Vroeger was ik een echte boekenwurm. Zo werd ik thuis ook genoemd; boekenwurm, en stiekem was ik daar een beetje trots op. Altijd zat ik met mijn neus in de boeken. En maar lezen en; verzamelen. Overal sprokkelde ik leesvoer vandaan, waardoor mijn collectie boeken en strips groeide en groeide. Owee als er een serie niet compleet was. Een van mijn stokpaardjes op verzamelgebied was de serie ‘Het aanzien van … ‘ Elk jaar verscheen (en verschijnt) er weer een nieuwe aflevering over de voorbije twaalf maanden. Jaren ben ik bezig geweest om die serie bij elkaar te sprokkelen. Boekwinkels, vlooienmarkten en kringloop, overal speurde ik naar ontbrekende deeltjes.

En eindelijk is het dan zo ver: van de complete vorige eeuw tot en met het afgelopen jaar staan de Aanzienboekjes prominent in mijn boekenkast te pronken. Prachtige serie is dat, waarmee ik uren kan verpozen. Altijd boeiend en afwisselend. Je valt van de ene ramp zo in het mooiste geluksmoment. Ongekend wat er in een jaar allemaal op ons pad komt, in deze turbulente wereld.

Als vrijwilliger van de plaatselijke muziekvereniging word ik geacht regelmatig de handen uit de mouwen te steken en te helpen bij de ‘oud papier actie.’ Maandelijks gaan, vooraf ingeroosterde leden, in ons dorp op pad om huis aan huis papier op te halen, dat vervolgens in de papierloods wordt verwerkt tot dichte en hanteerbare balen. Die balen worden aan de papierfabriek geleverd en met de opbrengst hiervan wordt de kas gespekt, om daarmee de vereniging financieel gezond te houden. Voor mij betekent het meestal dat ik in de loods aan de lopende band sta, om papier van karton te scheiden. Naast tijdschriften, glossys, kranten, foldermateriaal en verdere aanverwante artikelen zie ik regelmatig de prachtigste boeken passeren. Complete bibliotheekcollecties, encyclopedieën, strips, fotoalbums, maar ook: boeken van het Aanzien komen aan de lopende band voorbij. Voor de voet verdwijnen ze in de shredder en worden meedogenloos door de alles verslindende tanden van de machine versnipperd en verpulverd. Zoveel kennis, kunst en vliegwerk als daar op een dag voorbijkomt; het doet pijn aan de ogen, en aan het hart. Zonder pardon wordt alles kort gemaakt en geperst tot naamloze balen papier. Als voormalig boekenwurm eigenlijk niet om aan te zien, maar het is zoals het is; de tijd kent geen genade. Zoals ook wijzelf uiteindelijk zonder aanzien des persoon ten onder zullen gaan, geveld door de shredder van vadertje Tijd.

Categorieën: Algemeen

G.van Stipdonk

Gerard van Stipdonk. Mijn motto: Wie schrijft die blijft.

10 reacties

troubadour · 24 november 2015 op 19:43

Ach, dat je schrijven kon wist ik allang!
Dit stukje, deze column zou aanbevolen moeten worden aan elke beginner. Het is zo perfect, zo vakbekwaam, en daarom ook een elixer voor de echte liefhebber.

    g.van stipdonk · 25 november 2015 op 20:02

    Hartelijk dank voor deze lovende woorden. Dat geeft de burger moet, moedt, moed.

Esther Suzanna · 24 november 2015 op 22:46

Mooi!

Meralixe · 25 november 2015 op 09:01

Hm Gerard ik zal het maar een zeer persoonlijke interpretatie noemen en zoals het hier enkele dagen geleden ook al te lezen stond, ga nooit af op één reactie, zelfs niet op een positieve.
Zucht… wat een aanloop om te zeggen dat er volgens mij iets hoekigs in uw schrijven zit dat nefast is voor de kwaliteit.
Ben ik nu de enige die daar zo over denkt? En vervolgens, als ik het dan toch bij het rechte eind heb, wat kan er aan gedaan worden? Hier komen we toch aardig in de buurt van wat column x echt zou moeten betekenen voor ons, woordengoochelaartjes in spe?

    g.van stipdonk · 25 november 2015 op 20:03

    Hm Meralixe. Ik zag dat u onlangs behoorlijk de wind van voren hebt gekregen op Columnx. Volkomen terecht, denk ik dan bij het lezen van bovenstaande reactie. Maar eh, u gaat gewoon op dezelfde voet verder?

Mosje · 25 november 2015 op 12:37

Bij mij liggen nog wel een paar Aanziens op zolder vermoed ik. Het gekke is dat je zo’n boek maar zelden weer eens inkijkt. Net als de boeken van uitgevers als Taschen en de Pepin Press.
“Moderne Architectuur van A-Z”, leuk om te hebben. Maar eigenlijk is het zien van een paar honderd mooie gebouwen op een rijtje dodelijk saai

miepske · 25 november 2015 op 12:49

Ben nog maar een beginneling hier. Doe toch een poging want wat mij opvalt….het zijn eigenlijk twee totaal verschillende stukjes. Ik zou er twee columns van maken.

g.van stipdonk · 25 november 2015 op 20:04

Dank je wel voor deze feedback.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder