In Excelsior no glorious day

Zwaar transport dreunt door de straten van Rotterdam. Hijskranen worden afgeleverd op plaats van bestemming. De mensen uit de buurt kijken het met lede ogen aan. Waarom nu en waarom hier. Dit zijn ze in dit rustig buurtje niet gewend. Het zwaar transport houdt voor hun deuren stil. Twee hijskranen worden van de vrachtwagens afgereden. Twee andere vrachtwagens beladen met grote containers houden stil bij het kleine plein. De heftruck die achter aan de vrachtwagen hangt wordt bevrijdt. Eén voor één worden de containers van de vrachtwagens afgetakeld. De heftruck doet hetzelfde met andere vrachtwagens die op en af rijden. Het is vier uur in de morgen. Gordijnen van slaapkamers schuiven voorzichtig open. Wat is hier aan de hand? Ach ja, natuurlijk. Het is vandaag zondag. Voetbal. Een grote kring van containers rondom het stadion wordt opgebouwd.

Het is twee uur in de middag. In de kleedlokalen schuiven de voetballers hun hardplastic been- en armkappen over hun ledematen. De voetbalnoppen aan hun voetbalschoenen zijn van staal. Sinds de incidenten van vorige week is de kledingnorm weer wat versoepeld. Het komt de ‘Ausdauer’ alleen maar ten goede. Het volk wil spektakel. De luidsprekers in het stadion kondigen de entree van de voetbalgladiatoren luid en duidelijk aan. Het luik van de catacomben wordt omhoog getakeld. En daar treden de gladiatoren de arena in. Ze schuiven eerst voor de zekerheid hun zware helm over het hoofd. Vuurwerk wordt afgestoken. Kanonnen bulderen. De hele arena huldigt zich in rook.

Buiten de poort klagen trouwe supporters steen en been. De enige opening in de ring van containers is zwaar bewaakt. Vandaag gelden seizoenkaarten niet. De supporters zijn boos. Verenigen zich en dragen onder hun kleding verstopt zware wapens. Op het signaal van de aanvoerder van de supportersvereniging enteren ze de entree. Dit zal hun toch echt niet gebeuren. Duizend euro voor een seizoenkaart en dan niet naar de belangrijkste wedstrijd mogen. ENTEREN!!!

De wedstrijd is intussen van start gegaan. De scheidsrechters kunnen het spel amper volgen. Vanuit hun kooien die aan mobiele hijskranen hangen volgen ze het snelle spel. Er staat veel op het spel vandaag. De beker kan veilig gesteld worden en dat weten de Rotterdammers. Ze maken er een groot feest van is afgesproken. In het ondergronds circuit is de uitslag al bepaald. Een grote uitslag vandaag. Dus dat wordt pezen voor de gladiatoren. De uitslag is bepaald op 3-5. De inleg is enorm. Vijfduizend euro voor een goede voorspelling. Naast een voetbaloorlog wordt vandaag ook een bancaire oorlog voorspeld. En ja. Zo geschiedde. Alle doelpunten worden gemaakt. Zoals beloofd. En iedereen viert feest. Behalve de trouwe supporters aan de poort. Ze proberen nog steeds te ENTEREN! Helaas tevergeefs. De Mobiele Eenheid staat rotsvast achter antitankgeschut. Niemand zal passeren. Zelfs geen teckel.

In het stadion klinkt luid muziek. Geen ‘We are the champions’ dit keer, maar de nieuwste Wagner. Speciaal uit de kast gehaald. Maar dan ouderwets. In de hoeken van het kleine stadion storten met veel leed vier grote Towers in. Te zwaar beladen met supporters van de tegenpartij. Zij hebben het licht voorlopig niet gevonden. En Lee, waar is Lee? De superbas en -tenor houdt het niet meer droog. Dat hij dit nog mag meemaken. In zijn eigen stad, 010.