Mijn moeder zegt altijd dat het enige wat ze nodig heeft, is een dak boven haar hoofd, haar geliefde piano en genoeg eten en drinken. In haar woorden; “Een mens heeft toch niet meer nodig dan dat?” Nu speelt mijn moeder vanaf haar achtste piano en ze wordt volgend jaar zestig, dus je kunt je voorstellen, dat haar piano, haar alles, naast haar kinderen is (glimlach). Zelf ben ik (weer) student. En een student heeft het niet breed, dat is algemeen bekend. Het enige waar een student voor moet zorgen is het behalen van de studie en zien rond te komen van studiefinanciering en bijbanen. Nu is dit natuurlijk een theoretisch verhaal, want in de praktijk werkt alles anders. Het is wel zo, dat een uitwonende student, semi- dan wel zelfstandig in het leven probeert te staan. Wat is mooier dan heerlijk op kamers zitten, ver weg van het ouderlijk huis en zo gezegd jezelf zien te ontplooien naar het individu dat je wilt zijn.

Maar met beperkte financiële middelen wordt die ontplooiing wel erg lastig. En naar huis gaan om je handje op te houden bij je moeder of vader is ook geen keuze, want jij wilde toch zelfstandig zijn? En zo is het maar net. Nu wil ik mijn frustraties niet naast mijn budget leggen, want dan doe ik helemaal geen oog meer dicht. Dus wat doet de gemiddelde student om de geliefde “hypermoderne gadgets” te bemachtigen? Lenen.

Nu bedoel ik de extra leningen, naast de lening die menig student heeft bij de IB-groep. Deze extra leningen, bij postorderbedrijven, banken etc. financieren laptops, pda’s, de nieuwste telefoons etc. Niet wetende dat het afsluiten van deze extra leningen het begin van het einde is. Want elke laptop, pda of telefoon vraagt rente en aflossing. Natuurlijk wordt er wel plezier beleefd van de aanschaf, maar tegen welke prijs? De prijs van een maatschappelijk probleem? De prijs van geen brood kunnen komen, omdat de laptop écht nodig was? En kan ik dan ook stellen dat wanneer lenen echt zo “goed” is, waarom er dan zoveel mensen in de schuldsanering zitten? Waarom denk je? Omdat lenen het er met de paplepel wordt ingegoten.
Daar waar ouders roepen dat je iets niet kunt uitgeven, als je het niet hebt. Zullen banken en postorderbedrijven je bestoken met acties van:”Koop nu en betaal in 2006!”

Is luxe, dan wel luxe, vraag ik me af? Is het niet kunnen kopen van dagelijkse gebruikersgoederen, omdat je, je “gadget” moet afbetalen, dan wel luxe?
En hoe moet het dan straks, wanneer de student klaar is met zijn of haar opleiding? Weer lenen? Lenen om de lening af te betalen? Lenen om een huis te kopen? Onze hele maatschappij bestaat uit lenen!

Heeft moeder’s dan toch gelijk? Heeft een mens dan toch niet meer nodig dan dat? Ik denk het wel. Maar hoe maak ik dat aan de rest van de wereld bekend? Hoe zal ik opboksen tegen banken en postorderbedrijven, die menig persoon in de val lokken, met hun praktisch wekelijks veranderende acties? Dat kan ik niet. Maar wat ik wel kan, is mijn neus ophalen voor deze acties.

Wetende dat ouders soms best gelijk kunnen hebben, maar dat ga ik ze nog niet vertellen.


11 reacties

prikkels · 25 augustus 2005 op 13:12

Eh via een megafoon? 😛

Super leuke column overigens. Well done.

archangel · 25 augustus 2005 op 13:15

Aardig stukje, en herkenbaar 🙂 Maar wil je voortaan aub die stortvloed aan komma’s in toom houden? 😉 Het begint al in de titel! Al die komma’s zorgen er voor dat je zinnen op het netvlies van de lezer gaan haperen en stotteren…

En verder zijn er een aantal zinnen die qua constructie niet helemaal lekker in elkaar zitten. Voorbeelden:

[quote]Mijn moeder zegt altijd dat het enige wat ze nodig heeft, is een dak boven haar hoofd, haar geliefde piano en genoeg eten en drinken.[/quote]
[quote]De prijs van geen brood kunnen komen, omdat de laptop écht nodig was? En kan ik dan ook stellen dat wanneer lenen echt zo “goed” is, waarom er dan zoveel mensen in de schuldsanering zitten?[/quote]

Schrijf voort, ik ben benieuwd naar je volgende stukjes 🙂

Troy · 25 augustus 2005 op 18:44

Ook ik heb de door jouw voorgeschreven les op de harde manier moeten leren. Toen ik ging studeren leek het me leuk om een studenten creditcard aan te vragen. In het begin was dit inderdaad erg leuk, totdat ik aan het eind van de rit met een forse schuld zat. Pas dan besef je dat het toch echt jouw geld was dat je uit hebt gegegeven….

Zeer goede column. Mag wat mij betreft in alles studentenbladen gepubliceert worden 😉 Maar of ze zich er iets van aantrekken…

Grt Troy

Stanislaus · 25 augustus 2005 op 19:58

Hier spreekt een student met verstand, snel afstuderen helpt ook!
Leuke column.

Mosje · 25 augustus 2005 op 22:40

[quote]Wetende dat ouders soms best gelijk kunnen hebben, maar dat ga ik ze nog niet vertellen.[/quote]Ouders hebben ALTIJD gelijk, maar dat ga ik mijn kinderen nog even niet vertellen.
😛

KawaSutra · 26 augustus 2005 op 00:00

Leuk stuk.
Laat je idd. maar niet gek maken.

Zou toch wel prettig zijn voor ouders als ze heel af en toe eens te horen zouden krijgen dat ze soms ook weleens gelijk hebben, voorzichtig uitgedrukt. 😀

SenorChielos · 26 augustus 2005 op 01:13

Bedankt voor jullie reacties!

Er is wel wat te zeggen over mijn komma-gebruik. Ik gebruik ze inderdaad wel veel in deze column, maar dat is ook niet zonder reden. Dit heeft voornamelijk te maken met het benadrukken van mijn frustratie omtrent dit onderwerp.

Ik leen namelijk niet! Maar ik heb wel huisgenoten die dat wel doen en niet uitkomen met hun budget, wat dan weer resulteert in uitleen acties van mijn kant. Om de één of andere reden is de laatste week voordat studiefinanciering binnenkomt, dé week dat er een beroep op mijn budget wordt gedaan. Begrijpelijk? Misschien.
Na het schrijven van deze column, zeker! 😛

Trouwens, ouders hebben niet altijd gelijk, ook al willen ze wel graag gelijk hebben. Dat geldt voor kinderen net zo. In alle redelijkheid is er altijd wel een mouw aan vast te knopen en zo niet resulteert dat sowieso in een leuk discussie onderwerp. 😀

Louise · 26 augustus 2005 op 07:13

Mensen, die over hun oren in de schulden zitten; ik kom ze dagelijks tegen op mijn werk. En geloof me; met de studenten valt het dan nog reuze mee. Het zijn veel vaker de niet-studenten op oudere leeftijd die compleet de fout ingaan.
De verleiding is idd groot met al die schreeuwende constructies van geldleningen enz.
Goed onderwerp!
En ouders hebben soms gelijk en kinderen soms ook 😉

Dees · 26 augustus 2005 op 09:50

Ook ik heb een bloedhekel aan lenen. En werken tijdens studententijd kan ook het middel zijn om er zonder schulden doorheen te komen. Maar kijk nu eens naar de reclame van de ABN, speciaal gericht op studenten. Krediet om stapels pizza te kunnen kopen. Of kijk naar het systeem van mobiele telefoons (waar miljoenen schuldgeld in omgaat). Het is erop gericht je het overzicht kwijt te laten raken en je het idee te geven dat het allemaal niet op kan. Smerig.

Goede column!!

Shitonya · 26 augustus 2005 op 13:09

aardige column

Ma3anne · 26 augustus 2005 op 19:29

Jaja, de economie moet in stand worden gehouden. Kweek behoeftes, zet er een aantrekkelijke lening tegenover en hoppa: er zijn altijd stommeriken die erin trappen.
Wees blij, dat jij er op tijd achter bent, dat het meehollen in deze gekte op ellende uitdraait.

En ja, ouders hebben vaak gelijk, maar dat zou ik ze inderdaad niet vertellen als ik jou was. 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder