Wiebe sprak Frans. Elke dag een andere. Belde hij ze op. En zong het Franse volkslied. In een café . Staand koffiedrinkend aan de toog. Kletsend met de barman. Hard uithalend met zijn linkerhand.. Vroeg hij of hij nog een klets wilde, maar dan met de Franse slag.
Daarna vroeg hij of er een Frans in het cafe was. Zo ja, greep hij hem bij de keel en zong kant 2 van de eerste LP van Julien Clerc. Je was blij met niks, in die tijd. Zie je niet meer nu..
0 reacties