Ze houdt de kip dapper vast, ze lacht er ook bij. Een beetje verlegen, alsof ze niet goed raad weet met de wat ongewone situatie. Als ze lacht krult haar neus een beetje, wat haar een ‘klein meisjes uiterlijk’ geeft, terwijl ze de voor vrouwen magische 40 toch zojuist is gepasseerd. De kip, die door haar stevige greep geen kant uit kan, vindt het allemaal minder grappig, tenminste hij, of eigenlijk is het een zij, kijkt niet al te vrolijk uit haar kleine kippenoogjes. Eigenlijk kijkt de kip gewoon heel erg bang.

Het kippenvrouwtje knijpt haar ogen een beetje dicht tegen de felle zon, terwijl een grote zonnebril modieus naar achter geschoven haar hoofd siert. Ik zou in haar plaats de zonnebril op mijn neus hebben gezet, maar zo niet het kippenvrouwtje. ‘Alles voor de perfecte foto’ straalt ze uit. Ik bekijk de foto nog eens beter en zie rechts van haar, (of is het links van haar en voor de kijker rechts?) nog net een zwarte kip een veilig heenkomen zoeken, terwijl achter haar twee bruine kippen een witte kip de stuipen op het lijf aan het jagen zijn. Het verbaast mij telkens weer wat je allemaal op een foto kunt zien als je er wat langer naar kijkt. Uit een donker gat in de muur komt iets gekropen wat ook best een lopend ‘meest veelzijdig stukje vlees’ zou kunnen zijn, maar als iemand zou zeggen; “het is een eend” geloof ik het ook. Ik ga me ook altijd dingen afvragen bij een foto. Zo vraag ik me bij dit plaatje af of de kip het heeft overleeft of dat ze kort na de foto een make-over heeft gekregen en inmiddels is omgetoverd tot twee sappige drumsticks, gekruide vleugeltjes en een flinke filet, of dat ze nog even respijt heeft gekregen zodat het kippenvrouwtje elke ochtend haar vers eitje heeft. En hoe zit het met die witte kip? Heeft die kunnen ontsnappen aan zijn bruine belagers, of heeft ze uiteindelijk toch het onderspit moeten delven tegen de overmacht aan bruine soortgenoten?

Het is zomaar een foto die mij onder ogen kwam. Een blonde dame, zittend in een kippenren, met in haar handen een kip die het heel eigenwijs verdomd om fotogeniek te zijn,  haar uiterste best doet om de foto te laten mislukken. Ik leg de foto weg, loop naar buiten en zie dat de kolen al lekker gloeien. De drumsticks kunnen erop.

Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl


Jan van Oranje

Onder het kopje 'In naam van Oranje...' publiceert columnist Jan van Oranje al enige tijd zijn goed gelezen columns. De columns zijn te lezen in Viva! Magazine maar ook op: www.janvanoranje.nl, facebook.com/jan.v.oranje, janvanoranje.blogspot.com en op twitter.com/janvoranje. Oh ja, Jan heeft extreem dyslectische vingers, dus vergeef hem zijn kleine schrijffoutjes.

4 reacties

Nummer 22 · 4 mei 2017 op 16:54

? kip ik heb je! Leuk geschreven ?

Esther Suzanna · 5 mei 2017 op 13:00

Wreed hoor. 😉

Bruun · 5 mei 2017 op 23:36

Veelzijdig stukje (v)leesvoer.

Arta · 8 mei 2017 op 22:33

Eet smakelijk!

Leuke column, Jan!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder