Het is in onze maatschappij gangbaar om elk jaar je geboortedag te vieren wanneer je het presteert om dat kalenderjaar te overleven. Bij het vieren nodig je dan vrienden, familie en kennissen uit. Sommigen wijken echter af van deze conventie zoals Jehova’s, of andersdenkenden, die om allerlei redenen dit fenomeen niets vinden en daar openlijk voor uit durven te komen. Echter bezwijkt het gros aan de sociale druk en doet mee aan deze gewoonte. Volgens de traditie is het vreemd wanneer je je verjaardag niet viert, en nog vreemder wanneer je niet naar de verjaardag van een ander gaat, tenzij je een uitzonderlijk goede reden hebt. Met ‘geen zin’ kom je normaliter niet weg. Een verjaardag zonder gegronde reden missen kan dan ook een degelijke kink in de kabel teweegbrengen. Op zijn minst moet je verantwoording afleggen op de vraag: ‘Waarom was je er niet?’. ‘Vergeten,’ wordt in sommige gevallen gedoogd. In het ergste geval is de gehele sociale omgangsvorm met de persoon verpest.

Wanneer je eenmaal bent uitgenodigd voor een verjaardag, is het belangrijk om voorbereidingen te treffen. Zo hoort het bij een verjaardag om cadeaus te kopen voor de jarige. In eerste instantie is geld geven het makkelijkst, echter zijn er ook kringen waarin dit als te ‘simpel’ wordt gezien. Niet vindingrijk. Daar hebben ze liever dat je iets ludieks koopt, gewikkeld in papier, zodat de persoon dit kan uitpakken en de dag erna direct in de prullenbak kan flikkeren. Vaak vertelt de jarige van te voren rond welke tijd je welkom bent, incluis het bijbehorende dagdeel. Met een beetje geluk geeft hij ‘s avonds aan, zodat je probleemloos kan zuipen zonder dat men het raar vindt. In deze maatschappij is het immers gangbaar om ‘s avonds bier te drinken in plaats van ‘s middags of ’s ochtends, tenzij het warm weer is of de dag zich in het weekeind bevindt. In andere gevallen word je in bepaalde kringen gezien als alcoholverslaafde of verschoppeling van de maatschappij. Afvalligen van de kudde worden als minderwaardig bestempeld, en dat willen we natuurlijk niet.

Ook belangrijk om des avonds niet al te vroeg aan te komen, anders zijn ze nog bezig met koffie en thee drinken, want dat is ook een traditie; bier komt pas erna. Neem wel in acht dat alle andere genodigden er dan meestal al zijn, en dat je naast individuen komt te zitten waar niemand naast wil zitten. Dat is de afweging die je maakt. À propos, binnengekomen zet je een neppe lach op, ongeacht je humeur, en vraag je op ludieke wijze waar de ‘jarige job’ is, wanneer je hem niet als eerste treft. Eenmaal gevonden feliciteer je de persoon met zijn nieuwe leeftijd, of vraag je hem naar zijn nieuwe leeftijd. Tegelijkertijd geef je deze persoon een hand en meestal drie kussen op de wangen. De drie kussen kun je achterwege laten wanneer je een heteroseksuele man bent en de jarige persoon eveneens. Tenzij je schijtlollig wil zijn, soms is het ludiek om andere heteromannen te kussen. In alle andere gevallen zijn de drie kussen absolute noodzaak. Maar je bent er nog niet. Ook de dichtstbijzijnde familieleden van de persoon moeten op deze wijze gefeliciteerd worden, verre familie en kennissen kun je afdoen met een ‘ook nog gefeliciteerd’ -leus of gewoon compleet negeren. Dit hangt af van de setting waarin jij je begeeft. Nu kun je een plekje uitzoeken. De conversaties gaan beginnen.

Indien je naast goede bekenden komt te zitten, zijn de conversaties niet heel moeilijk om te doorlopen. Je gaat gewoon verder waar je gebleven was en lult wat weg over futiele zaken, totdat de tijd is verstreken en je naar huis kunt. Wanneer je naast iemand zit die je doorgaans nauwelijks spreekt, kan het iets lastiger zijn. Vaak opent de persoon het gesprek met een existentiële vraag. ‘En? Hoe gaat het met je leven?’ Let wel: dit is niet het moment om alle struggles van je bestaan te delen, daar zijn de vragen niet voor bedoeld. De persoon gaat ervan uit dat je ‘Prima’ zegt, of een synoniem voor dat woord gebruikt. ‘Fantastisch’ is mogelijk, maar dat kan overmoedig klinken en een verklaring vereisen. Na de existentiële wedervraag van jouw kant, gaat de persoon praten over iets wat hij bezit, of wil bezitten. Dit kan variëren: van motorvoertuigen tot elektronische apparaten. Indien jij ook een materialist bent, kun je tegen de persoon opboksen met je goederen en vindt er een heus pronkgevecht plaats. Nu is het zuipen geblazen en afwachten tot de eerste gasten vertrekken. Vertrek meteen daarna of participeer met: ‘ik ga ook weg.’ Je verlaat het huis. Je hebt de verjaardag overleefd. Gefeliciteerd.

Categorieën: Algemeen

11 reacties

Chris · 31 juli 2014 op 07:06

Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Zo niet, dan vind ik dit een typische Zombie Nation 3 column.

arta · 31 juli 2014 op 12:22

Herkenbaar!
En net zo langdradig geschreven als die feestjes soms zijn… 😀

troubadour · 31 juli 2014 op 15:22

Ik heb het verhaal uitgelezen en herken veel. Ik had graag iets gelezen over de obsessie die menigeen ervaart wanneer hij zo’n bijeenkomst moet doorstaan. Jouw persoonlijke weerzin bijvoorbeeld en de emotionele erupties die erbij horen.

    Hakunamatafa · 31 juli 2014 op 15:45

    Ik heb juist bewust voor deze stijl gekozen om op subtiele/droogkomische wijze de belachelijkheid weer te geven, zonder persoonlijke weerzin. Althans, dat was de bedoeling.

Nachtzuster · 31 juli 2014 op 18:06

Ik vind hem helemaal goed. Leest prettig weg en zeer herkenbaar. Daarom heb ik ook een t***** (sorry) hekel aan verjaardagen. Inderdaad, gortdroog weergegeven. I like. :yes:

Meralixe · 1 augustus 2014 op 10:35

Zucht … Ook ik heb, meen ik me te herinneren, al een paar columns geschreven over het droevige gegeven dat mensen zichzelf verliezen aan de zogenaamde beleefdheidsvormen van de maatschappij. 😥
Mooi hoe je je schrijfstijl door het droge monotone aanpast aan het thema. :yes:

Suus · 1 augustus 2014 op 20:33

Ik “vergeet” verjaardagen meestal. “Oeps, sorrie”. Paradox, want ik vind wel dat je een verjaardag mag vieren……

Mien · 3 augustus 2014 op 13:33

De verjaardag vakkundig gefileerd. De mooie titel verklapte het al. Goed geschreven. :yes:

vanlidt · 4 augustus 2014 op 09:24

Neem het aan van een verjaardagen-mijder: Als je lang genoeg niet op uitnodigingen ingaat, word je op den duur niet meer uitgenodigd. Vroeg of laat vergeet dan ook iedereen wanneer jijzelf ook alweer jarig was.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder