“Thomas, ik wil naar huis. Nu!” Dat was klare taal. Ik hoor het Sylvia nog zeggen. Daar zaten we dan, in de States, met in de hut achter ons twee doden en een gewonde.(*) Wat moesten we daarmee? Het leek me wel zo netjes om het een en ander te melden bij de politie. Sylvia was furieus. “Dan kunnen we zeker wéér een week wachten!” foeterde ze. Maar ik zette mijn zin door. We zorgden ervoor dat de gewonde in ieder geval geen kant meer uit kon, en reden op de Harley naar het dichtst bijzijnde stadje.
Op het lokale politiebureau vertelden we het avontuur van de afgelopen nacht aan de dienstdoende agent, die ons met verbazing aanhoorde. Hij stuurde gelijk twee assistenten op pad om ons verhaal te checken. In afwachting van hun bevindingen mochten we vrijuit door de stad rond bonjouren, maar moesten wel eerst onze paspoorten inleveren. Sylvia en ik liepen het gebouw uit, en zochten een cafeetje op. We zaten koud aan de bar, toen er een gast met een grote Stetson op zijn harses op mij afkwam. “Hey mister, aren’t you Thomas Splinter?“ “Yes I am,“ bevestigde ik. “I saw you play last summer in Rowerdoonk! At the summerfestival. You were awesome! I stayed there at the hotel, the Gevulde Kip, you know?” Hij was duidelijk bekend met mijn geboorteplaats. Hij zanikte nog een hele tijd door, en ik liet hem zijn gang maar gaan. Dat hij zelf ook in een band speelde en dat ze ’s avonds hier een optreden gingen verzorgen. Of ik misschien een paar nummers mee wilde jammen. Ik keek Sylvia behoedzaam aan, maar die gebaarde van, dat het haar allemaal niet uitmaakte. Ik gaf de man een hand en sprak af om ’s avonds in ieder geval aanwezig te zijn, dan zouden we wel zien wat er gebeurde. “Had je dat gehoord schatje?” vroeg ik aan Sylvia. “Die vent vond mij awesome.” “Och jongen, die Amerikanen vinden alles awesome. Tot ze je niet meer zien staan, dan ben je weer gewoon een asshole. Maak je maar geen illusies, you know?” Zo, die kon ik in mij pocket steken. Ik haalde mijn schouders op. “Kom, we gaan naar het politiebureau, misschien weten ze al iets meer.” We staken de weg over, en liepen naar het bureau De agent had inmiddels bevestiging gekregen voor mijn verhaal, en we kregen onze paspoorten terug. “Zo,” zei Sylvia, “vanavond nog dat optredentje van jou in dat stinkhol, en dan zijn we weg van hier, linéa recta, pleite.” Dat was klare taal.
Het kroegje was afgeladen vol. De stemming zat er goed in, er werd gezopen en volop geouwehoerd, zoals het hoort in een beetje tapperij. George, zo heette de gast die mij had uitgenodigd, omhelsde mij alsof ik zijn beste vriend was. De band begon te spelen, en halverwege de tweede set riep George mij naar voren. “And now we have here, my very good friend from the Netherlands: mister Thomas Splinterrr!” Ik nam de microfoon over, en we deden een paar nummers samen. Het ging best lekker, mag ik wel zeggen. Het publiek werd steeds enthousiaster, en toen ik Sylvia ook nog op het podium trok, om samen met haar “Born to be wild” te zingen, ging het dak eraf. Wow! Die adrenaline!
Na het optreden zaten we nog even aan de bar, George, Sylvia en ik. We vertelden aan onze gastheer wat we allemaal hadden meegemaakt, de afgelopen weken. George schoof zijn Stetson naar achter, en krabde eens over zijn bol. Toen begon hij te zwetsen. Over zijn jeugd, de ijzerwinkel van zijn vader, zijn diensttijd in Irak en Afghanistan. Het werd nog een latertje die avond. Op een gegeven moment hadden we hem goed zitten, en Sylvia maakte aanstalten om naar onze slaapgelegenheid te gaan. George zag haar opstaan, en vroeg of we zin hadden om een paar dagen in town te blijven. “I‘ll introducé you to my family, and show you around. It’s very beautiful here.” Ik keek Sylvia met mijn liefste blik aan, diep in die groene kijkers van haar. Vervolgens draaide ik me weer naar mijn buurman. “Thanks for the invitation George, but I think it’s better for both of us that we move on, tomorrow.”
(*) zie: Ik wil naar huis 1 + 2
Voor de complete Thomas & Sylvia story:
03-06-2014 Dat schept een band
26-02-2015 Ik stop met de band
26-03-2015 Spring eens uit de band
27-05-2015 Sylvia’s moeder
12-01-2016 Bruiloft met bloedbad (1)
21-01-2016 Bruiloft met bloedbad (2)
10-08-2016 Happy band
03-05-2017 Wesley Mills
11-10-2017 Ik wil naar huis. Nu! (1)
15-10-2017 Ik wil naar huis. Nu! (2)
0 reacties