Li

Vanavond realiseerde ik me ineens dat ik een gigantische kans heb misgelopen. Ik liet zomaar de laatste ‘wellicht belangrijkste’ themacolumn aan mijn neus voorbij gaan. En ik niet alleen. De meeste ColumnX ers hebben hun naamsbekendheid door de vingers laten glippen. Alleen degenen die steevast op de hoofdpagina staan, zitten gebeiteld. Dus vraag ik de redactie om een herkansing. Toen het onderwerp van de themacolumn “What’s in the name?” werd bekendgemaakt dacht ik: ‘wat moet ik hier nu mee. Wat is er nu zo interessant aan Li’. Ja het is nogal kort. Maar dat is de schuld van mijn vader. Hij was zo blij met zijn kersvers geboren dochter dat hij op een roze wolk vertoefde en bij het ‘aangeven’ op slag al mijn doopnamen vergeten was. Dus ga ik officieel met een drieletterige naam door het leven. Iets waar ik hem nog steeds dankbaar voor ben want dat scheelt een hoop geschrijf bij het invullen van formulieren. En in spreektaal worden van die drie letters er vaak nog eentje afgepikt. Maar of die informatie nu zo boeiend is voor een column, dat betwijfel ik ten zeerste.

Ik had gehoopt dat anderen de themacolumn wel hadden opgepikt. Eigenlijk was ik razend nieuwsgierig naar de betekenis van de naam waarachter mijn mede columnX ers vertoeven. Om er maar een paar te noemen. Ik popelde van verlangen om te weten waarom Zwarte Ridder ‘Zwarte Ridder’ heet. En Viking ‘Viking’ of Mercurius ‘Mercurius’. En of Kobus echt Kobus is, of eigenlijk Kees en Kees eigenlijk Martijn en Martijn een Kobus.

Maar nu ‘to the point’. Waarom ‘wij’ columnX ers een kans hebben laten liggen? Welnu dat komt zo. Een tijdje geleden vroeg iemand waar hij mij op columnX kon vinden. In mijn naïviteit ( tja je bent blond of je bent het niet) zei ik dat hij gewoon Li moest intikken en daarna li nea recta naar mijn columns werd verwezen. Ik herinnerde me dat dat vroeger zo was. Maar ja dat was vroeger want al gauw belde hij op dat die vlieger mooi niet op ging. Dus surfte ik uit solidariteit met hem mee en zag tot mijn grote schrik dat “Li’ helemaal nergens was te vinden. Op welke standje wij Li ook invoerden we zagen niks, nada, nothing. Dus verzonnen we een ander plannetje en tikten bij de rubriek ‘columns zoeken’ de titel ‘De vrouw van de paus in” en ja hoor daar was ik! Het moraal van dit verhaal? Als alle columnX ers een themacolumn met als titel hun nickname hadden ingestuurd dan waren we een stuk makkelijker te vinden geweest. Toch?