Normaal  gesproken neem ik telefoon of mobiel nooit mee naar bed maar waarom ik dat die avond wel deed? We wisten dat ze die nacht terug kwamen uit Spanje. Daarom hadden we ook boodschappen moeten doen.
Rond een uur of één piept mij mobiel. Een sms’je? Vreemd rond deze tijd. Toch maar even kijken wat dat is. Licht aan, bril op. ‘Zijn jullie nog wakker? Net geland op Schiphol, probleem: niet de goede sleutels bij ons we kunnen er niet in’. Nou ja zeg, ik ben gelijk klaarwakker! Stuur een sms terug: ‘Ik sliep maar nu ben ik wakker, dus bel me maar even’. Ook een illusie te denken dat wederhelft hier wél door heen slaapt.
Ze belt. Ze staat op de parkeerplaats op Schiphol en ontdekt net dat de huissleutels in de andere auto liggen, in de auto die thuis staat. Of ze straks even bij ons langs kan rijden om mijn sleutel op te halen. Ik voel me overvallen en zeg dat ik dat geen goed idee vind. Wie nooit bij ons is geweest zal het in het donker zeker niet vinden. En ik heb ook geen zin om midden in de nacht anderhalf uur of nog meer te gaan zitten wachten. ‘Kun je dan misschien naar ons huis kunnen gaan, en de sleutels achter de hortensia links van de voordeur leggen? ‘
Ik herinner met nog de intake waar zo de nadruk werd gelegd op het beveiligde huis en hoe ze ons op het hart drukte alles altijd goed af te sluiten. Want je weet maar nooit…

Ik kleed me aan. Dat doe ik wel even op de fiets. Alleen is manlief het daar helemaal niet mee eens. Wie stuurt zijn vrouw nou midden in de nacht op de fiets weg? Bovendien is het een buurt met wijkpreventie, stel je voor dat je gezien wordt terwijl je wat rommelt achter de hortensia. Hij gaat wel even mee. Dus hup in de kleren, auto uit de garage en samen gaan we de sleutels achter de hortensia leggen. Tien minuten later zijn we weer thuis. Ik stuur haar een sms’je dat de sleutel op de afgesproken plek ligt en wens hen een goede thuiskomst.
Wij nemen eerst maar een glaasje en een crackertje met kaas. Het is al onderhand al wel drie uur. Dit wordt een kort nachtje. Een ding is wel zeker: ik neem de telefoon nooit meer mee naar bed.


miepske

Wie regelt verzorging van huisdier, tuin of huis als jij er niet bent of het niet kunt? Dat doe ik met mijn www.vakantie-assistent.nl Wie of wat ben ik? Moeder, oma, partner, ondernemer, actief, fit, snel, enthousiast, vindingrijk, ondernemend, hou van schrijven, organiseren, bezig zijn, bezit een scherp tongetje en een scherp pennetje soms ook.

8 reacties

troubadour · 17 november 2015 op 07:58

Wij komen nooit te weten wie er nu eigenlijk terug kwam van vakantie.
Kinderen? Lijkt me niet want jullie huis was voor hen niet te vinden in het donker. Waarom laat je manlief nog niet wat mopperen in een enkel zinnetje, dat geeft wat jus!
Waarom liet hij je niet doorslapen en ging even alleen met de auto om die sleutel af te leveren?
De uitsmijter, de pointe en de aanleiding tot dit verhaal vind ik zwak en eh…enigszins onsympathiek.
Die paar keer in je leven dat de telefoon gaat ’s nachts is het meestal iets belangrijks. Je zou jezelf later verwijten dat je niet bereikbaar was.
Hier en daar zie ik slordigheidjes. (een sluittekentje vergeten, ‘mij mobiel’, komma’s vergeten)
Ach, van elk verhaal dat ik schrijf is ook een lijstje vol kritiek te maken…

Meralixe · 17 november 2015 op 08:53

Graag gelezen. (glimlach)
Andermaal een ‘ik’ verhaal. Probeer eens iets te noteren van uit een andere hoek of een totaal niet autobiografische ik te schrijven. Het zal je aardig wat leren…

pally · 17 november 2015 op 10:23

Net als troubadour miste ik ook de link met deze mensen. Latere toelichting zou eigenlijk niet nodig moeten zijn. Ook een beetje spannender: laat nog iets misgaan of zo. ( bijvoorbeeld ) dat hun buren de politie bellen omdat jullie achter de hortensia zitten te vozen…of zo. Ik vind wel dat je op zich leuk schrjift, uit de losse hand.

Mosje · 17 november 2015 op 11:00

De telefoon neem ik altijd mee naar bed, het is mijn wekker.
Leuk verhaaltje

@Pally, jij was toch van de bloemetjes en de bijtjes in je achtertuin? Vozen achter de hortensia, je ware aard komt boven 😉

Esther Suzanna · 17 november 2015 op 14:29

De link is naar het werk van Miepske… ?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder