Jij vindt dat ik een egoïst ben. Ik vind dat ongezond. Alles wat jij vindt overigens. Het is maar dat jij dat weet. Jij die nooit eens voor jezelf durft op te komen. Die altijd een mening heeft over anderen. Vloekt en tiert omdat de maatschappij niet deugt. Jij misbaksel. Geen enkele eigen verantwoordelijkheid neem je. En je neemt anderen de maat. Ongelooflijk maar waar. Ze zouden jou eens een paar dagen, wat zeg ik, een paar maanden moeten opsluiten, alleen met jezelf. Op een eiland. Een selfsupporting eiland. Dat zal je leren. Alleen maar aan andere denken. Aan en over. Heb je dan helemaal geen greintje respect voor jezelf? Wat jezelf denkt, voelt, vindt? Dat valt niet mee hè, voor jezelf denken?
Gelukkig heb je nog je papa en mama en mij. Kun je toch nog ergens een ik van maken. Ja jij ja die alleen maar aan anderen denkt. Hoe durf je? Aan en voor anderen te denken. It never makes the world go round. Vooruitgang begint niet bij jou maar bij mij. Bij ik. Voor jou ben ik dan misschien je ik. Maar veel liever heb ik dat ik niet langer jou hoef aan te sturen. Een beetje helpen, vooruit, dat kan natuurlijk geen kwaad. Maar toch. Jij zult het als ik uiteindelijk zelf moeten doen. Want als niemand er meer is ben je immers op jezelf aangewezen, op een ik. Nee, een egoïst ben je helaas niet. Heel ongezond. Je bent een ontiegelijke jij-ist. Wordt toch eens wakker!
28 reacties
pally · 24 oktober 2016 op 13:20
Het is mij niet helemaal duidelijk of je het tegen een ander hebt, of tegen jezelf, Mien. Maar ik vermoed tegen een zus of zoiets. Verfrissend vind ik het idee om egoïsme gezonder te vinden dan altijd( alleen maar)aan anderen te denken. Ik vind dat ook absoluut geen goeie eigenschap, wel een heel irritante…
Mien · 24 oktober 2016 op 15:40
Ik heb het niet tegen maar voor een ander en iedereen die het zien (of horen) wil. Als rasechte jijist in optimale ikvorm. 😉
NicoleS · 24 oktober 2016 op 13:40
Egoïstisch zijn is soms goed. Beter. Goed gedaan!
Mien · 24 oktober 2016 op 15:40
Jij zegt het. 😉
NicoleS · 24 oktober 2016 op 16:07
Ik wou dat ik het kon af en toe?
Mien · 24 oktober 2016 op 16:22
Het lukt met vallen en opstaan. Alles moet geleerd worden per slot van rekening. 😉
NicoleS · 24 oktober 2016 op 17:58
Vertel dat mijn 4 bloedjes maar??
Snarf · 24 oktober 2016 op 13:41
Dialoog met alter ego …? Nadenkertje! Laatste zijn: word zonder ’t’.
Mien · 24 oktober 2016 op 15:41
Dat jij dat nu weer moet zien. Grrr …
Een kwestie van zijn ja, jij en ik.
Snarf · 24 oktober 2016 op 17:50
Sorry, Mien … ik kon het niet laten. Ik hoop meer van dit soort columns op CX te zien, net zoals de zinvolle commentaren op het vervolgverhaal. We doen het toch om te schrijven, gelezen te worden … en te leren!?
Mien · 27 oktober 2016 op 10:57
Yep, mee eens en sorry is niet nodig. Ik waardeer verbeteringen of suggesties daartoe. Dank daarvoor.
StreekSteek · 24 oktober 2016 op 14:41
Ik vind het een goed stuk, maar daal maalt de reine egoïst niet om.
Mien · 24 oktober 2016 op 15:41
Ad fundum dan maar. 😉
Mikescolumnhoekje · 24 oktober 2016 op 15:06
column inception stijl, heel goed uitgevoerd! ben de hele tijd nieuwsgierig tegen wie je het hebt, zonder dat het storend is. schrijven kan je wel!
Mien · 24 oktober 2016 op 15:48
Nou, om precies te zijn inceptueer ik jij en ik en vice versa. Verder wil ik niemand iets ontfutselen of woorden in de mond leggen. Voor sommige zaken die nog in de kinderschoenen staan is nog niet helemaal duidelijk bij welke schoenmaat het uiteindelijk eindigt. Dat we allemaal natte voeten krijgen, vroeg of laat is daarentegen onomstotelijk vast te stellen.
Pierken · 24 oktober 2016 op 15:18
Wat je zegt, ben je zelf, Mien. En als je naar jezelf gaat lopen jij-bakken kom je in een loop. Kek stukske fantasie en dus graag gelezen! 🙂
Mien · 24 oktober 2016 op 15:52
Ja, ja, en het belangrijkste wordt weer vergeten. De werkelijkheid is vaak meer bizar dan de fantasie. Loslaten, omdenken en opnieuw verbinden. E voilà, we kunnen er allemaal weer even tegen. Nietwaar? Loop en cirkel weer vierkant rond. 😉
Esther Suzanna · 24 oktober 2016 op 16:41
Erg genoten. Ook wel herkenbaar, dit soort gesprekken… in stilte, hetgeen best luid kan zijn. Mooi!
Mien · 24 oktober 2016 op 20:44
Ja, mee eens, veel te vaak wordt er diep van binnen nog het hardst geschreeuwd in stilte. Loslaten is een kunst, zeker in werelden die lang niet altijd als veilig worden beschouwd.
Frans · 24 oktober 2016 op 17:32
Column die mij tot nadenken stemt. Tientallen jaren geleden had ik het tijdens een vakantie in Spanje met mijn vader over egoïsme. We kwamen al mijmerend bij wat glazen wijn een beetje tot de slotsom dat we allemaal naar geluk streven en in die zin is iedereen dus zelfzuchtig. Pas veel later drong het tot me door dat het niet zo voor de hand ligt. Wie denkt gelukkig te worden door alleen voor zichzelf te zorgen, is egoïstisch. Degene die denkt geluk te vinden als hij of zij ook iets voor een ander doet, is altruïstisch.
Mien · 24 oktober 2016 op 20:47
We hebben niet voor niets een ego gekregen. Het jego daarentegen wordt al te vaak overschat. En ja, altruïsme, dat is een mooi streven. Word je ook een stuk gelukkiger van. In het woord zitten Truus en allen opgesloten. En ja, ook die verdienen het geluk.
Nummer 22 · 24 oktober 2016 op 17:40
Mooi stukje? Egocentrisch, egoisme, narcisme en nu jijisme. Ik heb dit met een glimlach gelezen.Altruisme? Hmm dat is wat anders of toch….?
Mien · 24 oktober 2016 op 20:52
Het jijisme speelt een grote rol in vele relaties. Let er maar eens op. Het begint al bij de afwas. Jij of ik. En owee als er dan ineens geschakeld wordt naar we. Dan wordt het soms verstoppertje spelen. Hoed u voor we-waarheden. Ze ondermijnen vaak het geluk. Want diep van binnen zijn we pas gelukkig bij jij en ik. Als die twee het samen eens zijn verdubbelt het geluk. 😉
Nummer 22 · 26 oktober 2016 op 07:18
Aha..dualisme. Maar hoe in een driehoeks relatie. Trioisme? Heel vroeg op radio 1 is er een programma over dergelijke relaties
Mien · 26 oktober 2016 op 12:01
Mmm … driehoeksverhoudingen … leiden imho tot dramadriehoeken … aldus filosofen, lifegoeroes en wiskundigen. Daar begin ik niet aan. En al helemaal niet vroeg in de morgen.
Mien · 25 oktober 2016 op 09:02
Allemaal bedankt voor het reageren. Dat was ik helemaal vergeten. Jijisme ten spijt. 😉
emaessen · 25 oktober 2016 op 21:58
Gek genoeg las ik dit met het idee alsof het over mezelf ging. Het beschrijft zo’n beetje mijn hele houding van de nu voorbije afgelopen 25 jaar. Zelfs een leugentje om bestwil kostte me al moeite terwijl het alternatief alleen maar onnodig gezeik oplevert. Kennelijk was het allemaal nodig om in een paar dagen schrijven en pisnijdig te zijn, na eerst ff deuren dicht rammen, alles los te laten. Ongelooflijk hoe hard het dan gaat, alsof ik net laat weten dat ik besta met ff blerren. En passant staat elke deur alweer op een kier…
Mien · 26 oktober 2016 op 11:56
… mooie verwoording … dank …