Ik bezocht een café. Ik klopte op de eikenhoutendeur. Een metalen luikje ging open en een stel loensende ogen staarde me aan.‘Wachtwoord?’ zei de stem bars.
‘Grote smurf.’
De deur werd opengegooid. Ik repte me naar binnen. Aan de toog stonden mannen aan zoethout te zuigen en chocomelk te drinken.
‘Een cecemel,’ bestelde ik bij een waardin met jurk die op de Oktoberfeesten niet zou misstaan.
‘Dat is één kroonkurk.’
Ik tastte in mijn beurs en legde een coca cola kroonkurkje op de toog. Ze gaf me twee kroonkurkjes van plat water terug. In het midden van het café was een reusachtige uit de kluiten gewassen kale Rus te zwoegen. Het zweet liep van zijn blinkende hoofd.
Ik vroeg aan een man met uilenbrilletje en een klembord hoeveel het kostte om nog te wedden.
‘Er is nog niets gebeurd, doe maar een gok.’
‘Vijf Duvelkurken op vingervlugge Henkie daar,’ zei ik en betaalde.
De duimworstelaars waren niet aan elkaar gewaagd. Toegegeven, eens je in de Rus zijn greep van zijn kolenschop kwam je er niet meer uitgeraakte. Maar Henkie was hem nu eenmaal keer op keer te snel af. Ik hoorde de vingergewrichten kraken. Deze wedstrijd naderde zijn einde. Ik dronk een teug van mijn chocomelk. Op de achtergrond klonk de hit “singing backwards is cool”, het werd achterstevoren afgespeeld.
Henkie kreeg de Rus eronder, hij oefende druk uit die hij met de loop der jaren had ontwikkeld en er werd gevloekt en gejuicht. Een man in tutu riep door een megafoon:’ onze kampioen, vijftig keer ongeslagen, geef hem een applaus.
Ik haalde mijn winst op bij de zuur kijkende bookmaker. Sommigen begonnen te redentwisten. Toen een rechter in bermuda een fles chocomelk op een man gekleed als cowboy kapotsloeg trok gans het café zijn golfknuppels die aan hun riemen bengelden en er werd wild geschermd.
‘James, mijn vijf Iron.’ riep een procureur verkleed als Braziliaanse danseres. Een bochelaar haastte zich uit de golftas de gewenste stick te vissen. De procureur hakte er op los. Toen werd de deur ingebeukt en kwam de baljuw met zijn garde binnen, ook met getrokken golfstokken.
Gans het café werd ontruimd. De vechtjassen werden afgevoerd op een kingsize bed op een kar getrokken door ezels. Ze stonden daar tot de zon opkwam. Uiteindelijk kreeg de gezagvoerder van de wet die recalcitrante dieren aan de gang. We reden naar een vervallen klooster en allen opgesloten. Ons geld werd in beslag genomen en onze golfclub ook.
‘Voor wat zit jij hier ?’vroeg iemand die bij mij in de cel zat aan mij.
‘Vechtpartij in een illegale goktent en jij?’
‘Ik had een gekocht potlood voor de zaak vergeten aan te geven aan de belasting. Bovendien is de controleur verliefd op mijn vrouw, die liggen nu al in mijn bed van hun gat te geven.’ zei hij mistroostig.
Iemand anders mengde zich in het gesprek. ‘Mijn vrouw doet het al jaren met haar chihuahua. Ik heb dat klein kreng al proberen vergiftigen, maar die rat is sterker dan je denkt. En maar keffen en blaffen naar mij. ‘Tja, jullie problemen zijn duidelijk ernstiger dan die van mij. Ik ben vrijgezel.’
‘Heb jij daar een brevet voor gekregen?’
‘Ja, mijn vader was goeverneur en deed me een celibaatsgoedkeuring cadeau. Ik denk aan al die stakkers die van de regering twaalf kinderen moeten hebben.
Toen werd ik wakker

Categorieën: Algemeen

6 reacties

StreekSteek · 25 augustus 2016 op 13:13

Een Jeroen Bosch, geschilderd in woorden. Heel mooi. Alleen jammer van dat wakker worden. Waarom?

Mien · 25 augustus 2016 op 17:09

Eens met Streek. Laatste zin is overbodig. Mooi tafereel. Komt dicht in de buurt van wat ik gisteren droomde. Toeval? Knap gecomponeerd, de droom. ?

g.van stipdonk · 25 augustus 2016 op 22:54

Boeiend stuk. Met plezier gelezen

Yfs · 25 augustus 2016 op 23:42

Gezien de zeer precieze beschrijving van de droom ga ik er van uit dat het een droom is die je hebt ‘verzonnen”. Zo nee, dan is het knap dat je je alle kleine details nog herinnert.
Zoja, dan ontbreekt het je niet aan een heerlijk, bizarre fantasie! Laatste zinnetje is inderdaad overbodig.
Met verwondering en plezier gelezen! Dream on Midian!! 🙂

Esther Suzanna · 26 augustus 2016 op 10:23

Bizar. Wel cool. 😉

Bruun · 26 augustus 2016 op 22:54

Prachtig verhaal. Wat een heerlijke fantasiewereld. De laatste zin had van mij ook niet gehoeven, maar niettemin heb ik met volle teugen genoten!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder