreven!

Nachtzuster · 2 augustus 2016 op 18:08

Erg leuk, twee winnaars. Jij ook van harte felies, Snarf! Goeie column!

Yfs · 2 augustus 2016 op 23:03

Een mooie trofee voor op de schoorsteenmantel Snarf.
Van harte gefeliciteerd!

Pierken · 3 augustus 2016 op 16:07

Ik sluit me ook aan bij de democratische keuze. Terecht op de voorpagina samen met Lianne! Gefeliciteerd, Snarf!

Thomas Splinter · 6 augustus 2016 op 20:47

Proficiat!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder