Een wereld vol neppe woorden

Als je op straat tegen een vrouw zegt: “Je ziet er geil uit, ik zou jou wel eens willen beuken met mijn niet zozeer lange, edoch dikke penis totdat je druipt van genot”, is er een aannemelijke kans dat je een klap voor je muil krijgt. Ook de autoriteiten zullen niet tevreden zijn. Dit terwijl het een empathisch en authentieke opmerking is. Je toont er je oprechte lust mee aan en wilt iets goeds doen. Namelijk haar laten genieten. Je moeder zei waarschijnlijk vroeger ‘Wie goed doet, goed ontmoet,’ maar je zult zien dat dit bij deze kwestie een grote leugen is. Een politiek correcte manier om je als man te uiten is door nederig te zijn. Dat je haar leuk vindt en haar beter wilt leren kennen. Vervolgens kom je misschien bij hetzelfde uit. Een omweg dankzij een groot, onnodig blok genaamd ‘culturele normen’ dat in de weg is gelegd voor de onschuldige burgerman. Neppe taal wordt overal gebezigd.

Een aantal situaties

1: De vriend je na lange tijd weer ziet

De schijn

Je loopt rustig over straat je leven te vervloeken, tot er in de verte een semi-bekend individu in je gezichtsveld verschijnt. Ontwijken lukt niet. Hij heeft je al gespot. ‘Ha, dat is lang geleden! Hoe gaat het met jou dan? De façade gaat beginnen. ‘Hoi, Diederick. Goed en met jou!’ Pijnlijke stilte. De pijn moet ophouden. Je gooit er nog een nutteloze zin in. ‘Wat doe jij tegenwoordig?’ – ‘Ik studeer bedrijfseconomie!’ – ‘Goh, leuk.’ Weer die verdomde pijnlijke stilte. Wat nu in godsnaam. Here haal me hier weg! ‘Maar ik moet weer door; was leuk je gesproken te hebben! We moeten binnenkort echt weer iets gaan doen.’ De semi-bekende heeft gesproken. Eindelijk verlossing. Dit was voor niemand leuk.

Hoe het ook kan

Je loopt rustig over straat je leven te vervloeken, tot er in de verte een semi-bekend individu in je gezichtsveld verschijnt. Ontwijken lukt niet. Hij heeft je al gespot. ‘Ha, dat is lang geleden!’ – ‘Klopt, te lang. En dat zal wel een reden hebben gehad. Je leven interesseert me totaal niet eigenlijk. Vice versa mijn leven jou ook niet. Dus ik ga weer door. Toedeloe’

2: Een sollicitatiegesprek voor een bijbaan.

De schijn

Je bent 15 jaar en leeft een onbezorgd en vrij bestaan. Tot je vader of moeder zegt: “Neem jij maar eens een bijbaantje, jongen. Is goed voor je! Lekker centjes verdienen en zelfstandig worden.” Huilend strompel je naar een kapitalistisch supermarktketen en vraagt of ze vakkenvullers zoeken. Je bent 15. Bij een supermarktketen willen ze jonge mensen. Want ze willen het jong en fris en dynamisch houden! Je wordt uitgenodigd voor een gesprek.

Hij: ‘Dus, wat bracht je erbij om te solliciteren als vakkenvuller?”
Jij: ‘Ik heb altijd al affiniteit gehad met houdbare producten. Als kind droomde ik ervan om verschillende soorten koekjes in een schap te stoppen.
Hij: Dus je bent wel gemotiveerd? Je doet het bijvoorbeeld niet omdat het van je ouders moet?
Jij: Natuurlijk ben ik gemotiveerd. En omdat het moet van mijn ouders? Haha, ben je mal!
Hij: Mooi, wat lijkt je nog meer leuk aan de bijbaan?
Jij: Dat spiegelen lijkt me wel wat. Schijnt dat het er kunstachtig uitziet. Ik wilde altijd kunstenaar worden. Ik ben nog geen Picasso, maar dit is een stapje in de goede richting!
Hij: En het geld? Je doet het niet alleen voor het geld he? Je moet het ook leuk vinden.
Jij: Geld? Ben je mal, dat zie ik als bijzaak. Ik wil voornamelijk vakkenvullen zodat ik me kan ontplooien als individu.
Hij: Mooi je bent aangenomen.

Lachend strompel je naar huis. Je hebt een nieuwe baan.

Hoe het ook kan

Je bent 15 jaar en leeft een onbezorgd en vrij bestaan. Tot je vader of moeder zegt: “Je wilt toch een nieuwe laptop? Ga er maar voor werken, wij gaan je internetpornoverslaving niet financieren.” Je bent 15 dus de supermarktketen is dol op je! Meer winst! Meer winst! Minder arbeidskosten! Je wordt uitgenodigd voor een gesprek.

Hij: Waarom wil je in godsnaam dit werk doen?
Jij: Ik wil dit werk niet doen. Maar ik wil een laptop en geld voor uitgaan. Mijn miezerige ouders willen dat niet betalen; en weet weinig andere middelen om aan geld te komen zonder de wet te breken.
Hij: Ja, het werk is ook niet leuk maar het moet gedaan worden.
Jij: Inderdaad, we kunnen de arme burgerman niet zonder voedsel laten zitten. Dus ik pleur die kutkoeken wel in de schappen en jullie betalen mij. Iedereen blij.
Hij: Mooi dat is geregeld. Je bent aangenomen!!

Huilend strompel je naar huis. Je hebt een nieuwe baan.

3: Aangesproken worden door een goede doelen werver

De schijn
:
Goede doelen werver : Jij daar, gladde jongeman! Wat zit je haar leuk. Kekke schoentjes en alles. Leuke stijl.
Jij: Goh, bedankt voor het compliment!
Goede doelen werver Zeg, wist jij dat er in Afrika elke minuut een kind sterft van de honger?
Jij: Och, heden!
Goede doelen werver Ja, voor een kleine bijdrage per maand kan jij deze baby’s redden. Zou je dat willen doen, beste man?
Jij: Uiteraard, kom maar op met dat papiertje!

Je loopt met een goed gevoel weg

Hoe het ook kan

Goede doelen werver He, jij daar. Kapitalistisch mormel met je vieze vetlaag.
Jij: Wablief?
Goede doelen werver: Door jouw onverschilligheid en drang naar consumentisme gaat het in de rest van de wereld kut.
Jij: Nou, nou.
Goede doelen werver: Je moet niet zo’n grote bek hebben. Alles wat jij aan hebt is bloedkleding. Gemaakt over de rug van arme kindertjes. En nog durf jij gewoon met een lach op je porem door deze winkelstraat te manoeuvreren. Wie the fuck denk je wel dat je bent?
Jij: Oh, sorry. Maar ik ben inderdaad een onverschillige participant in ene vercrackt systeem. Wat wil je er aan doen dan?
Goede doelen werver: Jou geld laten doneren zodat we die shit kunnen oplossen die ook jij teweegbrengt. Dan lossen we de situatie hopelijk op.
Jij: Maar draag jij ook niet bij aan deze vercrackte wereld?
Goede doelen werver: Jawel, maar wat zal dat? Ik erken mijn hypocrisie.
Jij: O. Nou geef dat papiertje maar. Hoeveel bonus krijg je eigenlijk per donateur.
Goede doelen werver: Genoeg. Nou hier dat papier, schrijf een goed bedrag op, vieze kapitalist. Anders toon ik je nog een paar plaatjes van kinderen in nood.
Jij: Nee wil ik niet, geef maar snel.

Je loopt met een slecht gevoel weg.