Ik kom net terug van een rondje door de stad. Om een plaatselijke bui te ontvluchten schiet ik snel even ergens naar binnen voor een bak koffie. Het etablissement blijkt het liefste personeel te hebben dat er maar zijn kan.

Een meisje komt naar het tafeltje toe waaraan ik ben gaan zitten en vraagt me met een ernstig gezicht of ik heel erg natgeregend ben en of ik wat wil drinken.
‘Dat valt mee hoor en doe mij maar een cappuccino,’ zeg ik geruststellend tegen haar maar haar blik wordt niet minder ernstig. Ze haalt een notitieblokje tevoorschijn en noteert nauwkeurig mijn kleine bestelling. De rest van de tent is leeg en geamuseerd kijk ik naar de kleine serveerster die nu diep gebogen boven haar letters hangt. Het puntje van haar tong steekt uit haar mond.
‘Zo!’ zegt ze triomfantelijk als ze de klus heeft geklaard. ‘Komt er zo aan.’ Met een opgeheven hoofd loopt ze richting de open keuken.

Het koffieapparaat borrelt en doet, en even later wordt mijn cappu met een grote grijns geserveerd door een jongen, die met uiterste precisie het dienblaadje met de hoog opstaande randjes voor me neerzet, als was de plek gemarkeerd met fluorescerende stift:
‘Hier is de cappuccino, met een glaasje slagroom en daar ligt suiker.’ Hij wijst ernaar, ik zie het, en even blijft hij bij mijn tafeltje staan. Ik denk dat hij wil weten of de koffie goed is en ik proef: ‘De koffie is prima hier, die heb je goed gezet hoor!’ zeg ik. Hij glundert en loopt weer naar zijn collega’s toe. Hij steekt twee duimen in de lucht en roept ‘De koffie is weer top, jongens!’

Dan komt het meisje terug. Of ik nog iets lekkers bij de koffie wil? Ik vertel haar dat dat het beste idee is dat ik vandaag heb gehoord. Ik bestel een muffin met karamel en zeezout, zij pakt haar notitieblok en schrijft de tekst over van het kaartje met lekkernijen. Het duurt even en dat geeft niet want ik heb geen haast.

Ik ben beland bij ‘Brownies&Downies’. Koffie met iets lekkers erbij, geserveerd door jongens en meiden met het syndroom van Down. Een mooi initiatief en een geweldige plek, waar niet in beperkingen maar in mogelijkheden wordt gedacht. Ik heb wel een beetje moeite met de naam van deze keten: afgezien van het feit dat het lekker rijmt klinkt het toch een beetje denigrerend. ‘Een tent vol Downies’, zeg nou zelf…

Hier in het dorp heb je iets vergelijkbaars, Tante Tee. Aan de naam lees je niet af wie er werkt en of en hoe beperkt ze zijn, dat merk je wel als je er binnenstapt. En heb je haast? Dan heb je pech, maar wel koffie met onbeperkt genoegen.

Categorieën: Algemeen

15 reacties

Robert · 11 augustus 2017 op 15:16

Zouden ze wel eens denken: ‘Wat een rare gasten…’? Mooi neergezet!

Nummer 22 · 11 augustus 2017 op 16:18

Tsja… het is een keten! Nu heb ik ooit zelf gewerkt in een instellingen waarvan de bewoners al diverse namen werden gegeven…. zwakzinnigen naar mensen met een beperking. En dat bedenkt 1 of andere malloot(..) zeker van een reclame buro zo’ n naam. Hoe verzin je zoiets. Noem het De Mongool!, mongool. Maar dat mag ook niet anders schop je weer tegen de schenen van de mongolen. Mongolen de niet Downies hebben ook mede mensen met het Down syndroom… heten ze dan allemaal inwoners van Downy Country? The Djengis Khan Downies?
McDownie wordt de variant op McDons..
‘ zeg zeg zegt u het maar… dus 4 Big McDownies en 4 large McDownie Milshake.
McDowni Drive in!
Er zijn nog veel meer mensen met een geestelijke beperking….

Maar dat de koffie super is..dat klopt!

Karen.2.0 · 11 augustus 2017 op 17:42

Ruud, het wachten is op een tent gerund door mensen met depressie : ‘Down & Out’, hokjes, hokjes, hokjes…

    Nummer 22 · 11 augustus 2017 op 17:57

    ? The Ultimate Schizofrenic Company For Food You Ordered But Not Received??

      Karen.2.0 · 11 augustus 2017 op 18:14

      Ik heb net online besteld (best sushi in town) en wacht nu in spanning af 🙂 🙂

        Nummer 22 · 11 augustus 2017 op 20:10

        Piet komt leveren maar welke van de 27 persoonlijkheden. Heb je een Split Pizza besteld? Jammie…die 23e is een aanrader zegt Piet 6 uh 9 nee 25 bedoel ik.

        Nummer 22 · 11 augustus 2017 op 20:11

        Sushi Pizza Tapas natuurlijk?

NicoleS · 11 augustus 2017 op 18:09

Nice work Karen!?☺

van Gellekom · 12 augustus 2017 op 10:06

Ook deze weer pure klasse!

Esther Suzanna · 12 augustus 2017 op 12:37

Ontroerend. 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder