Grove motoriek

Heb ik hier al eens verteld over een buurjongen die ons vroeger veel overlast wist te bezorgen? Die buurjongen heette Stan, maar gelukkig wist Stan met zijn acties zo nu en dan ook op onze lachspieren te werken.

Stan kocht wel eens een bromfiets, en reed die dan met zijn onbezonnen rijstijl steevast in de soep. Soms probeerde hij dan zelf om het een en ander te repareren. Zo zagen we hem eens bezig met zijn laatste aanwinst, een gammele Zündapp, en wij gingen kijken, want er was altijd wel iets te beleven als Stan aan het sleutelen was. Op een of andere manier had hij de ketting losgekregen, en met een hakbijltje was hij er op los aan het timmeren. “Stan, wat doede ge naw?” vroegen wij belangstellend. “De ketting lì ’n bietje te los, en moet korter gemakt worre, en naw probeer ik d’r een skakel tussen oit te sloan!” Op zijn geheel eigen manier was die Stan dan bezig met zijn bromfietskes, en hij bleef ons verbazen.

Zijn vader, onze buurman, had het onderhand helemaal gehad met Stans’ stuntwerk. Het kostte handen vol geld, en werd alleen maar erger. “D’r kumt hier Godverdomme ginne brommer mir op ‘t erf,” had buurman al gedreigd. “De uurstvolgende bromfiets die gai meebréngt, sloa ik hullemoal in mekaare!” Woest werd hij, onze buurman, van Stan en zijn gebroddel.

Maar ja, Stan was Stan, en bleef Stan. Een week later komt hij weer even vrolijk met een tweedehandse Kreidler bij ons aangetutterd. “Heb ik bij Toon van de Ven gekócht. Kostte mer 50 gulden!” sprak hij trots. Hij glunderde van oor tot oor. Hij stapte van zijn brommer, en duwde het machien verder naar huis. Buurman mocht eens iets horen! Stan had daarbij dan een geheel eigen manier van voortbewegen, want er mankeerde iets aan Stans’ motoriek, zoals er wel meer mankeerde aan Stan. Hij maakte van die hele grote passen, heel speciaal. Zoiets als Michael Jackons’ moonwalk, maar dan andersom. Wij liepen achter Stan aan, om te kijken wat er ging gebeuren, want we wisten dat buurman niet meer op nieuw materiaal van zijn oogappel zat te wachten. Stan duwde zijn verse aanwinst het erf op, en schrikt, want daar komt buurman juist naar buiten. Hij ziet Stan, begint te vloeken, rent naar het werkhok, komt terug met een grote voorhamer, en slaat eigenhandig Stans’ nieuwe machientje volledig aan barrels. Stan loopt paniekerig rond, zwaaiend en met van die hele grote passen, want die motoriek van hem, daar mankeerde echt iets aan.

Gelukkig voor Stan nam Toon van de Ven de Kreidler nog terug. Voor een rijksdaalder.