Je hebt rashonden en reïncarnatie honden

Bastiaan B. Springfield mijmert door het leven.

Laat ik voorop stellen dat een hond eigenlijk een smerig dier is wat het liefste door de stront banjert, kadavers eet en zodra hij de kans krijgt, gaat liggen roldraaien op een plek waar niet al te lang geleden een dier is gaan hemelen.

Maar wat maakt honden dan zo leuk en gewild. Wat is het toch dat we hun smerigheid tolereren en wegwuiven als een bijkomstigheid.

Is het dat we langer leven met een hond in ons midden? Is het dan omdat we meer bewegen, beter kunnen relativeren en dat een hond de broodnodige humor aanwakkert in bijna ieder mens? Of is het juist dat die hond trouw is en vooral onderdanig en we daardoor een beter zelfbeeld hebben wat weer ten goede komt aan onze levenslust? Mensen willen tenslotte toch heersen en zich af en toe de baas voelen. Commanderen. Wijzen. Stem verheffen en streng kijken. Hop in de mand. En snel. Stom beest. Zo zijn mensen toch. Dat zit toch diep verankerd in het DNA putje wat eens in de zoveel tijd geleegd moet worden om verstoppingen tegen te gaan.

Is dat dan het waarom veel mensen een hond willen? Is het zo simpel?

Neen. Dat is het niet.

Waarom zeggen ze altijd dat honden op hun baasjes gaan lijken terwijl de hond de kapper van zijn baasje niet kiest. Dat een hondje goed is voor de eenzaamheid van het mensje. Het ultieme gezelschapsdier wat eens in de zoveel tijd lekker vies mag doen als hij buiten is. Het zij hem vergeven want hij geeft zoveel terug. Hij kan zelfs blinden geleiden naar een plek waar ze willen zijn. En dat is knap. En fijn. Maar dat is anders. Dat is functioneel.

De werkelijke reden waarom wij zo van honden houden is dat ze eerst mensen waren. Mensen zoals jij en ik. De hond is de reïncarnatie van de mens. En staat daarom zo dicht bij ons. En lijkt vaak op zijn baasje. En niet de rashonden, maar juist het vuilnisbakkie. Kijk maar eens goed naar ze en zie hoe ze naar jou kijken. Ze lachen je uit. Hoezo commanderen. Afblaffen zal je bedoelen. Woef-woef. In de mand jij. En snel.

B.B. Springfield