Een nieuwe spiegel

‘Ik denk dat er in de badkamer een nieuwe spiegel moet komen’, zei ik nadat ik mij in orde had gemaakt voor het beleven van een nieuwe dag in mijn leven. 
‘Nieuwe spiegel?’, vroeg mijn echtgenote met een klein lachje. Het was zo’n lachje wat niet wordt ingegeven door een humoristisch motiefje maar meer vanuit datgene wat niet wordt gezegd maar wel wordt bedoeld. Ze suggereerde dus eigenlijk middels deze kleine lach dat het aan mijn gezicht zou liggen en absoluut niet aan de spiegel.

‘Er is niets mis met mijn hoofd maar er mankeert van alles aan de spiegel.’ Ik had namelijk geconstateerd dat het weer erin zat. Ik zei het. 
‘Het weer zit erin. Vooral op de hoeken.’
‘Dat is niet te hopen.’ Ze wees naar buiten. Er volgde opnieuw een kleine lach.
‘Dat jij dat zelf nog niet hebt gezien. Die donkere vlekken op de hoeken.’ Dat kon mij mateloos irriteren. Zo’n spiegel moest voor mij honderd procent in orde zijn.

‘Ik gebruik de hoeken niet, ik heb genoeg aan het middenstuk. En als je dan een metertje afstand neemt, dan lukt het prima.’ 
‘Een metertje?’ Ik verbaasde me. 
‘Ja, jij staat elke dag met je gezicht strak voor het glas. Waarom is mij niet duidelijk. Het maakt namelijk niets uit.’ Opnieuw dat lachje.

‘Joh, ik heb af en toe wat oneffenheidjes en die wil ik inspecteren. Dat was laatst nog op TV. Daar adviseerden ze het zelfs om het elke dag te doen.’
‘Nou, dat heb ik dan zeker gemist’, zei ze.
‘Nee, dat heb je niet gemist. Toen had ik het nog met jou over dat vlekje op mijn wang.’
‘O ja, dat vlekje wat met een beetje spuug op de vinger zo kon worden weggepoetst en wat erg naar pindakaas smaakte?’ Ze lachte nu wat groter.

‘Nou ja, als jouw geheugen alleen te activeren valt met de herinnering aan een stipje pindakaas.’ Ik was klaar met het verhaal. ‘Ik meen het serieus, het weer zit erin en ik wil een nieuwe spiegel. Zo’n ding kost uiteindelijk maar een paar euro.’

‘Ik vind het echt grote onzin Bart. Die paar milimeter aan het randje doen niks. En wat dat TV programma betreft: dat was gesponsord door de één of andere beauty-farm. Eén en al commerciële onzin.’
‘Het onderwerp was bloedserieus’, zei ik. ‘Puistjes kunnen uitgroeien tot veel medische ellende.’

‘Lieve schat, het ging over schoonheidsdingetjes in combinatie met zalfjes van een eurootje of vijftig per potje. En dan heb je vanuit de commercie geredeneerd al snel onoverkomelijke pukkels. Snap je het nou?’

‘Het gaat mij alleen om een spiegel zonder lelijke hoekjes waar het zicht wordt belemmerd door het weer.’ Ik voelde nu echt boosheid opkomen. Ze had het blijkbaar niet door, want ze lachte voluit.

‘Als je dan toch een nieuwe wilt, dan heb ik nog een advies.’ 
Ze had een advies. Ik was benieuwd.
‘Als het je om de hoekjes gaat, neem dan een ronde. Scheelt een hoop gezeur.’

Ik meende wederom een klein lachje te horen.