Moederdag

Het duurt gelukkig nog even.
De dag waar je moeder een jaar lang naar uitkijkt.

Moederdag.

Nee, van mij krijgt ze niks.
Geen parfums, dat is ze niet waard.
Geen bonbons, want we gaan maar eens aan de lijn doen!
Voor velen is Moederdag, de dag van het goedmaken.

‘Ma zit op een flatje en leeft haar leven. Met Moederdag krijgt ze bezoek. Dan gaat ze natuurlijk zeuren. Maar het kind dat zich daaraan ergerde, is inmiddels groot geworden en probeert het op Moederdag weg te spelen met een gemaakte glimlach. In de auto op weg naar ma, wordt al afgesproken om het niet te laat te maken’.
Zo gaat het triest genoeg bij heel veel mensen.

Er komt een moment in je leven, dat je moet kiezen of je moeder je moeder is, of een vriendin. Er zijn genoeg slechte moeders. Al wil dat niet altijd zeggen dat je daarom ook een slecht kind hoeft te zijn. Kijk naar mij, de goedheid zelve.

Op Moederdag moeten we maar eens extra beseffen, dat we nog naar ma toe kunnen. Vele nare en mooie momenten van je jeugd heeft zij immers met je meegemaakt. Tot die ene dag, die voor ons allemaal gaat komen. Karin Bloemen bezong het zo prachtig: “Op de dag dat je moeder sterft, ben je geen kind meer.”

Ik zat toch nog na te denken over een leuk cadeautje voor mijn moeder.
Al weet ik zeker dat een bosje bloemen haar meer doet.
Vele moeders krijgen op laatste rustplaats prachtige bossen.
Misschien moet ik het gewoon eens doen, straks is het te laat!