Op de Elbe dobbert een klein walnootbootje. Wie goed kijkt ziet dat er een heel klein mannetje aan de zeilen trekt. Het is windkracht vier en kleine golven klotsen tegen de gerimpelde scheepswand. Het mannetje zet het zeil vast en vlijt neer tegen de achtersteven. Gezicht gekeerd in de warme zon. C’est la vie.

Vlak voordat het mannetje in een doezelige slaap valt schrikt hij wakker. ‘Schip ahoi!’ Hoort hij iemand keihard roepen. Wie praait daar zo hard? Nieuwsgierig steekt hij zijn hoofd boven de scheepsrand en ziet een grote kokosnoot recht op hem afvaren. Hoe komt die hier? Is deze verdwaald misschien? Een botsing is haast onvermijdelijk. De kokosnotendop knalt hard tegen de boeg. Het kleine walnootbootje lijdt nootbreuk.

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

1 reactie

Mien · 25 maart 2018 op 11:54

… en zinkt diep en ver weg …

Geef een reactie

Avatar plaatshouder