Ik heb al een tijd niks van Mark gehoord en ik vind het wel best. Wat een nepvriend!
Hij wil niet op mijn boekpresentatie komen en ik wil hem er niet eens meer bij hebben.
De neiging om hem te bellen onderdruk ik. Laat hij maar bellen!

Het is ochtend en ik ben net opgestaan. Met een kop koffie zit ik achter mijn laptop, als de deurbel gaat.
Met ontploft haar, gekleed in jogging zoek ik haastig naar de voordeursleutel, die ergens in de gang tussen de rommel ligt. Als ik de deur open, zie ik niemand. Verbaasd steek ik mijn hoofd buiten de deur en kijk links en rechts van de binnenplaats, waar alle voordeuren van het appartementencomplex op uitkomen.
‘Psst …’ hoor ik.
Het komt van rechts. Voor de deur van mijn buren staat een quad. Mijn buurman is een sleutelaar. Er staan altijd voertuigen voor zijn deur, die op ‘de kop zijn getikt’ en wachten op een opknapbeurt.
Onverwacht rent een donker geklede gestalte met hoed, achter de quad vandaan, duwt me opzij en gooit de voordeur achter ons dicht.

‘Ik ben het,’ zegt de man terwijl hij de hoed met brede rand afzet, waarachter zijn hele gezicht schuilging.
‘Jezus, Mark, ik schrik me dood!’, snauw ik hartgrondig.
‘Sorry, ik kon niet anders,’ zegt hij terwijl hij met zijn lange dunne benen gehaast de huiskamer binnenloopt en op de bank neerploft.
‘Ik word gek, Suus’, zegt hij nog nahijgend.
‘En daar kom je mij mee lastigvallen,’ reageer ik sarcastisch.
Als ik hem als een schim van zichzelf op de bank zie zitten, krijg ik wel een beetje medelijden.
‘Wil je koffie?’, vraag ik.
‘Lekker. Zwart’
‘Passend. Je bent ook in het zwart,’ grijns ik en pak een kopje uit de kast.
‘Wist je dat personen met een voorkeur voor zwarte koffie, hence bittere smaken, vaak een predispositie voor een psychopatische karakterstructuur hebben?’ meld ik tussen neus en lippen.
‘Jezus, Suus, nu even niet. Ik heb even geen behoefte aan jouw gecompliceerde theorieën,’ zucht hij.
Het huilen staat hem nader dan het lachen dus houd ik me in.
‘Vertel..,’ zeg ik hopelijk begripvol.
‘Ze heeft het uitgemaakt…’
‘Wie?’
‘Marieke..’
‘Wie is in hemelsnaam Marieke?’
‘Van welke planeet kom jij? Lees je geen bladen of kijk je geen televisie ofzo,’ snauwt hij geërgerd.
‘Mijn systeem had je tijdelijk gedelete,’ antwoord ik een tikkeltje afstandelijk en hautain.
‘Ik ben stapelgek op haar, maar ze ziet me niet meer zitten,’ zegt hij triest.
‘En ik word ook nog eens achtervolgd door boze Groningers,’ vervolgt hij, inmiddels hartverscheurend snikkend.
‘Jeetje…’
Ik slik mijn sarcasme in en pak zijn hand.
‘Ze zegt dat ze haar eigen carrière niet wil saboteren, en…en..en…dat ze zich met mij kapot schaaaamt..’ snikt hij stotterend met een lange uithaal.

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Naarstig probeer ik mijn ergernis opzij te zetten. Hij vond het blijkbaar niet belangrijk om mij op de hoogte te stellen van een eventuele kandidate voor een romantische verhouding. Bovendien snap ik die vrouw wel. Wie het ook moge zijn.
Zo gaat hij de verkiezingen natuurlijk niet winnen
Ik klop geruststellend op zijn hand en zeg: ‘Het komt wel goed, schatje.’


Esther Suzanna

Ik schrijf omdat ik het niet laten kan op https://www.facebook.com/esthersuzanna/ en http://suzannaesther.nl/

18 reacties

NicoleS · 10 maart 2017 op 07:19

Arme Mark. Hij krijgt aardig wat voor zijn kiezen zo. Mooi geschreven!

Mien · 10 maart 2017 op 08:14

Het begint verrekte veel op een Scandinavische TV-serie te lijken. In de ban van Mark. Goed uitgewerkt.

    Esther Suzanna · 10 maart 2017 op 09:49

    Haha.. ik weet eigenlijk niet of dit mag? Mijn ‘uitgever’ zegt van wel, zolang je maar meldt dat het fictie is 😉

Arta · 10 maart 2017 op 10:10

Volgens mij mag het gewoon, hoor!

Ik vind deze serie bijzonder vermakelijk geschreven. Het lijkt non-fictie 🙂

Mien · 10 maart 2017 op 10:13

Bergen voor Borgen dan. ? ? ?

Nummer 22 · 10 maart 2017 op 12:34

Ik mark er nog niets van. Hij vindt wel een partner als hij 89 jaar is en in het bejaarden kazerne complex voor oud politici verblijft en zijn mantelzorger de 99 jarige gebukt schuifelende H.Krol die als penningmeester de pensioen inkomsten van Mark beheer(s)t. Buurvrouw Thieme heeft inmiddels 75.000 wanten in bescherming genomen, 56 pitbull terriers en 1 papagaai die het 2017 verkiezingsprogramma van door haar opgerichte partij 24 uur en 7 dagen oreert. Marian wordt daar rustig van. Geert zit op de gesloten afdeling en wordt bewaakt door de marrokaanse beveiligings onderneming’casa blanca’. Buma en Roemer biljarten met de kop van Jut. Bij de fruitautomaat zien we nog wat politieke opninie peilers aan de hendels trekken. ?

Nummer 22 · 10 maart 2017 op 13:38

Jesse die verzorgd alles wat links draagt, plast, poept en ruikt naar rechtste winden.. Jesse is de Veeg uit de Mantelzorger 2056! Hij wel… wie niet?

van Gellekom · 10 maart 2017 op 14:58

Heerlijk geschreven weer. Bij die eerste zin dacht ik: niks meer aan veranderen. Gewoon een column van één zin insturen.
Maar oke, goed dat je dat niet deed

Bruun · 10 maart 2017 op 16:46

Top geschreven. Het leest als een waargebeurd verhaal; ik zie hem zo op je bank zitten. Kom maar op met deel 5!

Dees · 10 maart 2017 op 18:21

Jaja en dan over een jaar of 5 de onthulling dat dit toch allemaal echt is geweest.

Karen.2.0 · 10 maart 2017 op 21:23

Leuk en logisch vervolg ES! Ik hoop zo dat ie nog even bij je blijft, tenminste tot na de zomer (ik wil graag je beschrijving lezen van een dagje strand nl, incl witte pootjes onder een donkerblauwe zwembroek met opgenaaid VVD-logo 😀 )

pally · 11 maart 2017 op 11:05

Ha, ha, het blijft leuk en je gelooft het bijna, zo absurd is het…

Geef een reactie

Avatar plaatshouder