“Volgens mij hebben wij elkaar eerder ontmoet,” zei ik zo vriendelijk mogelijk tegen een kandidate die ik meende te herkennen van een vorig examen. Tegelijkertijd probeerde ik ook weer niet al te opgewekt te klinken, alsof ik blij was dat ze voor een herexamen kwam. Ter geruststelling voegde ik eraan toe een goed geheugen te hebben voor gezichten, maar wat het rijden betreft me nooit iets kon herinneren van vorige examens. “Gelukkig maar,” zei ze opgelucht. “Ik deed toen iets stoms en zal ditmaal beter opletten. Bovendien ben ik van rijschool veranderd. Nu begrijp ik alles veel beter.”

De instructrice had ik nog niet eerder ontmoet. Ze overhandigde ongevraagd haar instructeurbewijs en vroeg of ze het examen kon bijwonen. Na vijf minuten rijden moest ik de kandidate sommeren de snelheid wat meer aan te passen. Ze reed overmatig voorzichtig en toonde op kruispunten weinig initiatief. Na de waarschuwing ging het inderdaad vlotter en na een kwartiertje rijden had ik nog steeds een voldoende in mijn hoofd. Weliswaar reed ze een keer krap langs een geparkeerde auto, maar de aanwijzing dat ze iets meer speling moest houden nam ze direct ter harte.

Op een druk kruispunt waar wij linksaf moesten, stopte ze voor het tegemoetkomende verkeer. Bij het optrekken vergat ze naar rechts te kijken. Ongelukkig voor haar vond een taxichauffeur dat hij zijn ‘recht’ op voorrang moest opeisen, zodat ik de auto noodgedwongen tot stilstand moest brengen om een aanrijding te voorkomen. De kandidate schrok; de instructrice kreunde. Een tijdje bleef het stil. Even later zag ik vanuit mijn ooghoeken dat de instructrice aan het schrijven was. Systematisch denkend probeerde ik erachter te komen wat buiten mijn gezichtsveld op papier werd gezet. Waren mijn aanwijzingen voor het langzame rijden en te krap passeren onterecht geweest? Of waren ze misschien wat kortaf of te bits geformuleerd? Had ik het uitzicht naar rechts geblokkeerd? Was ik ergens anders tekort geschoten? Ik kon mij niet herinneren wanneer ik voor het laatst een klacht had gekregen, maar iedere examinator komt af en toe aan de beurt.

Aan het einde van de rit was de ‘taxi-ingreep’ doorslaggevend voor de uitslag. Op de parkeerplaats liet ik de kandidate uitstappen en vroeg haar een paar tellen naast de auto te wachten. “Ik loop gelijk met je mee naar binnen,” voegde ik eraan toe. Met een forse klap viel de deur in het slot. Voordat ik iets kon zeggen zei de instructrice: “Jammer, maar het is haar eigen schuld. Had ze maar beter moeten opletten. De vorige keer schijnt ze net zoiets gedaan te hebben. Ik weet hoe ze tijdens de lessen rijdt, dus heb ik na de ingreep mijn aandacht op iets anders gericht.” Ze overhandigde een vel papier waarop ze een recept van zuurkool met ananas en leverkaas had geschreven. “Van collega’s hoorde ik dat u van koken houdt. Dan moet u dit eens proberen. Heel lekker en weinig calorieën.” Ik mompelde een bedankje en liep met de kandidate zwijgend naar binnen.

Ze slikte een brok weg toen ik vertelde dat ze gezakt was. Als pleister op de wonde benadrukte ik dat ze beslist op de goede weg was, maar door het maken van zo’n fout nog niet zelfstandig aan het verkeer mocht deelnemen. Terwijl ze wegliep bleef ik wazig kijken naar een traan die op mijn tafel was achtergelaten. Een collega die de blik herkende van een examinator in verwarring vroeg of ik problemen had. “Ik verwachtte een klacht, maar kreeg een recept,” zei ik cryptisch. Hij knikte en deed alsof hij het begreep.

 

Categorieën: Algemeen

Snarf

Tijdens koken zijn kruiden en specerijen mijn smaakmakers. Bij het schrijven: humor, zelfspot en ironie. Voor beiden geldt dat het soms lukt ... soms niet.

7 reacties

Esther Suzanna · 9 december 2016 op 15:59

Haha…leuk!
Lijkt me trouwens heel erg vies. Leverkaas..blêh.

Wat ben ik blij dat ik mijn rijbewijs in de bergen van Frankrijk heb gehaald. Geen auto te bekennen daar… 😉

Karen.2.0 · 9 december 2016 op 18:26

Never a dull moment Snarf ? Hij is weer leuk!

Mien · 9 december 2016 op 19:48

Heerlijk geschreven. Genoten van dit inkijkje. En niet te vergeten, de mafste, mooiste en lekkerste twist in de columns van december. ?

NicoleS · 9 december 2016 op 22:20

Zuurkool met ananas???. Wel goed geschreven. Grappig die inkijkjes in jouw keukentje

van Gellekom · 10 december 2016 op 09:12

Heerlijk deze verhalen 😀

Nummer 22 · 10 december 2016 op 10:29

Vette worst erbij.

Schitterend weer geschreven?

Snarf · 10 december 2016 op 19:14

Bedankt voor de reacties. Ik ga niet meer publiceren op CX. Te ver van mijn bed show. Het ga jullie goed.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder