Hartslag

Vanaf de eerste tonen die ik hoor op de radio ben ik overstuur. Gelukkig ben ik alleen en maakt het niet uit dat mijn waterproof niet waterdicht is en binnen enkele seconden op mijn wangen zit. Ik pak geen doekje om keurig in mijn oogdoeken te deppen. Waarmee ik ook de snot die mijn neus uitloopt weg zou kunnen vegen. Allemaal niet nodig, ik ben alleen en veeg alles aan mijn mouw. Creëer de nodige decibellen en geef me over aan mijn emotie.

Het is het nummer Take your time girl van Niels Geusebroek dat me zo raakt. Hij heeft de muziek geschreven rondom het geluid van de hartslag van een nog ongeboren kindje. En dan de tekst. Ik kan er niet zonder vochtverlies in welke vorm dan ook naar luisteren. Nog steeds niet, terwijl het kindje hoogstwaarschijnlijk al loopt.

Erger is het wanneer mijn dochtertje, oké, oké, ze is al 21 haar hoofd op mijn schoot heeft gelegd en we onder het genot van een kop muntthee ex-en door de mangel halen. Ik moet na twee afhaken, maar zij kan nog even vooruit. En dan komt Take your time op de radio…

Wegslikken, keelpijn, wild knipperen met mijn ogen. Het helpt niet. En nog voordat de eerste snik toch doorbreekt, heeft mijn dochter haar hoofd al opgeheven om te kijken wat er met me is. Ook zo’n goeie kwaliteit van de kinderen. Ze weten het precies wanneer er iets niet deugd. Zeker als het iets is dat je voor ze verborgen wil houden. hyena’s zijn er niets bij. Ik beantwoord de vraag in haar mooie heldere blauwgroene ogen. ‘Het is het liedje schat. Ik vind het zo mooi.’ En probeer zo elegant mogelijk door te snotteren. Dat is samen met het proberen tegen te houden van het jammerlijke gejank ook onbezonnen werk.

Ze gaat luisteren, de schat, en vind het onroerend. Haar hoofd heeft ze weer op mijn benen laten ploffen.’ Oh mam, zo lief!’ met een lange ie in lief ook. Ik blijf aan haar haar frunniken tot het liedje afgelopen is en zou er heel wat voor over hebben haar terug te kunnen stoppen naar daar waar ook het geluid van het lied vandaan komt. Op of zijn minst de situatie zo te houden zoals hij is. Zij dicht en veilig bij mij. Ook allebei niet te realiseren. Zit er maar een ding op. De cd halen, en het nummer net zolang draaien tot ik het kan aanhoren en het droog te houden.

Alleen.