Op 6 November 1479 werd Johanna van Castilie geboren. Ze was het derde kind van het Katholieke koningspaar Isabella van Spanje en Ferdinand van Aragon.  Tijdens haar jeugd was Johanna aantrekkelijk en charmant maar ook onzeker. Ze ging al jong gebukt onder het labiele aard van haar gevoelige karakter. Ze verschilde zeer van karakter met haar broer en zussen. Zij waren mentaal sterk, maar fysiek stukken zwakker dan Johanna.

Op jonge leeftijd werd Johanna uitgehuwelijkt aan een Vlaamse graaf, Filips de Schone. Een knappe man met een rijzig figuur, lange zwarte lokken en de bekende Habsburgse kaaklijn. De 16 jarige prinses reisde, gespeend van enig troostend gezelschap, over woeste zeeën om haar aanstaande man in Brussel te ontmoeten. Een prinses van koninklijke bloede deed altijd haar plicht. Zo was zij opgevoed.

Het uiterlijk van de Vlaamse Filips maakte grote indruk op de jonge wankelmoedige Infanta. Zij werd verliefd op deze man met een hartstocht die grensde aan waanzin. Gehuld in vurig rood danste zij een hartstochtelijke Spaanse Tango.

Nadat hun huwelijk gesloten was volgden al snel de geboorten van de kinderen. Eleanor was hun eerste kind en de latere koning Karel het tweede kind. Het prinsje werd geboren op het toilet, waarna de moeder zelf de navelstreng doorbeet.

Na zijn aanvankelijke interesse in de jonge Spaanse Infanta, verloor de Graaf al vrij snel zijn belangstelling en passie voor haar. Hij onderhield verschillende verhoudingen met Vlaamse hofdames. Gezette blonde dames met grote borsten. Vlaamse merries, noemde Johanna, die ziekelijk jaloers was, hen. In een bui van extreem afgunstige razernij liet zij haar personeel een beeldschone minnares de blonde lokken volledig afscheren. Haar waanzinnige lach vulde de vertrekken van het paleis.

Deze scene weerhield Filips er niet van om toch zijn heil bij anderen te blijven zoeken en Johanna werd somber, melancholisch. Haar moeder, de koningin kwam het vreemde gedrag van haar dochter ter ore. Zij verordende in haar testament dat wanneer zijzelf zou komen te overlijden dat haar dochter de Infanta zou kunnen worden afgezet indien zij niet in staat zou zijn om te regeren.  Dit ten faveure van haar kleinzoon Karel. Hij zou erfgenaam worden van het uitgestrekte rijk.

De oudere broer en zus van Johanna waren een tijd terug snel achter elkaar gestorven.  Koningin  Isabella overleed kort hierna, waardoor Johanna koningin werd en Filips de Schone koning. De nieuwe koning was ambitieus en probeerde onmiddellijk om zijn instabiele vrouw uit de macht te ontzetten om zo zelf op de troon terecht te kunnen komen. Hij riep de Cortes bijeen om te tonen dat zij gestoord was en ongeschikt om te heersen. Er was van zijn kant geen enkele sprake van liefde of mededogen. Ambitie was het enige dat nog telde in het gekwelde huwelijk. Verraad en pijn. Hij dreef zijn vrouw tot waanzin en wanhoop, daar waar hij liefde had kunnen bieden, troost en warmte. De edellieden geloofden in eerste instantie niet dat Johanna werkelijk gek was en weigerden haar af te zetten.  Zij zagen een gewetenloos heerschap voor zich die ten koste van alles wilde heersen.  Daarom bleven ze ondanks alles trouw aan de dochter van hun oude koningin.

In 1506 werd Filips ernstig ziek na het drinken van een koud glas water. Hij leed een week lang aan hoge koorts en overleed vervolgens op 27 jarige leeftijd. Er waren verdachte zwarte plekken zichtbaar geworden over zijn hele lichaam.  Men fluisterde dat hij vergiftigd was. De schuldige zou Ferdinand zijn. Een tegenstander van zijn illustere schoonzoon.

Johanna was gebroken van verdriet. De waanzin die altijd aan de oppervlakte  had gelegen, ontplooide zich nu ten volle. Ze liet haar gestorven man balsemen en opbaren en weigerde van zijn zijde te wijken. Elke nacht kuste en beweende zij het lijk met een wilde, ongekende passie. Zij liet niemand meer toe, zodat geen vrouw hem ooit meer van haar zou kunnen afnemen.

Uiteindelijk haalde Ferdinand met moeite zijn dochter over om zich uit deze ongezonde situatie terug te trekken. Zij wilde het lijk van haar man echter niet opgeven. Hoogzwanger vertrok zij naar Tordesilas. Zij reisde alleen ’s nachts. Zodoende sjokte de rouwstoet elke nacht met hun zwangere koningin in het duister kilometers ver door Spanje. Totdat ze uiteindelijk beviel van haar jongste dochter Catalina. Niemand kon de waanzin nog ontkennen.

Ze sleet haar resterende jaren afgesloten van haar volk in lompen in een donkere kerker. In niets leek zij nog op de charmante prinses van weleer. Liefde en eerzucht waren haar noodlottig geweest. Haar ziel was overgeleverd aan de waanzin, opgeslokt door een onbeantwoorde en verloren liefde.

 

Categorieën: AlgemeenDiversen

NicoleS

Door veel te lezen word je een betere schrijver. Joost Zwagerman was ervan overtuigd. Ik houd van lezen maar ook van schrijven. Ik ben bij column x terecht gekomen dankzij mijn lieve vader die hier jaren columns geschreven heeft. Kees Schilder is zijn naam. Ik hoop evenveel plezier te beleven aan het schrijven als hij. Favoriete schrijvers: Gerard Reve, J.J Voskuil, Maarten 't Hart, Adriaan v Dis, Arnon Grunberg, WF Hermans, Simon Vestdijk, Louis Bordewijk en Jean Plaidy. Favoriete boek: Het bittere kruid, Marga Minco.

6 reacties

Mosje · 2 mei 2016 op 13:30

Tja, het is me wat met al die koningen enzo. Je zou hopen dat zoiets tegenwoordig ook nog gebeurt. Gewoon voor het leedvermaak dat we dan kunnen hebben. Die Bernard heeft aardig zijn best gedaan de boel op te vrolijken, maar het huidig koningspaar is errug keurig. Of zou Maxima stiekum iets hebben met die donkere beveiliger?

NicoleS · 2 mei 2016 op 14:52

Hahahaha wie weet?

Mien · 2 mei 2016 op 14:53

Spanje en België in de finale van het EK voetbal 2016 en dan alle koningen, koningen, prinsen en prinsessen van Europa op de tribune. Dat zou pas waanzinnig zijn. Leuke column Nicole.

    NicoleS · 2 mei 2016 op 15:23

    Daar is geen ruimte voor met al die bastaard prinsen en prinsessen??Dank Mien. Was een probeersel deze column. Geschiedenis blijft toch gort droog was mijn angst toch wel

      Mien · 2 mei 2016 op 20:04

      Ik vind geschiedenis niet gortdroog. Zeker als ie zo af en toe herschreven wordt. Een beetje ‘game of thrones’ kan natuurlijk nooit kwaad.

        NicoleS · 2 mei 2016 op 20:14

        Hahahaha was al bang dat ik saai zou zijn met een dergelijk verhaal

Geef een reactie

Avatar plaatshouder