Gemuts

Ondraaglijke buikkrampen. Knallende hoofdpijn en een niet te stoppen lekkage. Eigenlijk dacht ik aan een 1 aprilgrap toen de nieuwslezer vertelde dat er in Italië serieus wordt overwogen om menstruerende vrouwen drie dagen vrijaf te geven. Maar toen de Nederlandse pers aanhaakte en zelfs Umberto Tan een band om kreeg die menstruatiekrampen opwekte en hij van de pijn om zijn as kronkelde, wist ik: dit menen ze echt.

Het moet niet gekker worden. Wat een gemuts. Er zijn vrouwen in de wereld die niet eens weten dat er maandverband bestaat, laat staan dat ze weten wat het woord pijnstiller betekent. Die gaan van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gebukt onder zware takkenbossen of lopen urenlang, zo krom als een hoepel, over één of andere vlakte. Of ze nou ongesteld zijn of niet. Ik ga niet van de daken schreeuwen dat ik mijn ‘periode’ als prettig heb ervaren, dat dan weer niet. Maar na een werkdag op de bank wegkruipen onder een fleecedeken. Met een warmwaterkruik op mijn buik en even lekker zielig doen tegen iedereen die het wel of niet wilde horen, deed wonderen.

Drie dagen vrij: hoe verzinnen ze het. En hoe gaan ze dat controleren? Komt er dan een soort menstruatiepolitie of een controleur van het Rode Kruis langs? Wordt er door de afdeling personeelszaken een rooster gemaakt met rode vlaggetjes waarop de namen van de ongestelden staan vermeld? En als je overtijd bent, wordt er dan geprikt wanneer je ‘het’ ongeveer hebt gedaan en noteren ze dan rond welke datum er op beschuit met muisjes wordt getrakteerd?

Als deze onzin doorgang vindt, dan zet ik mijn hakken in het zand en vorm meteen een werkgroep van Overgangers. Wat de Menstruatiegroep kan, kan de Overgangsgroep vele malen beter. De Overgang is tenslotte veel en veel erger. Terwijl in verre landen de oudere dames alleen maar, zittend voor hun hutje, een potje hoeven te koken en op hun kleinkinderen moeten letten, moeten de Overgangers in de westerse landen tot hun 67^e aan de bak.

Nachtelijk zweten. Opvliegers. Slapeloosheid. Hartkloppingen. En dat alles niet ingekapseld in slechts drie dagen maar dag in en dag uit, 24 uur lang en zeven dagen in de week. Daarom pleit ik dat alle Overgangers ’s ochtends mogen uitslapen, vervolgens flink mogen bijkomen en pas om 14.00 uur ’s middags aan het werk hoeven. Met behoud van het volledige salaris uiteraard.

Ik ben voor.