Gaffelmoord

We tellen 1944. Dan weet u het al. Geen prettige periode om over te schrijven. Zeker als u weet waar ik me bevind. In bella Italia. Waar anders. De enige verzachtende omstandigheid in dit schrijven. Want schoonheid overwint altijd de lelijkheid. Zoals de goedheid altijd zegeviert op het kwaad. Althans in onze dromen. In de werkelijkheid wil dat niet altijd lukken.

Op dit moment droom ik niet. Ik tuur over een weiland. Ik zie boeren en boerinnen met gaffels omhoog gestoken achter twee mensen aanrennen. Twee lelijke mensen. Ze zijn in paniek, dat is duidelijk. Twee moorden zijn aanstonds. Vergelding van groot leed dat de boeren en boerinnen is aangedaan. De twee dragen uniformen. En twee gaffels in hun rug.