Mien korte verhalen met kleine grote waarheid (12): Onderste Molen

Het is zaterdag en hartje zomer. De hele familie maakt zich op voor een dagje waterpret bij natuurbad ‘Onderste Molen’. Mams en zus zijn al vroeg in de ochtend bezig met de voorbereidingen. Ze persen gekookte aardappels en soepvlees door de gietijzeren draaimolen. Zilveruitjes, wortel, augurken en mayonaise worden later toegevoegd. Onder de koude schotel komt nog wat sla.

Een grote pan koude thee wordt overgegoten in twee thermoskannen. Witte boterhammen, dik belegd met gebakken ei, rolletjes King en Rang en een pak Mariakoekjes verdwijnen in de tas van mams. Mijn broers hebben handdoeken, luchtbedden en een strandbal opgeduikeld. De gele opblaaskano en voetpomp mogen niet vergeten. Alles wordt achterop de fiets, stevig onder snelbinders vastgebonden.

Ik mag bij mams voorop in het kinderstoeltje. Het is tien uur en al bloedheet. Aangekomen bij het zwembad liggen we binnen vijf tellen in het water. Het is lekker koud en ruikt naar modder. De modder plakt tussen onze tenen. We spelen en ravotten de hele dag. Mijn grote broer en zus wisselen het spelen af met lezen. Mams doet de catering en zucht onder de hete zon. Ze geniet onbezorgd met volle teugen van ons kinderspel.

Rond een uur of twaalf voegt papa zich bij ons. Hij komt uit de vroege dienst. Na een familieduik in het groene water zoekt hij onder de bomen verkoeling en valt in een diepe slaap. Ik kruip op de buiken van dikke dames die liggen te zonnen, op zoek naar snoepjes en wat aandacht. Ik kraai van plezier en verdwijn twee weken later in het grote familiefotoboek, met dank aan Kodak. Bij thuiskomst genieten we allemaal nog even na. Van het lekkere softijs van een kwartje, hese luchtpijpen en roodverbrande ruggen. Insmeren met koude Nivea biedt gelukkig wat verkoeling.