Dat opvoeden geen sinecure is weten ouders maar al te goed. Er bestaat tenslotte geen handleiding voor. De band tussen ouder en kind bepaalt welke weg je inslaat en soms gaat dat goed. Maar er zijn ook momenten dat je jezelf suf piekert hoe je ze bepaalde zaken duidelijk moet maken.
Met mijn jongens heb ik gekozen voor een open communicatie. Wel met een zekere afstand qua intieme zaken. Een kwestie van respect. Nou krijg ik wel eens lastige vragen, maar dat los ik op door de antwoorden op huis- tuin- en keukenmomenten tussen neus en lippen in de groep te gooien.
Zo kan het zijn dat tijdens het eten een gesprek met huishoudelijke mededelingen, onverwacht switcht naar persoonlijke hygiëne.
Bij jongens is het herhaaldelijk repeteren van ‘een zeker fysiek onderhoud’, geen overbodige luxe. Teennagels knippen, 2 x per dag tandenpoetsen, dagelijks deodorant én schoon ondergoed én sokken zijn zaken die regelmatig aangestipt moeten worden. Zeker in de weekenden dat ze bij mij zijn en enkele dagen in hun ‘mancave’ vertoeven. De zware jongenslucht die de kamer uitwasemt, herinnert me er bij tijd en wijle aan dat het tijd is voor een herhalingsrondje.
De piemel vind ik zelf eigenlijk een mannenzaak. Maar omdat hun Franse vader zeer behoudend is opgevoed, komt die aangelegenheid óók op mijn bord.
Als het eten is opgeschept, begin ik meestal met een inleidende vraag over schoolzaken.
‘Is het nog gelukt met dat geschiedenisproefwerk?’
‘Ja, ging goed. Een acht’, antwoordt de betreffende zoon.
‘En hoe staat het met de dames? Zitten er dit jaar leuke in de klas?’, vervolg ik.
Twee paar schouders worden opgehaald.
‘Gaat wel’, klinkt er in koor tussen het vermalen van voedsel door.
‘Mocht het ooit zover komen moeten jullie wel ‘fris’ zijn, hoor’, vervolg ik quasi druk met het snijden van mijn schnitzel.
Twee paar wenkbrauwen gaan omhoog.
‘Onder de douche, bedoel ik. Dat je alles lekker schoon houdt. De oksels en de piemel kun je beter met die zeepvrije gel wassen. Die is eigenlijk van mij maar wat voor vrouwen geldt, is voor mannen ook prima!’
Een gesmoorde giechel komt uit de richting van mijn jongste.
Een geërgerde blik van de oudste.
‘Mahám, moet dat nou altijd tijdens het eten’, zucht de jongste, pakt zijn bord en zet het op het aanrecht.
De oudste is blijkbaar ook uitgegeten en verdwijnt naar boven.
Na dit gesprek ging de betreffende zeep plotseling vrij snel. Ik heb maar een voorraadje ingeslagen.
39 reacties
Yfs · 25 september 2016 op 08:25
Heerlijk geschreven en (voor mij) zeer herkenbaar.
Het vergt soms moed om bepaalde onderwerpen aan te snijden, vooral als je dat als kind ( zoals in mijn geval) anders hebt meegemaakt.
Zo zullen vandaag de dag meisjes uitgebreid tekst en uitleg krijgen over hun eerste menstruatie. Ik kreeg zwijgend een grote badstoffen lap in mijn handen geduwd die ’s nachts in een emmer met bleek stond.
Heel goed aangepakt Es, en zeer treffend geschreven.
Titel had wat mij betreft iets korter gemogen, maar ik ben een zeur als het (o.a.) over titels gaat! 😉
Genoten van deze column! Chapeau!
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:25
Dank je wel Yfs, ik had de titel eerst als uitsmijter. Mijn titels zijn meestal kort. Deze vond ik als titel wel leuk. Maar eens, kort en bondig is beter. Soms wil ik wel eens afwijken 🙂
NicoleS · 25 september 2016 op 09:55
Haha, geestig stuk. Gaat hier ook zo. Met dochters gaat het iets anders, want mijn dochter vraagt en vertelt mij ALLES. Dat durfde ik niet te vertellen vroeger. Mooi.?
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:23
Daar komt ook nog een stuk over..maar dan uit tweede hand. Hahaha.. ik weet niet wat ‘erger’ is. Dank je wel Nicole 🙂
StreekSteek · 25 september 2016 op 10:09
Opvoeden is wel een sinecure omdat er zoveel handboeken voor zijn. Er is altijd wel een alibi ergens voor te vinden. In deze leuke column wordt maar weer eens bewezen dat de persoonlijke aanpak het beste is. Geen enkel kind is immers een open boek. Aangename zondagochtend kost!
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:22
‘Een sinecure (latijn: sine, zonder en cura, zorg) is een ambt waaraan een salaris of bepaalde privileges gekoppeld zijn, maar waar geen of vrijwel geen verplichtingen tegenover staan’.
Dus écht niet. Die gebruiksaanwijzing…waar vind ik die?
Dank je wel, SS. 🙂
StreekSteek · 26 september 2016 op 11:57
Je hebt gelijk; ik bedoelde te zeggen dat je door al die handboeken door al het wood de bush niet meer ziet.
van Gellekom · 25 september 2016 op 11:28
Heerlijk geschreven!!!!
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:21
Dank je wel!!!!! 🙂
Mien · 25 september 2016 op 11:33
Dat die piemel van jou is dat vind ik dan weer raar. 🙂
Maar alles kan. In schoonheid geschreven. Over frisse jongeheren, die nog een lange weg hebben te gaan.
En inderdaad, hygiëne staat bij alles voorop. Ook bij dames. By the way. Leuke column Yfs en herkenbaar. Ben ooit begonnen met twee tot drie onderbroeken per week. Maar dat is wel hééééél lang geleden. 😉
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:20
Dat er een piemel op mijn bord ligt, IS ook heel raar. Maar ja. Het is ES btw… 🙂
Mien · 25 september 2016 op 17:44
Oeps … ES … Sorry. Had je even verwisseld met Yfs. Swaffelen met dat ding. 😉
A. Saman · 25 september 2016 op 14:17
Hoe verpest je een goede maaltijd, zo dus, haha… Grappig hoor.
Esther Suzanna · 26 september 2016 op 22:19
Het smaakte me prima! 😉
Meralixe · 25 september 2016 op 14:48
Waarom zat ik bij het lezen van deze column steeds aan vis te denken? 😀
Wat ik ook hier bemerk is het strakke Nederlandse dat enorm verschild met mijn dierbaar Vlaams.
Esther Suzanna · 25 september 2016 op 17:19
Hoe krijg je het altijd voor elkaar Meralixe, om bijna elke reactie een vleug negativiteit mee te geven.. knap! 😉
Snarf · 25 september 2016 op 23:41
Mooi weergegeven, Esther. En, Meralixe, blijf letten op je spelling. Een appel kan verschild zijn, maar jij verschilt een appel. Sorry, ik blijf allergisch voor spelfouten.
Esther Suzanna · 26 september 2016 op 22:19
Dank je wel 🙂
Nummer 22 · 26 september 2016 op 11:04
Esther Suzanna,
Mooi geschreven!
Met 2 jongens (inmiddels zelf vaders) en 1 dochter (niet meer thuis wonende), herken ik deze tafel gesprekken als de dag van gisteren. Hup, tijdens het vis eten, de snack dagen met de frikandel speciaal en de kaas fondue.
Enfin,
“De piemel vind ik zelf eigenlijk een mannenzaak. Maar omdat hun Franse vader zeer behoudend is opgevoed, komt die aangelegenheid óók op mijn bord”
Aha,
ik zie het bord met de frikandel zo weer in mijn beeld opkomen. Fromage a la Maison, maar dan anders.
De jongens, nu mannen zijn .. besneden en dat helpt! 😉
Esther Suzanna · 26 september 2016 op 22:21
Dat snedige gesprek ga ik niet voeren hoor, haha…dat zoeken ze zelf maar uit. De piemel is niet écht mijn ding…
Bruun · 26 september 2016 op 13:15
Erg leuk geschreven Esther! Mooie uitsmijter ook.
Esther Suzanna · 26 september 2016 op 22:21
Dank je wel, Bruun. 🙂
J.oost · 26 september 2016 op 20:06
Herkenbaar, ik heb er echter alleen één regel aan toegevoegd. Geen Axe i.v.m. acute ademnood bij een overdosis.. Want doseren.. ook dat moeten ze leren.
Esther Suzanna · 26 september 2016 op 22:22
Ik heb hier een hele collectie Axe. Oefening baart kunst. Het gaat nu goed. Doseren… 🙂
Mien · 30 september 2016 op 23:45
Gefeliciteerd ES. Een maand lang schoon op de front. 😉
NicoleS · 1 oktober 2016 op 08:12
Gefeliciteerd met deze overwinning!
Snarf · 1 oktober 2016 op 09:33
DIK verdiend, ES! Ik lees je columns altijd met plezier.
Spencer · 1 oktober 2016 op 10:46
Gefeliciteerd. Ik doe alles met afwasmiddel. Lekker goedkoop.
Esther Suzanna · 1 oktober 2016 op 11:12
Schrijnend, Spencer… 😉
Spencer · 1 oktober 2016 op 12:20
Nee hoor.
Esther Suzanna · 1 oktober 2016 op 11:11
Ik zie het nu! Wat een eer 🙂 Dank jullie heel erg WEL
Lianne · 1 oktober 2016 op 12:35
Gefeliciteerd Esther! Leuke column, ook al is het onderwerp voor mij, zonder kinderen, niet echt herkenbaar.
Je blijft gewoon nog een maand op de voorpagina staan.
g.van stipdonk · 1 oktober 2016 op 14:44
Van harte. En weer samen een maand op de voorpagina!
Yfs · 2 oktober 2016 op 09:04
Gefeliciteerd Es met deze welverdiende trofee!! 😀
Bruun · 2 oktober 2016 op 11:05
Gefeliciteerd Esther!
WritersBlocq · 2 oktober 2016 op 11:41
Gefeliciteerd met je CvdM, harstikke leuk. Probeer spreek- en schrijftaal te vermijden, vooral als je in dialogen schrijft. Zo is ‘2 x’ lekkerder leesbaar als je het voluit schrijft (althans, in een column, op een boodschappenbriefje kan het natuurlijk wel :-))
Esther Suzanna · 4 oktober 2016 op 23:44
Dank jullie wel ?
van Gellekom · 7 oktober 2016 op 13:17
Van harte, Esther. Dik verdiend
Nachtzuster · 7 oktober 2016 op 23:07
ES, van harte gefeliciteerd met je CvdM! Goed gedaan!