Mijn beroep….!

Ik heb een uniek beroep dat inmiddels werelwijde aandacht heeft gekregen. Ik reis  klimaat neutraal de  wereld over.

In gammele autobussen van Amerikaanse makelij, met chauffeurs die levensgevaarlijk – de brommers en de vele op straat staande en liggende honden- rechts en links inhalen. Ik kijk niet meer naar voren maar opzij en luister naar de gehoorschade opleverende lokale muziek dat keihard uit de luidspeakers neerdaalt en de gehoororganen van alle  andere inzittenden teistert. De bus is vol.  Middernacht zit in gammele houten bootjes en spreek met de vissers die mij aanraken en hun witte tanden de het enige is dat de duisternis doet oplichten. We vissen en praten niet.

Na een bootreis over de Atlantische Oceaan word ik in New York door een enthousiaste menigte aan de kade begroet. Spandoeken en beschreven karton met ‘Yes! He Is’ geven mij een diep en intens menselijk gevoel. In Tokio moet er samen  met mij een selfie gemaakt worden. Het mag en moet want mijn beroep is : uniek!

Ik vaar, roei, fiets, trein, wandel, klim naar alle landen en overal is er gejuich.  Yes, I Am!

In  Amsterdam valt het verkeer stil. Geen geluid van rolkoffertjes is meer te horen. Rondvaartboten dobberen in de gracht voor het centraal station. Amsterdam begroet mij hartelijk en mensen wijzen met hun vingers en roepen ‘ There He Is!’

Mijn beroep: Mens!