Huisje-Boompje-Seks

Toen men de vrouw schiep, heeft men er volgens mij bewust voor gekozen om haar, door middel van haar maandelijkse periode, een aantal dagen rust te gunnen. Geen geklauter op en gefriemel aan haar lijf. Menig hitsig konijn trekt zich doorgaans niks aan van deze doordachte regel der natuur. Halsstarrig als ze zijn, vertikken ze het om de duidelijke afwijzende signalen te negeren en komen zelfs nog als we ongesteld zijn met het inhoudsloze argument: ‘Een goede schipper vaart ook door de rode zee!’ Nou, ik dacht het niet! U heeft vast wel eens gehoord van de ziekte ADHD (Alle Dagen Heel Druk). Sinds kort constateerde een argwanende gedragsdeskundige dat mijn konijn lijdt aan een zeer zeldzame variant van deze ziekte, n.l. ADHH, wat staat voor Alle Dagen Heel Hitsig. Alle Dagen, dus niet alleen tijdens de zomermaanden, wanneer de vrouwen zich schaarser dan schaars kleden en de mannen hun opspelende progesteronnetjes niet meer onder controle schijnen te hebben. Een ziekte waar je helaas weinig aan kunt doen. Zelfs het verwisselen van de duracellbaterijen voor een goedkoper merk is hier niet tegen bestand (pffff, héél flauw grapje). Een ziekte die bij een vrouw een allergische reactie teweeg brengt en wel in de vrouwelijke vorm van ADHH: Alle Dagen Hoofdpijn Hebben. Iets waar je vanzelfsprekend niet bij een hitsig konijn mee moet aan komen.

Door zijn sterke geslachtsdrift geniet ik momenteel nog (met de nadruk op nog) zeer intens van het enige voordeel van een weekend/LAT-relatie: 4 dagen geen polonaise aan mijn lijf. Lang zal het niet meer duren, want door omstandigheden (nee, ik ben niet zwanger!) is onlangs het S-woord gevallen. Een woord waar me spontaan de haren recht van overeind gaan staan en zweetpareltjes mijn voorhoofd vullen. Al weer 5 jaar lang leef ik zalig en in alle tevredenheid alleen en dat wilde ik nog (met de nadruk op nog) graag een jaartje of 2 zo houden. Geen verplichtingen (schoonfamilie), lekker doen en laten wat je wilt (uitgaan tot 05.00 uur, afspreken met ex-vrienden), eten wanneer jij zin hebt (dus nooit) en zó ongezond mogelijk als jij dat wilt (ontbijt overslaan, kant-en-klaar-maaltijden), je eigen tv-programma’s kijken zonder commentaar (‘moet je daar van huilen?’-drama’s) en naar bed hoe jij dat wilt (met kniekousen, oordoppen en een versleten T-shirt). Wel nog maar voor 4 dagen, maar ach das beter dan niks. Ik ben wat ze noemen nog (met de nadruk op nog) een parttime single.

Normaliter vinden de mannen het S-woord een heikel punt. ‘De privacy en hun vrijheid kwijt’, zijn veel gehoorde bindingsangstkreten. Nu ben ik het die de kont tegen de krib gooit en geheel automatisch begin ik mijn territorium af te bakenen. De grootste oorzaak hiervan is de emotie angst, want ik heb al twee keer eerder samengewoond en ik vind het wel goed geweest. Zodoende zeur ik de godganselijke dag dat ik rust en ruimte nodig heb. Daar trapt hij overigens niet in en eigenlijk bedoelde ik dat hij niet 24 in mijn aura moet staan hupsen om me in mijn edele delen te knijpen. En ach, wat stelt dat nou voor dat samenwonen? Latten is toch veel spannender. Het verlangen naar elkaar is veel groter dan wanneer je dag in dag uit bij elkaar op de lip zit en daarom beter voor je seksleven dan samenhokken. 4 Dagen geheelonthouding zorgt er tenminste voor dat ik in het weekend ook veelvuldig zin heb.

En dan heb ik het nog niet gehad over de nadelen. Neem nou het invullen van mijn belastingpapieren. Over dit leuker-kunnen-we-het-niet-maken-klusje doe ik dadelijk drie keer zo lang. Nu gaat het zo: Woont U alleen? Ja, sla vraag 4 t/m 18 over en ga verder met vraag 19. Klaar in minder dan 5 min.! Nu sturen we elkaar nog romantische briefjes en kaartjes terwijl we straks stilzwijgend voor ons uit zitten te staren, omdat we elkaar niks meer te vertellen hebben. Het enige briefje wat je dan nog vindt is het boodschappenlijstje (bier) of opdrachtenbriefje (bier koud zetten). En ach, eigenlijk lijkt het soms alsof hij al is in getrokken, wanneer hij in mijn badjas nota bene de groentela vult met flesjes bier. Er zitten zelfs al meer kleren van hem bij mijn eigen wasgoed en hij heeft mijn ‘single’-tekst op het antwoordapparaat ook al veranderd zodat de mannen weten dat ik bezet ben.

Ik weet het. Dit zijn allemaal slappe excuses. Ik ben gewoon een angsthaas. Ik ben bang dat het weer mis gaat, dat samenwonen. Bang om weer gekwetst te worden. Bang om weer iemand zijn spullen te zien verzamelen om vervolgens bij me weg te gaan. Is driemaal scheepsrecht? Of vaart deze goede schipper straks ook, i.p.v. de rode zee, door de dode zee?
Eén ding is zeker, hij houdt nog van me (met de nadruk op nog).