Hengelo, 1979, de zon schijnt heerlijk. Voor ons huis stopt een auto, die zien we wel vaker, de bestuurder gaat altijd naar de overburen, naar de jongens van Drost. Mijn vader heeft het altijd over “die langharige hippie die altijd bij ons voor de deur moet parkeren”. Uit het open portierraam galmt muziek van de band “UK”. De jongeman stapt uit. Ik knik ‘m vriendelijk toe en zeg: “Lekkere muziek”.

De hippie kijkt me even vreemd aan. Het is niet bepaald de muzieksmaak van een puber. “Ken je die band dan?” vraagt hij. “Ja, natuurlijk, ik heb alle LP’s van ze” antwoord ik. Al snel verzanden we in een gesprek over de elektrische viool van Eddie Jobson, de zangkwaliteiten van John Wetton en het kapsel van Terry Bozzio. Als hij me vraagt welke bands ik nog meer goed vind noem ik Camel, die band vind ik in die tijd echt het einde. Ook niet een voor de hand liggende keuze voor een koter van mijn leeftijd. Maar wel een band die de langharige hippie ook erg waardeert.

“Houd je ook van Nederlandse bands”? Ik schud mijn hoofd, in gedachten zie ik Dolly Dots, Teach In, en BZN voorbij komen. “Nederlandse bands kunnen geen muziek maken”! Voor goede muziek moet je toch echt naar buitenlandse bands luisteren, want Nederlandse bands kunnen alleen hoempahoempa muziek maken.

“Maar Kayak dan, die maken toch wel mooie muziek? En dat is een Nederlandse band!” weerlegt de hippie. “Kayak? Die ken ik niet, maar als het een Nederlandse band is zal het beslist niets zijn!” Even valt een stilte. Dan geeft de hippie me te kennen dat hij nu toch echt verder moet, en gaat bij de overburen naar binnen.

Op dat moment stormt mijn broer, die blijkbaar door het raam naar ons heeft staan gluren, met een noodgang naar buiten. “Wat zei die, wat zei die?” brult hij bijna. Ik snap de hele ophef niet en kijk mijn broer vragend aan. “Dat is, dat is, die ene, van Kayak!!!!”

N.B.
Dat jaar scoort Kayak met het nummer “Ruthless Queen” hoge ogen in de hitparades. Hitparades waar ik nooit naar luister. Ik draai liever mijn eigen plaatjes. Pas als Ton Scherpenzeel (Mr Kayak) mee gaat spelen in Camel begin ik me te interesseren voor Kayak, en niet al te veel later voeg ik ettelijke platen van Kayak toe aan mijn collectie.

Een aantal jaren geleden ben ik nog naar een aantal concerten geweest van Kayak. In Drachten en in Leiden (in Leiden was 1 van de laatste concerten met Pim Koopmans voor hij veel te jong overleed). Wie het nou precies was, die ik vroeger zo verschrikkelijk beledigd heb met mijn vooroordelen tegen Nederlandse bands, ik weet het echt niet. Anders zou ik nu alsnog mijn excuses aanbieden aan “die ene van Kayak”.


Bhakje

Ik ben 52 jaar, levensbewandelaar, al jaren afgekeurd, en woon in Hongarije. Ik ben soms cynisch, soms sarcastisch, soms ook wel lief. Wat ik vandaag in mijn column goed vind, vind ik morgen in mijn column misschien niet goed, waar ik gisteren voor was, ben ik vandaag nog niet zo zeker over. Ik schrijf om tot nadenken te stemmen, om een lach uit te lokken of om een discussie te starten. Maar vooral schrijf ik voor mezelf, en niet voor anderen. Ik heb geen goedkeuring of afkeuring nodig, maar waardeer feedback enorm omdat ik daar wat mee kan. Boven alles ben ik Bhakti, al noemen mijn vrienden mij: Bhakje. In het dagelijkse leven zijn mijn vrouw en ik bezig met het opzetten van een zelfvoorzienende boerderij (Hutopia) in Hongarije. Wie eens rond kijken wil mag onze website bezoeken.

18 reacties

StreekSteek · 29 augustus 2016 op 11:21

Mooi beschreven anekdote.
N.B.
De N.B. had om mij niet gehoeven.

    Bhakje · 29 augustus 2016 op 12:43

    Dank je Streekstreek. (Ik zal het de volgende keer als een P.S. neerzetten 😉 ) Bedankt voor de feedback.

Mien · 29 augustus 2016 op 12:02

Mooi nummer, leuke column. Tweede NB had voor mij niet gehoeven. Shocking Blue, Golden Earring, De Dijk, Exception, Massada, The Scene, … hoempapamuziek?
“Oh my ruthless queen, you are still the …”

Mien · 29 augustus 2016 op 12:06

Mooi nummer, leuke column. Tweede NB had voor mij niet gehoeven. Shocking Blue, Golden Earring, De Dijk, Exception, Massada, The Scene, GBS, … hoempapamuziek?
“Oh my ruthless queen, you’re still the … of my dream!”

    Bhakje · 29 augustus 2016 op 12:45

    Toch heel wat anders als de progressive rock waar toen (en nu) mijn grote voorkeur naar uit ging. Hoewel, Ekseption (en bv Focus) horen ook bij de toppers hoor. Maar leg dat maar eens uit aan een puber die denkt alles van muziek te weten?

    Bedankt voor de feedback.

      Mien · 29 augustus 2016 op 14:41

      Ook bij pubers gaat het maar om een ding … gewoon (laten) luisteren!

      Ken je toevallig The Gathering (met Anneke van Giersbergen)? Die vind ik erg goed.
      Ooit nog RUSH gezien op een jubileumeditie van Pinkpop. Geweldig optrden. Daar traden toen ook The Police (net bekend, met Roxanne), Dire Straits, Peter Tosh (without Mick Jagger helaas, want die bleef liever in het zwembad zitten backstage, uit woede om dat ie niet was afgehaald met een limo, de heikneuter!) en Massada. Afsluiter Elvis Costello (geweldig). Oliver’s army was toen een hit. Hij trad op in een roze pak terwijl het knetterhard regende en hagelde. En ik maar denken dat ik een auto-ongeluk had gehad, onder het plastic waar ik onder schuilde. Hoezo dronken / high?

van Gellekom · 29 augustus 2016 op 13:07

Camel ken ik ook nog. ik vind die NB juist weer wel leuk om te lezen.

Nummer 22 · 29 augustus 2016 op 14:19

Bhakje, mooie geschreven en ook dit prikkelde mijn herinneringen… “Kralingen” waar was u?

N.B.? Niet Belangrijk? of… en P.S. Per Saldo (Guldens of Euro’s 😉

    Bhakje · 29 augustus 2016 op 16:14

    Kralingen Nummer 22? Ik was (en ben) in Hongarije. Guldens noch Euro’s, maar Forinten. 😀

NicoleS · 29 augustus 2016 op 17:02

Goede column Bhakje. ?

g.van stipdonk · 29 augustus 2016 op 17:29

Thank you for the music. Dit was mijn favoriet:

https://www.youtube.com/watch?v=nQVrduimbh4

Esther Suzanna · 29 augustus 2016 op 17:45

Leuke anekdote! Ik heb helaas helemaal niets met al die ‘muziekcolumns’. Niet dat ik geen muziek luisterde. Mijn voorkeur ging meer uit naar Cabaretiers (album van Wim Sonneveld, Henk Elsink… ) en Engelse muziek (The Wombles). Haha, weinig herkenning dus. Wel heel leuk om te lezen.

Antonia · 3 september 2016 op 11:50

Leuk geschreven. Kayak ken ik nog wel, in 1979 was ik negen jaar. Groeten, A.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder