Via Facebook krijg ik een berichtje van John, of ik de Suus ben die 40 jaar geleden bij hem in de klas zat. Op zijn profiel zie ik een oude man, die een een klein kind op een schommel duwt. Hij woont in Budel. Ik beantwoord hem vriendelijk dat ik geen idee heb wie hij is. In een paar seconden volgt er een vriendschap verzoek, dat ik vervolgens negeer. Toch stuurt hij na een uurtje een berichtje, en vertelt dat hij een reünie organiseert, samen met Marleen, die ik ook nog moet kennen. Er volgt een link naar een website waarin ik inderdaad de oude basisschool en me zelf op een foto ontdek. Marleen herken ik ook niet.
Och Suus…. een dik meisje, achteraan, zo onopvallend mogelijk. Nooit gepest gelukkig, maar denk ook dat ik uitstraalde dat ze dat wel konden vergeten. Wat wel me bij is gebleven zijn best pijnlijke momenten. De laatst gekozene bij trefbal, niet passen in een outfit voor de musical, dat soort dingen. Ik lachte veel weg, mijn zelfspot was ook in proporties. Het idee groeide, dat als ik als eerste een opmerking maakte over mijn postuur, dat anderen dat niet meer hoefden te doen. Het te zwaar zijn heeft een groot deel van mijn leven beheerst en me beschadigd. Maar of mijn leven er beter op was geworden als ik slank was geweest in mijn jeugd, dat betwijfel ik ten zeerste. Het zijn levenslessen die me vormden, die me maakten tot wie ik nu ben.
Dus ik ga niet. Ik ben misschien wel gelukkiger en jonger dan drie kwart van mijn oude klasgenoten. Een avond oude herinneringen ophalen levert me niets op, ook al ben ik niet meer dat dikke stille meisje. Dus Suus blijft lekker ” tuus” .
14 reacties
Frans · 15 september 2014 op 12:14
Jammer, ik had je graag weer eens gezien. Wat een reünie al niet aan levenswijsheden kan losmaken.
Suus · 15 september 2014 op 16:26
:laugh: :laugh: Ik heb geen idee wie je bent Frans, wel bedankt voor je reactie!!!!!!!
Dees · 15 september 2014 op 12:14
Dik en onzichtbaar, behalve op zeer pijnlijke schijnwerpermomenten. Heeft het je echt gemaakt tot wie je bent?
Ik denk ‘lately’ altijd dat ik geworden ben ondanks de opgelopen kwetsuren, niet dankzij.
Maar dat terzijde. Mooie column. Geen rancune, geen behoefte je nu leuker en jonger zijn onder neuzen te wrijven. Tuus waar het goed toeven is, mooier kan ook bijna niet.
Suus · 15 september 2014 op 16:39
Ik weet het niet Dees, ik ken zoveel mensen waarbij alles mee zat in hun jeugd, die wel mooi en populair waren, die de knapste jongens hadden, carrière maakten en nu bij de geringste tegenslag in zak en as zitten omdat ze niet weten wie ze zijn of wat ze moeten veranderen om gelukkig te worden.
Mijn persoonlijke kracht zit hem in acceptatie van mezelf, externe invloeden zijn nu nog marginaal. (Althans, zo probeer ik iedere dag opnieuw te voorkomen dat anderen mijn leven bepalen).
Het woord ‘beschadigd” heb ik bewust gebruikt (wel 100 keer gebackspaced, maar toch weer teruggeplaatst). Juist eigenlijk om te laten zien dat “reparatie” mogelijk is. Nu ik dit schrijf verander ik dat straks nog even op mijn eigen site, want zo is het :laugh: Bedankt voor je reactie!
arta · 15 september 2014 op 12:17
Mooi, gelaten geschreven, klinkt het als een afgesloten hoofdstuk.
Suus · 15 september 2014 op 16:40
Wordt hard aan gewerkt Arta!
“Keumptj good”, zeggen ze in het Zuiden.
evil-ine · 15 september 2014 op 14:41
Blakend zelfvertrouwen, sterke afsluiter!
Suus · 15 september 2014 op 16:43
Voordeel van 300 woorden is dat je start met 800 en steeds meer de essentie zoekt waardoor “Less is more” de kern raakt. Ik leer hier veel van!
pally · 15 september 2014 op 17:02
Ik vind dat je mooi uitwerkt (in weinig woorden) hoe het vroeger voor je was en hoe dat heeft uitgewerkt. Dat zal voor iedereen verschillend zijn.
Suus · 15 september 2014 op 22:44
Moeilijk hoor in zo weinig woorden, maar het maakte het juist een uitdaging.
Mien · 15 september 2014 op 21:56
What doesn’t kill you makes you stronger … maar dan in een light versie. Knap gevangen in zo weinig woorden. :yes:
Suus · 15 september 2014 op 22:46
Je wilt niet weten hoeveel ik geschrapt heb, maar ben zelf ook heel tevreden met deze versie. Is stukken beter dan de oorspronkelijke.
Ferrara · 15 september 2014 op 22:53
‘Over Suus’
Ben liever thuis dan op een groot feest, schrijf je.
Dat maak je in dit stuk extra duidelijk. Mooi gedaan
Suus · 15 september 2014 op 22:58
Blijf bij jezelf, hoorde ik de afgelopen maanden als ik iets publiceerde. Het werkt….voor mij 🙂